Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ισραήλ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ισραήλ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 8 Ιανουαρίου 2022

Αγωγός EastMed: Οδηγούμαστε σε μια τεράστια αποτυχία της εξωτερικής μας πολιτικής;

Όλα φαίνεται να ξεκινήσαν κατά το 2009-2010 με την κυβέρνηση του Παπανδρέου του Γ': Η προσέγγιση με το Ισραήλ, η διπλωματία των πετρελαίων, η τριμερής με Ισραήλ και Κύπρο και τέλος η είσοδος στο παιχνίδι και της Αιγύπτου.

Βάλαμε απέναντί μας τους Παλαιστίνιους και τον υπόλοιπο αραβικό κόσμο, με τους οποίους είχαμε αλληλοϋποστηριχτεί τις δύσκολες δεκαετίες του '70, '80 και '90. Πολύ περισσότερο, βάλαμε απέναντί μας τη Ρωσία, με την οποία ο ελληνισμός έχει μακραίωνη παράδοση στρατηγικής συνεργασίας. Παραχωρήσαμε στις ΗΠΑ λίγο - πολύ τα πάντα. 

Τα ντόπια παπαγαλάκια ασταμάτητα μιλούσαν για τη "διπλωματική απομόνωση της Τουρκίας".

Τι απέγινε τελικά;

Χθες μια ομοβροντία δημοσιευμάτων μας πληροφόρησε πως τελικά, άνθρακες ο θησαυρός. Για υδρογονάνθρακες πηγαίναμε, άνθρακες μας προέκυψαν.

Επιλέγω να αναπαράξω το άρθρο του αναντίρρητα φιλοκυβερνητικού Liberal.gr, που γράφει τα εξής:

"Η αμερικανική αναφορά είναι σημαντική, γιατί, όπως και για τον East Med, έτσι και για το συγκεκριμένο έργο, η Τουρκία εκφράζει αντιρρήσεις, υποστηρίζοντας ότι διέρχεται μέσα από τη θαλάσσια περιοχή που οριοθετεί η «Γαλάζια Πατρίδα»."

https://www.liberal.gr/world/ston-pago-bazoun-oi-ipa-ton-east-med-stirixi-stin-ilektrodotisi-elladas-kuprou-kai-israil/424934

Η αποτυχία αυτή, αν ισχύουν τα δημοσιεύματα και εάν όντως παγώσει ο EastMed (θα μπορούσε να υπάρξει ελπίδα με στήριξη της ΕΕ; Απίθανο, αλλά ίδωμεν...) έχει αδιανόητα τραγικές διαστάσεις:

  • 12 χρόνια
  • 5 διαφορετικοί πρωθυπουργοί και αντίστοιχες κυβερνήσεις
  • ένας σταθερός, διακομματικός πυλώνας εξωτερικής πολιτικής
...όλα "πηγαίνουν στον κουβά" κατά το κοινώς λεγόμενο. Πολύ χειρότερα, δεν τηρήθηκαν καν τα προσχήματα ώστε να προταχθεί το (μάλλον προφανές) γεγονός της ιδιαιτέρως αμφίβολης οικονομικής βιωσιμότητας του έργου.

Όχι.

Απλά σταματάμε για να μην παραβιάζουμε την "γαλάζια πατρίδα" και να μην ενοχλούμε τη δικτατορική κλίκα της Άγκυρας.

Είναι μια πραγματική τραγωδία. Τόσο για το (κατ' όνομα) ελληνικό κατεστημένο, την ψευδεπίγραφη ελίτ που κάνει πως κυβερνά τη χώρα, όσο βεβαίως και για την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ας ελπίσουμε, έστω και την τελευταία στιγμή, οι εξελίξεις να ανατραπούν.

Σάββατο 19 Μαρτίου 2011

Όπως φεύγετε από τη Βεγγάζη, περάστε από τη Γάζα

Περισσεύει η υποκρισία με την εισβολή στη Λιβύη. Εγώ ο ίδιος, από τις 17 Φεβρουαρίου, όταν έφταναν τα πρώτα νέα της εξέγερσης, ζητούσα άμεση στρατιωτική παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Νομίζαμε πως είχαμε να κάνουμε με έναν δικτάτορα που επιτίθετο σε αμάχους, λίγο πολύ όπως φοβόμασταν ότι θα συμβεί στην Αίγυπτο λίγες μέρες πριν. Όπως περνούσαν οι μέρες όμως βλέπαμε πως επρόκειτο για έναν εμφύλιο πόλεμο, για δυο διαφορετικούς στρατούς που συγκρούονταν - προφανώς με διαφορετική διεθνή υποστήριξη έκαστος - μέχρι και αεροπλάνα είχαν οι "διαδηλωτές".

Η κατάσταση λοιπόν ήταν και είναι πολύ πιο περίπλοκη απ'όσο μας παρουσιάστηκε. Σύγκρουση διεθνώς συμφερόντων στα νότια σύνορά μας. Κατά τα λοιπά, όλοι νοιάζονται για τον "άμαχο πληθυσμό".

Αν είναι έτσι λοιπόν, αξιότιμε Κύριε Πρόεδρε της Γαλλικής Δημοκρατίας, αφού τόσο πολύ νοιάζεστε για τον αμαχο πληθυσμό που δέχεται επιθέσεις από στρατιωτικές δυνάμεις, παρακαλώ διατάξτε τα Mirage και τα Rafale όπως φεύγουν από τη Βεγγάζη να περάσουν και μια βόλτα από τη Γάζα, διότι και εκεί συμβαίνουν τα ίδια - ή μάλλον πολύ πολύ χειρότερα.

Ή μήπως η ισχύς σας εξαντλείται στο να αντιμετωπίζετε τον Συνταγματάρχη Καντάφι και το Ισραήλ σας πέφτει λίγο δύσκολο;

Η Ελλάδα θα ανήκει στους Έλληνες όταν όλες οι χώρες της Ανατολικής Μεσογείου ανήκουν στους Λαούς τους. Ο δρόμος είναι ακόμα μακρύς.

Ως τη Νίκη, Πάντοτε, Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Αγαπημένε Δάσκαλε Μιχάλη Χαραλαμπίδη, Ήταν Ιούνιος του 1996, διάβαζα μαθηματικά για τις πανελλήνιες εξετάσεις της επόμενης μέρας. Στιγμή ιερ...