Από καιρό θέλαμε να κάνουμε μια εκδρομή στα Μετέωρα και είχαμε σκεφτεί να τη συνδυάσουμε με μια επίσκεψη στον "Μύλο των Ξωτικών" στα όμορφα Τρίκαλα. Αρχικά είχαμε κανονίσει με κάποιους φίλους μας στις αρχές Δεκέμβρη, η κακοκαιρία όμως των ημερών μας οδήγησε να το μεταφέρουμε για τις 19 έως 21/12, το τριήμερο δηλαδή που μόλις ολοκληρώθηκε.
Ξεκινώντας είχαμε την αγωνία των μπλόκων. Στον πηγαιμό, από Αθήνα προς ένα χωριό της Καλαμπάκας, ακολουθήσαμε ευλαβικά τις οδηγίες της ελληνικής αστυνομίας, οι οποίες μάλιστα με εντυπωσιακό τρόπο προσφέρονται και από την υπηρεσία Google Maps. Αποτέλεσμα; Για μια διαδρομής που κανονικά διαρκεί 3:30' χρειαστήκαμε 5:30', μαζί με πολλή κούραση και εκνευρισμό. Δυσκολίες που εντείνονται περαιτέρω όταν κανείς ταξιδεύει με μικρά παιδιά.
Στην επιστροφή αποφασίσαμε να κινηθούμε πιο ριζοσπαστικά. Όπου ήταν εφικτό, αγνοήσαμε τις οδηγίες της αστυνομίας και κινηθήκαμε πάνω στον εθνικό οδικό άξονα. Μείναμε όλοι κατάπληκτοι με τη συμπεριφορά των διαμαρτυρομένων αγροτών όταν προσεγγίζαμε στα μπλόκα τους: Με το που λέγαμε πως έχουμε μαζί μας μικρά παιδιά, με χαρά μας άφηναν να περάσουμε, δίχως καμία άλλη ερώτηση. Σημειώνω πως παρά την παρουσία δεκάδων τρακτέρ σε κάθε μπλόκο, οι δρόμοι είναι ανοιχτοί, τουλάχιστον με μια, πολλές φορές και με δυο λωρίδες κυκλοφορίας σε κάθε ρεύμα. Αποτέλεσμα; Τρίκαλα - Αθήνα περίπου σε περίπου 3:45', δηλαδή ελάχιστα παραπάνω από το αναμενόμενο σε οποιαδήποτε συνηθισμένη μέρα.
Δεν μπορώ ακόμα να μην μεταφέρω την αγανάκτησή μου για τις σχεδόν τιμωρητικές οδηγίες των αρχών προς τους οδηγούς: Είναι αδιανόητο το ρεύμα προς τον βορρά της χώρας να καλείται να περάσει από Θήβα, Λιβαδειά, Αμφίκλεια και Μπράλο... Ακόμα και αν έπρεπε να επιλεγούν παρακαμπτήριοι δρόμοι, υπάρχουν άλλοι, πολύ βολικότεροι,
Η ουσία είναι όμως πως αν υπήρχε μια βασική συνεννόηση μεταξύ των διαδηλωτών και των αρχών, ο βασικός όγκος των μετακινουμένων - σίγουρα οι οικογένειες, οι ασθενείς, μαθητές και φοιτητές, κλπ - θα μπορούσαν χωρίς κανένα πρόβλημα να περνούν κανονικά από την εθνική οδό, μιας και η κινητοποίηση έχει απεργιακή φύση, ως προς τις μεταφορές προϊόντων και παρόμοιες δραστηριότητες.
Για κάποιο λόγο όμως, με πρόσχημα την ασφάλεια, επιλέγεται να ριχτεί λάδι στη φωτιά και να προκύψει σύγκρουση κοινωνικών ομάδων Σύγκρουση όμως που μέχρι στιγμής δεν συμβαίνει, καθότι η κοινωνία είναι μαζικά με το πλευρό των αγροτών.
Πρέπει όλοι να αναγνωρίσουμε ότι το κλείσιμο των δρόμων είναι μια ακραία μορφή κινητοποίησης. Δυστυχώς όμως το ίδιο ακραία είναι και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο αγροτικός κόσμος της χώρας μας. Το σαββατοκύριακο που πέρασε μου έδειξε ότι οι αγρότες, ακόμα και όταν προβαίνουν στα ακραία αυτά μέτρα, έχουν κατανόηση και συμπόνια για τον συμπολίτη τους.
Ταυτόχρονα προβληματίστηκα ιδιαίτερα με την στάση της ελληνικής αστυνομίας ή, για να είμαι πιο ακριβής και δίκαιος, με το σκεπτικό εκείνων που της έχουν δώσει συγκεκριμένες εντολές. Δεν γίνεται ένας τόσο σημαντικός θεσμός που πρέπει να φροντίζει για την ασφάλεια του πολίτη σε όλα τα επίπεδα, να χειραγωγείται και να γίνεται πιόνι στην πολιτική σκακιέρα.
Κλείνοντας θέλω να πω ότι τα Μετέωρα είναι ένα θαύμα της φύσης που κάθε άνθρωπος στίχοι οφείλει να επισκεφτεί τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του.
Αν και αυτοπροσδιορίζομαι ως αγνωστικιστής, είναι ένα από τα μέρη αυτά όπου νιώθεις μια ιδιαίτερη ενέργεια η οποία σε κάνει να συνδέεσαι ισχυρότερα με τον κόσμο και να αναρωτιέσαι εάν υπάρχουν όντα και έννοιες πέρα από εκείνα που αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις μας.
