ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ και εκλογές τοπικής αυτοδιοίκησης

Το αποτέλεσμα των χθεσινών περιφερειακών και δημοτικών εκλογών στέλνει ένα εκκωφαντικό μήνυμα: Υπάρχει πλήρης, απόλυτη απονομιμοποίηση του λεγόμενου 'πολιτικού' συστήματος. Η αποχή στον Δήμο Αθηναίων προσέγγισε το αδιανόητο ...70%, ενώ και συνολικά στην Περιφέρεια Αττικής ήταν στο 50%. Αυτά είναι ποσοστά παρακμής.

Όποιος πανηγυρίζει με τέτοια ποσοστά αποχής, δυστυχώς "δεν ξέρει τι του γίνεται". 

Σήμερα το πρωί, με αφορμή τον επικείμενο δεύτερο γύρο στον Δήμο της Αθήνας και τη μεγάλη ελπίδα ανατροπής με τον Χάρη Δούκα, θα ήθελα να στείλω δυο σύντομα μηνύματα στο ΠΑΣΟΚ και στο ΚΚΕ:

1 - Προς το ΠΑΣΟΚ: Όσο περισσότερο πανηγυρίζει ο κος Ανδρουλάκης και τα στελέχη του για την επίδοση του Χάρη Δούκα, ενός συνδυασμού που στηρίχτηκε από ευρύτερες κοινωνικές ομάδες, τόσο δυστυχώς μειώνονται οι πιθανότητες εκλογές του εξαίρετου αυτού υποψηφίου στον β' γύρο. Ας σωπάσουν, κάνουν ζημιά στην Αθήνα.

2 - Προς το ΚΚΕ: Το κόμμα πέφτει σε βαρύ πολιτικό λάθος αν εξισώνει τον κ. Μπακογιάννη και το καθεστώς που τον στηρίζει με τον Χάρη Δούκα. Αν τα στελέχη του Περισσού πιστεύουν ότι είναι αδιάφορο για τον Λαό της Αθήνας εάν επόμενος Δήμαρχος Αθηναίων θα είναι ο Μπακογιάννης ή ο Δούκας, τότε έχουν χάσει την επαφή τους με την πραγματικότητα. Ένα κομμουνιστικό κόμμα όμως δεν δικαιούται να χάνει την επαφή του με την πραγματικότητα.

Θέλω να πιστεύω πως την επόμενη Κυριακή 15 Οκτώβρη οι Αθηναίοι Πολίτες θα προσέλθουν μαζικά στις κάλπες και θα εκλέξουν ως επόμενο Δήμαρχο της πόλης τον Χάρη Δούκα. Είναι μια μεγάλη ελπίδα για την Αθήνα στην οποία όλοι πρέπει να δώσουμε μια ευκαιρία. 

Παράλληλα, οι πολίτες σε δήμους όπως η Πάτρα και το Χαλάνδρι αλλά και σε περιφέρειες όπως η Θεσσαλία έχουν την ευκαιρία να αποδείξουν πως η πολιτική μπορεί να μείνει ζωντανή στη χώρα που τη γέννησε.

Ίδωμεν.

«Δημοκρατική Συμπαράταξη»: Μεταξύ κωμωδίας και τραγωδίας

Η Φώφη Γεννηματά δηλώνει «Ε, ναι, λοιπόν, επιστρέψαμε» και σε κάθε Έλληνα πολίτη ανακύπτει ξεκάθαρο το ερώτημα: Να κλάψω γελώντας ή να γελάσω κλαίγοντας;

Τα πολλά και διάφορα απομεινάρια του κατ' όνομα και μόνο ΠαΣοΚ, καθώς ούτε πανελλήνιο είναι, ούτε σοσιαλιστικό, ούτε κίνημα, βρέθηκαν, τα μιλήσανε και τα συμφωνήσανε. Έχουν καθήκον να σώσουν τη χώρα ξανά, τόσο από τον κομμουνιστικό κίνδυνο (ΣΥΡΙΖΑ) όσο και από τον Μινώταυρο του Νεοφιλελευθερισμού (Κούλης).

Εντάξει, τα έχουμε χάσει τελείως.

Από την άλλη, είναι αρκετές εκατοντάδες εκατομμύρια τα δάνεια του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος και οι εποχές δύσκολες. Πρέπει να βρεθεί μια κάποια λύσις. Ας δείξουμε κατανόηση.

Όταν τελειώσει η πλάκα — διότι να κάνεις πλάκα όταν μια χώρα έχει καταστραφεί και πολλοί συνάνθρωποί μας ζουν υπό οριακές συνθήκες δεν είναι πρέπον — ας θυμηθούμε το αυτονόητο: Το μόνο που μπορεί να γίνει με τα δύο μιζοκόμματα και τις πολλές μεταμορφώσεις τους είναι να τεθούν εκτός νόμου.

Η καταστροφή της χώρας από το 74 μέχρι σήμερα έχει βασικά χρώμα γαλαζοπράσινο — όσο κι αν προσπαθεί η κάστα εξουσίας του ΣΥΡΙΖΑ να προσθέσει και μια ερυθρά απόχρωση.

Ας κλείσουμε με μια διαπίστωση αισιόδοξοι: Όλο και περισσότεροι Έλληνες αντιλαμβάνονται ότι η μόνη διαφυγή από το αδιέξοδο είναι η μαζική και ουσιαστική επιστροφή τους στην πολιτική, την πολιτική με την αυθεντική έννοια του όρου.

Δυστυχώς κάποιοι εγκλωβίζονται, πέφτοντας θύματα καλοσχεδιασμένων αγιογραφιών, όπως εκείνης του «εκσυγχρονιστή» Σημίτη. Η πλειοψηφία όμως πια το βλέπει πως η ανανέωση πρέπει να είναι ουσιαστική και σύντομα θα κάνει τις σχετικές κινήσεις.

Τόσο στην Ελλάδα όσο και στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες κινήσεις όπως εκείνη του Emmanuel Macron στη Γαλλία σύντομα θα κάνουν την εμφάνισή τους και θα έχουν παρόμοια ή μεγαλύτερη επιτυχία.

Ευτυχώς στις κινήσεις αυτές πρόσωπα όπως η Φώφη, ο Γιωργάκης, ο Σημίτης, ο Ραγκούσης και δεν συμμαζεύεται δεν θα έχουν ρόλο κανένα πέρα από το να μας θυμίζουν τι δεν πρέπει να κάνουμε. Δόξα τω Θεώ, από αντιπαραδείγματα άλλο τίποτα στη νεώτερη πολιτική μας ιστορία.

Για τις εσωκομματικές εκλογές της "Νέας Δημοκρατίας" - Γιατί δεν είμαι #metonkyriako

Με θλίψη και, το ομολογώ, κάποια απόγνωση παρακολουθώ συμπολίτες που εκτιμώ πολύ να τρέφουν ελπίδες «αλλαγής» στο πολιτικό σκηνικό βάσει πιθανής ανάδειξης Μητσοτάκη σήμερα στην προεδρία της "Νέας Δημοκρατίας".

Φοβάμαι ότι όσο κατάφερε ο Γ.Α. Παπανδρέου να κάνει το "ΠαΣοΚ" ένα σύγχρονο, Ευρωπαϊκό κόμμα, άλλο τόσο θα καταφέρει να επιτύχει το ίδιο ο Κ. Κ. Μητσοτάκης με τη "Νέα Δημοκρατία", εφόσον εκλεγεί.

Η αλήθεια είναι πως όποιος ήξερε έστω και λίγα για την ιστορία του μορφώματος που αρχικά ονομάστηκε "ΠαΣοΚ", γνώριζε πως καμία προσδοκία με αφορμή την ανάδειξη Παπανδρέου στη θέση του Προέδρου είχε οποιαδήποτε βάση. Τόσο λόγω της δυναμικής και των εσωτερικών συσχετισμών στο μόρφωμα, όσο και λόγω της προσωπικής διαδρομής του "νέου" Προέδρου.

Εννοείται πως πιθανή εκλογή του Μεϊμαράκη, ενός ανθρώπου με μαύρο παρελθόν και ανύπαρκτο παρόν, δεν θα φέρει απολύτως τίποτα καλύτερο. Ο Μητσοτάκης είναι σίγουρα πιο συμπαθής. Η πολιτική όμως δεν είναι θέμα συμπάθειας.

Έτσι και στη "Νέα Δημοκρατία", δεν χρειάζεται να είσαι κάποιος μεγαλόσχημος αναλυτής για να καταλάβεις πως οι εσωτερικοί συσχετισμοί στο έτερο των μιζοκομμάτων αλλά και η διαδρομή του Μητσοτάκη εξασφαλίζουν πως τίποτα αξιόλογο δεν θα μπορέσει να κάνει - Τολμώ να το γράψω μισή ώρα πριν τη λήξη της διαδικασίας και μη γνωρίζοντας, ακόμα, αν θα εκλεγεί ή όχι.

Είτε μας αρέσει ή όχι, ο Μητσοτάκης δεν είναι χθεσινός. Είναι γόνος μιας εκ των οικογενειών που κράτησε τις τύχες της χώρας για δεκαετίες. Θέλοντας και μη, προσωποποιεί το νεποτισμό και την αντίληψη της "πολιτικής" ως λειτουργία μηχανισμών. Είναι η αντίληψη που έριξε τη χώρα στον γκρεμό. 

Ο ίδιος για δεκαετίες ήταν προβεβλημένο στέλεχος, βουλευτής και υπουργός. Η πορεία του είναι παράλληλη με εκείνη του Παπανδρέου. Δυστυχώς οι λόγοι που απέτυχε ο Παπανδρέου δεν θα διαφέρουν από τους λόγους που κάνουν και τη δική του αποτυχία το πιθανότερο σενάριο.

Ας καταλάβουμε όλοι πως με τα μιζοκόμματα "ΠαΣοΚ" και "Νέα Δημοκρατία" αποκλειστικά δύο και μόνο πράγματα χρειάζονται: 1) Θέση εκτός νόμου, 2)Σε βάθος έρευνες από εισαγγελείς για τις παράνομες χρηματοδοτήσεις και την εκτεταμένη διαφθορά τους.

Θέλω να δώσω μεγάλη έμφαση στις χρηματοδοτήσεις. Τα δυο μιζοκόμματα, έχει αποδειχτεί, είχαν αφανείς χρηματοδοτήσεις. Πρέπει να διερευνηθούν. Όχι τόσο για την απόδοση ποινικών, όσο για τις πολιτικές ευθύνες. Για να μάθουμε όλοι, ποιος τελικά κυβερνούσε αυτήν τη χώρα, ποιος είναι ο πραγματιικός υπεύθυνος της καταστροφής. Πράγμα που μέχρι σήμερα αγνοούμε.

Οφείλει επίσης να διερευνηθεί η ασύλληπτη τραπεζική χρηματοδότηση των δυο μιζοκομμάτων. Χρηματοδότηση που εν τέλει, μέσω της ανακεφλαιοποίησης, πλήρωσε ο Έλληνας φορολογούμενος. Χρηματοδότηση που δεν είχε κανένα τραπεζικό κριτήριο, που δεν τηρούσε ούτε καν τα στοιχειώδη προσχήματα. Και στην περίπτωση αυτή, το θέμα δεν είναι η απόδοση πιθανών ποινικών ευθυνών, αλλά η αποκάλυψη του αληθινού συστήματος εξουσίας.

Κάνω εδώ μια σημείωση, για να προλάβω ανούσιο αντίλογο: Το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε να ακολουθήσει το θλιβερό μονοπάτι της παρακμής, ακολούθησε την εκλόγιμη στρατηγική του ψέμματος και την κυβερνητική τακτική της μεταπολίτευσης, αφενός μεν αποτελεί θέμα μιας άλλης συζήτησης που σύντομα θα ανοίξω στο ιστολόγιο αυτό, αφετέρου δε δεν αλλάζει την ουσία των πραγμάτων για τα μιζοκόμματα.

Μοναδική λύση για τη χώρα είναι η Επιστροφή της Πολιτικής. Πολιτικής με την αυθεντική έννοια του όρου, Πολιτικής ως υψίστης των τεχνών. Στην πορεία αυτή, οι πρωταγωνιστές του χθες ο μόνος ρόλος που μπορούν να έχουν είναι εκείνος του θεατή.

Από το SPD στο ΠαΣοΚ: Μια αντίληψη για τη δημοκρατία δρόμος

Το SPD υπέστη μια μεγάλη ήττα στις Γερμανικές εκλογές. Η Καγκελάριος Μέρκελ πέτυχε μια μεγάλη νίκη, δίχως όμως να κατακτήσει την απόλυτη πλειοψηφία στο κοινοβούλιο. Τα δυο μεγάλα κόμματα της Γερμανίας ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις για δημιουργία κυβέρνησης συνασπισμού. Οι διαπραγματεύσεις κράτησαν αρκετά και κάποια στιγμή κατέληξαν σε συμφωνία.

Το παραπάνω σκηνικό νομίζω είναι οικείο σε όλους τους Έλληνες τα τελευταία χρόνια με τις πολυκομματικές κυβερνήσεις συνεργασίας. Όχι όμως, υπάρχει μια τεράστια διαφορά! Αν δούμε τα νέα, το SPD θα πάει σε καθολική ψηφοφορία των μελών του για να εγκρίνει την κυβέρνηση συνεργασίας! Γιατί το κάνει αυτό; Διότι απλά θα μετέχει σε μια κυβέρνηση που θα εφαρμόσει πρόγραμμα διαφορετικό από εκείνο με το οποίο το κόμμα κατέβηκε στις εκλογές.

Στην Ελλάδα, το 2009 και το 2012 είχαμε παρόμοιες εμπειρίες. Το ΠαΣοΚ το 2009 κέρδισε με το "λεφτά υπάρχουν". Στη συνέχεια, μπήκε στο μνημόνιο χωρίς εκλογές, χωρίς καθολική ψηφοφορία των μελών του, χωρίς ούτε μια απόφαση της κεντρικής του επιτροπής! Κάποιοι ένιωσαν "μικροί Θεοί" και σήκωσαν το βάρος της σωτηρίας του ελληνικού λαού, όπως εκείνοι την αντιλαμβάνονταν, μόνοι τους.

Ομοίως, η Νέα Δημοκρατία το 2012 κέρδισε με το "Ζάππειο". Κέρδισε για να επαναδιαπραγμετευτεί το μνημόνιο. Τι έκανε; Συνέχισε ακριβώς την ίδια πολιτική. Είδατε εσείς τη Νέα Δημοκρατία να κάνει κάτι αντίστοιχο με το SPD για να εγκρίνουν τα μέλη της την αλλαγή πολιτικής; Έκανε μήπως κάποιο έκτακτο συνέδριο για να νομιμοποιήσει τη ριζική αυτή αλλαγή; Τίποτα.

Ποιο είναι το θλιβερό συμπέρασμα; Στη χώρα που γεννήθηκε η δημοκρατία, δημοκρατία δεν υπάρχει. Οι ηγεσίες των λεγόμενων κομμάτων έχουν μάλλον παρεξηγήσει τη θέση και την εξουσία τους. Νομίζουν πως μπορούν να αποφασίζουν ερήμην των κομμάτων τους και το κάνουν συνεχώς και απροκάλυπτα.

Ποιο είναι το αποτέλεσμα; Απλά, η πλήρης απαξίωση των θεσμών και της δημοκρατίας που γενά όλα τα φαινόμενα που βιώνουμε. Τι θα συνέβαινε άραγε αν το 2010 ο Γ.Α. Παπανδρέου πήγαινε σε εκλογές για να πάρει τη λαϊκή εντολή για ένα πρόγραμμα σκληρής δημιοσιονομικής προσαρμογής; Θα εφαρμοζόταν καλύτερα ή όχι; Θα λειτουργούσε η δημοκρατία μας καλύτερα ή όχι; Τα ίδια φυσικά ισχύουν και για τον Α. Σαμαρά του 2012, ίσως και για τον Α. Τσίπρα του μέλλοντος.

Πόση είναι λοιπόν η απόσταση από το SPD έως το ΠαΣοΚ; Πόση είναι η απόσταση από τον Γερμανικό μέχρι τον Νεοελληνικό πολιτικό πολιτισμό; Είναι δυστυχώς μεγάλη η απόσταση, είναι ένας σεβασμός για τη δημοκρατία δρόμος.

Σχετικά με τη δολοφονία του Άκη Τσοχατζόπουλου

Ας αρχίσουμε από τα βασικά: Ο Άκης δεν είναι "ένας" αλλά είναι "ένας από τους πολλούς". Δεν χωράει αμφιβολία ότι "έφαγε πολλά", το ίδιο όμως δεν χωράει αμφιβολία πως ομοίως έπραξαν - και πράττουν - πολλοί άλλοι. Το λάθος του βέβαια ήταν ότι ακολούθησε τα βήματα του μέντορα και προτύπου του Ανδρέα Παπανδρέου: Νεαρή, όμορφη σύζυγος και εξώφθαλμα πολυτελής ζωή στα γεράματα. Δυστυχώς όμως για τον ίδιο, ο Άκης δεν είχε σε καμία περίπτωση την προστασία που απολάμβανε, για διάφορους λόγους, ο Ανδρέας.

Έτσι λοιπόν ο Άκης παρουσιάστηκε από την ολιγαρχία ως ο ιδανικό εξιλαστήριο θύμα. Το μαύρο πρόβατο της μεταπολίτευσης, εκείνος που "ντρόπιασε το ΠαΣοΚ" και όλο το πολιτικό σύστημα. Εκείνος που τιμωρούμενος να απαλλάξει όλη αυτή τη γενιά που κατέστρεψε τη χώρα από τις ευθύνες της.

Είστε πολύ γελασμένοι, "κύριοι" και "κυρίες" της ολιγαρχίας. Ούτε μικρά παιδάκια δεν ξεγελιούνται πια με τα κολπάκια σας. Το ξέρουν όλοι πια, ο Άκης δεν ήταν μόνος. Είχε συνεργούς, συνοδοιπόρους και υφισταμένους. Ποιος είναι αυτός που μπορεί να πιστέψει ότι ο Υπουργός Άμυνας έκανε "πάρτι διαφθοράς" και ο Πρωθυπουργός, ο Υπουργός Εξωτερικών, ο Υπουργός Οικονομικών και ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ δεν είχαν ιδέα για το τι συνέβαινε; Κανείς!

Έχει δίκιο ο Άκης λοιπόν! Πρέπει να κληθεί όλο το ΚΥΣΕΑ της εποχής να καταθέσει.

Όπως είπα παραπάνω όμως ο Άκης είχε και υφισταμένους. Ένας ολόκληρος μηχανισμός εκατοντάδων "συντρόφων" στο κόμμα, στη νεολαία και στο Υπουργείο. Άνθρωποι που "έπιναν νερό στο όνομά του" και τώρα λίγο πολύ κάνουν πως δεν τον ξέρουν - Μερικοί και σε ηγετικές θέσεις του λεγόμενου "ΠαΣοΚ" (λεγόμενου διότι αυτό το παρακμιακό μόρφωμα ούτε πανελλήνιο είναι, ούτε σοσιαλιστικό, ούτε κίνημα). Όλοι αυτοί, παρότι έπαιρναν ψίχουλα σε σχέση με τους παραπάνω, γνωρίζουν πολύ καλά τι συνέβαινε - Και είναι πολλοί!

Τι συμβαίνει λοιπόν αυτές τις μέρες; Αυτό που συμβαίνει είναι μια μεγάλη, υπόγεια διαπραγμάτευση. Είπαμε, ο Άκης ήταν ένας από τους πολλούς. Κατά συνέπεια, ο Άκης ξέρει, ξέρει πολλά. Στην αρχή όλοι θα προσπάθησαν να γίνει το "καλύτερο σενάριο". Ποιο θα ήταν αυτό; Να μείνει για λίγο ο Άκης στη φυλακή, να δημευτεί και ένα μικρό ποσοστό της "περιουσίας" που έβγαλε με τον ιδρώτα του στο ΥΕΘΑ. Έτσι, θα ικανοποιούταν και το κοινό περί δικαίου αίσθημα, ο Άκης θα μπορούσε αφού πια είχε τιμωρηθεί να απολαύσει τα κλοπιμαία και η ολιγαρχία θα είχε διασφαλιστεί ως προς πιθανές άλλες αποκαλύψεις που θα την απειλούσαν.

Είναι προφανές όμως πως τα πράγματα δεν πηγαίνουν ακριβώς έτσι. Η κατάρρευση της οικονομίας και συνεπακόλουθα του "πολιτικού" συστήματος που είχε δημιουργήσει η οικονομική ολιγαρχία ανέτρεψε τον παραπάνω σχεδιασμό. Όπως είπαμε παραπάνω, δεν μπορούν πια να πείσουν ούτε τα μικρά παιδάκια με την τηλεοπτική (και προσφάτως, διαδικτυακή) προπαγάνδα τους. Ως εκ τούτου, φαίνεται πως τα σχέδια αλλάζουν και η ολιγαρχία έχει αποφασίσει (;) να προχωρήσει σε μια "παραδειγματική τιμωρία" του "ένοχου Άκη".

Τι θα κάνει λοιπόν ο σύντροφος Άκης; Για την ώρα, κάνει το προφανές: Απειλεί ότι θα μιλήσει. Το κάνει από καιρό. Ζητάει το προφανές: Να κληθούν τα υπόλοιπα μέλη του ΚΥΣΕΑ τα οποία συναποφάσιζαν για τα επίδικα ζητήματα. Είναι ντροπή για την ελληνική δικαιοσύνη που το αίτημα αυτό δεν έχει γίνει ακόμα δεκτό. Όπως φαίνεται, η απόφαση έχει ληφθεί, ο Άκης θα τιμωρηθεί και θα είναι ο μόνος ένοχος.

Το λογικό λοιπόν είναι ο Άκης να κάνει πράξη την απειλή του. Να μιλήσει συγκεκριμένα, να δώσει ονόματα και ποσά. Τα ξέρει, μπορεί να το κάνει. Πρέπει να το κάνει. Γιατί λοιπόν δεν το έχει κάνει ακόμα; Κατά την γνώμη μου για έναν πολύ απλό λόγο: Φοβάται για τη ζωή του. Είναι στη φυλακή, δεν έχει καμία προστασία, θα μπορούσε τόσο εύκολα να φανεί σαν αυτοκτονία του "απελπισμένου & ντροπιασμένου πολιτικού που είχει βυθιστεί στη διαφθορά και έπεσε στα δίχτυα της δικαιοσύνης"...

Όσοι ενδεχομένως επεξεργάζονται τέτοια σχέδια, ας γνωρίζουν πως κάτι τέτοιο θα ήταν το μοιραίο λάθος τους. Κάτι τέτοιο θα προκαλούσε την έκρηξη της οργής σε όλη την κοινωνία. Αντίστοιχα, όσοι είναι επιφορτισμένοι σήμερα με την ασφάλεια του έγκλειστου Άκη, αστυνομικοί και σοφρωνιστικοί υπάλληλοι, ας γνωρίζουν πως είναι υπόλογοι απέναντι της κοινωνίας και υπεύθυνοι για την αποφυγή του παραπάνω εγκλήματος.

Ο Άκης πρέπει να μιλήσει, πρέπει να κατονομάσει με λεπτομέρεια. Κάποια θα θελήσουν να του κλείσουν το στόμα. Κάποιοι άλλοι, που ανέφερα παραπάνω, είναι υπεύθυνοι να προστατεύσουν τον Άκη και να μπορέσει τελικά να πει αυτά που γνωρίζει.

Ήρθε η ώρα να φτάσει το μαχαίρι στο κόκκαλο. Να ειπωθούν όλα. Να αποκαλυφθεί το ένοχο τρίγωνο της οικονομικής ολιγαρχίας με το "πολιτικό" σύστημα και τα μέσα "ενημέρωσης". Να καθαρίσει με λίγα λόγια ο βόθρος του Αθηναϊκού τηλεοπτικού πριγκηπάτου που μας έμαθαν να αποκαλούμε "ελληνικό κράτος της μεταπολίτευσης".

Πρέπει να φτάσουμε στην αλήθεια, να ξεφύγουμε δηλαδή από τη λήθη, να θυμηθούμε. Ο Άκης είναι από τους λίγους, αν όχι ο μόνος, που μπορούν να "θυμήσουν" πράγματα και καταστάσεις. Καθήκον όλων μας είναι να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις ώστε να το κάνει.

Κόμματα της Δραχμής

Μονοπώλησε μπορώ να πω την προεκλογική συζήτηση (ο Θεός να την κάνει συζήτηση αυτήν την ανταλλαγή βαρετών μονολόγων...) το νομισματικό ζήτημα. Θα μείνει η Ελλάδα στο Ευρώ ή θα αναγκαστεί να φύγει; Ένα ερώτημα που, υποτίθεται πως, τίθεται με χαρακτήρα δημοψηφίσματος (;).

Είναι μεγάλος ο παραλογισμός γύρω από το ζήτημα αυτό. Ακόμα μεγαλύτερη η υποκρισία. Υποτίθεται πως υπάρχουν κάποια "φιλοευρωπαϊκά κόμματα", στα οποία οι περισσότεροι συγκαταλέγουν τη Νέα Δημοκρατία, το ΠαΣοΚ και τη ΔΗΜΑΡ.

Ας αφήσουμε τη ΔΗΜΑΡ της κας Ρεπούση διότι μέσα στο "συνωστισμό" που βιώνουν δεν αντέχουν σε σοβαρή ανάλυση & κριτική. Διάφοροι από τον χώρο αυτό έφυγαν "επαναστατικά" από τον ΣΥΡΙΖΑ  για να γίνουν "κυβερνώσα αριστερά" μαζί με το ΠαΣοΚ και βλέπουν τώρα πως μάλλον θα είχαν περισσότερες ελπίδες αν έμεναν στο παλιό τους μετερίζι. Αξίζουν αν μη τι άλλο της συμπάθειάς μας. Αν βέβαια έχουν την τύχη να κατακτήσει το γαλάζιο μιζοκόμμα την πρώτη θέση στις 17 Ιουνίου, τότε μάλλον το όνειρό τους θα γίνει πραγματικότητα αφού μας έχουν προειδοποιήσει: Η χώρα δεν θα μείνει ακυβέρνητη.

Εν πάση περιπτώσει, η ΔΗΜΑΡ - όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ, ας μην γελιόμαστε - ΔΕΝ είναι "κόμμα της δραχμής". Έχει μεγάλες ευθύνες, είναι ανιστόρητο & αντιεπιστημονικό να λέγεται ότι η αριστερά δεν έχει ευθύνες για το κατάντημα της χώρας διότι η αριστερά, στην αυθεντική εκδοχή της, κυβερνά και χωρίς να είναι στην κυβέρνηση. Σίγουρα όμως, είναι άλλης τάξης οι ευθύνες της αριστεράς σε σχέση με τις ευθύνες εκείνων που κρατούσαν το τιμόνι της χώρας.

Ποιοι είναι αυτοί; Ποιοι είναι που μας έφεραν στον προθάλαμο της επιστροφής στην δραχμή;


Έχουν όνομα και επώνυμο. Είναι το μιζοκόμμα και τα ηγετικά στελέχη του. Είναι ορθότερο να λέμε το "μιζοκόμμα" και όχι τα "μιζοκόμματα" γιατί, το ξέρουμε όλοι, εδώ και πολλά χρόνια το ΠαΣοΚ και η Νέα Δημοκρατία ήταν ουσιαστικά ένα κόμμα. Έκαναν μαζί τα ρουσφέτια. Οι πράσινοι βουλευτές τακτοποιούσαν και "πελατάκια" των γαλάζιων και τούμπαλιν. Το σύστημα δούλευε άριστα.

- Ποιοι ήταν αυτοί που μαγείρεψαν τα νούμερα και έβαλαν την Ελλάδα απροετοίμαστη στο Ευρώ;
- Ποιοι ήταν εκείνοι που έκαναν το μεγάλο πάρτυ των Ολυμπιακών Αγώνων δαπανώντας δισεκατομμύρια και μην αξιοποιώντας σχεδόν τίποτα μετά τους αγώνες;
- Ποιοι είναι που εδώ και 50+ χρόνια δαπανούν τεράστια ποσά για την άμυνα της χώρας, για κάθε λογής στρατιωτικές δαπάνες, χωρίς ούτε κάποιο ιδιαίτερα αξιόμαχο στράτευμα να έχουμε αποκτήσει και χωρίς να έχουμε αναπτύξει σχεδόν καθόλου αμυντική βιομηχανία υψηλής τεχνολογίας (σε πλήρη αντίθεση με χώρες που έχουν αντίστοιχα υψηλές αμυντικές δαπάνες όπως π.χ το Ισραήλ και η Τουρκία)
- Ποιοί είναι αυτοί που διαχειρίστηκαν πλαίσια επί πλαισίων κοινοτικών προγραμμάτων, με ιδιαίτερα αυξημένα ποσά από το 2000 και μετά, και τα διασπάθισαν σε κατανάλωση και άχρηστες λειτουργικές δαπάνες, φέρνοντας ένα επίπλαστο βιοτικό επίπεδο και πρακτικά καταστρέφοντας την παραγωγική ικανότητα του τόπου;
- Ποιοι είναι που ανήγαγαν την "εξασφάλιση του δημοσίου" σε απόλυτο κοινωνικό αγαθό;
- Ποιοι ήταν αυτοί που δημιούργησαν ένα τεράστιο έλλειμμα στα οικονομικά του κράτους, ιδιαίτερα την περίοδο 2004-2009;
- Ποιοι έλεγαν ψέματα στον ελληνικό λαό ότι "λεφτά υπάρχουν" ενώ ήδη συνομιλούσαν με το ΔΝΤ

Θα μπορούσα να παραθέσω δεκάδες ακόμα ερωτήματα. Ναι, σωστά μαντέψατε: Το μιζοκόμμα ήταν πίσω από όλους αυτούς.

Το μιζοκόμμα είναι το κόμμα της δραχμής. 

ΠΑΣΟΚ & Νέα Δημοκρατία είναι τα κόμματα της δραχμής.

Τι ακριβώς σημαίνει "κόμμα της δραχμής"; Δεν είναι μόνο το νομισματικό ζήτημα. Είναι πρώτα και κύρια η τριτοκοσμική αντίληψη περί της πολιτικής. Τα αναλυτικά εργαλεία που απαιτούνται για να κατανοήσει κανείς τι συμβαίνει στην Ελλάδα δεν αφορούν την Ευρώπη. Αφορούσαν μέχρι πρότινος τη Λατινική Αμερική και το τελευταίο διάστημα φοβάμαι πως ομοιάζουμε όλο και περισσότερο με χώρες της Αφρικανικής ηπείρου.

Αυτό είναι το "λόμπυ της δραχμής". Αυτή είναι η κάστα που δεν θα διστάσει να μας στείλει 50+ χρόνια πίσω για να εξασφαλίσει τα κεκτημένα της. Έχει όνομα και επώνυμο. Έχει και δυο ψηφοδέλτια. Το ένα αναγράφει "Νέα Δημοκρατία" και το άλλο "ΠαΣοΚ".

Η γενιά του Δέκα ξεπερνά τις ψευδαισθήσεις της

Παρακολουθώ με ανάμεικτα συναισθήματα θλίψης και αισιοδοξίας τη γενιά του δέκα να κάνει τα πρώτα της πολιτικά βήματα. Να προσπαθεί να βαδίσει σε έναν δρόμο που δεν έχει ποτέ μέχρι σήμερα δοκιμάσει ξανά. Ως είναι επόμενο, στην αρχή του "learning curve" βλέπει κανείς πολλά περίεργα, μεγάλα λάθη.

Ποιο είναι το βασικότερο; Ότι δεν υπάρχει ακόμα καθαρό μυαλό. Ότι δεν υπάρχει ευρέως διαδομένη και αποδεκτή μια αναλυτική ερμηνεία του πως & γιατί φτάσαμε στην παρούσα κατάσταση. Μόνο με μια τέτοια ερμηνεία, με μια διάγνωση δηλαδή, μπορεί κανείς να χαράξει στρατηγική για το μέλλον.

Για μένα αγαπητοί φίλοι, ευελπιστώ και για πολλούς άλλους, τα πράγματα είναι απλά. Η χώρα μας για περισσότερα από 30 χρόνια κυβερνάται από συμμορίες. Από μια ολιγομελή οικονομική κάστα με ξεκάθαρα εγκληματικά χαρακτηριστικά έχουσα σαν κύρια εργαλεία - μαριονέτες το "πολιτικό" προσωπικό και τα μέσα "ενημέρωσης". Είναι το λεγόμενο "τρίγωνο της αποτυχίας": Οικονομική Ολιγαρχία - "Πολιτικό" Προσωπικό - Μέσα "Ενημέρωσης".

Με βάση την ανάλυση αυτή είναι απολύτως παράλογο να σκέφτεται κανείς ότι μπορεί να υπάρξει οποιαδήποτε συμμαχία / συνεργασία με τα μιζοκόμματα, με τους οργανισμούς της διαφθοράς ΠαΣοΚ και Νέα Δημοκρατία. Οι μηχανισμοί αυτοί νομής της εξουσίας και διασπάθισης του δημοσίου χρήματος έχουν ήδη συντριβεί ηθικά, πολιτικά, κοινωνικά και εκλογικά. Είναι πολιτικά πτώματα των οποίων η διαδικασία αποσύνθεσης έχει ήδη ξεκινήσει και σε λίγο το μόνο που θα μπορούν να προσφέρουν είναι η απαίσια δυσωδία τους.


Με μεγάλη θλίψη λοιπόν είδα κόμματα όπως η Δημιουργία, Ξανά! να συζητούν ενδεχόμενο "μετεκλογικής συνεργασίας με τη Νέα Δημοκρατία". Η θέση της Νέας Δημοκρατίας είναι ακριβώς εκεί που είναι και του ΠαΣοΚ: Πρώτα τίθενται εκτός νόμου και μετά παρουσιάζονται στα ειδικά δικαστήρια για να λογοδοτήσουν. Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο.

Ποια είναι η ενδιάμεση λύση; Μόνο μια μπορεί να υπάρξει: Κυβέρνηση ειδημόνων με ευρεία κοινοβουλευτική στήριξη τουλάχιστον διετούς διάρκειας η οποία θα έχει την ηθική & πολιτική νομιμοποίηση τόσο για ουσιαστικές διαπραματεύσεις με τους Ευρωπαίους εταίρους όσο και για να οδηγήσει τον Ελληνικό λαό στη δημιουργική επανάσταση που προϋποτίθεται για να βγούμε από το αδιέξοδο.

Να σταματήσει τώρα η χρηματοδότηση των μιζοκομμάτων ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία

Είδα έκπληκτος σήμερα ότι ετοιμάζεται τροπολογία για "διάσωση" των καταχρεωμένων μιζοκομμάτων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.

Δείτε και εσείς: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_2_08/03/2012_475061

Είναι όνειδος για την Ελληνική Δημοκρατία. Είναι ώρα για δράση για όλους όσους θέλουν να ανακτήσουν την ιδιότητα του Πολίτη.

Ο κ. Πρωθυπουργός ΠΡΕΠΕΙ να παρέμβει.
Τα κόμματα αυτά έχουν ανύπαρκτη πολιτική παραγωγή. Υποτίθεται πως είναι αυθόρμητοι, εθελοντική οργανισμοί. Τι είναι όμως στην πραγματικότητα; Σε τι έχουν εκφυλιστεί, για να είμαστε ακριβείς; Η λέξη μιζοκόμματα αποδίδει τη σημερινή τους κατάσταση.

Είναι γνωστό πλέον σε όλους πως είχαν υπόγειες χρηματοδοτήσεις από εγχώρια και ξένα οικονομικά συμφέροντα. Τα έχουν γράψει οι εφημερίδες, έχουν γίνει δημόσιες ομολογίες, έχουν υπάρξει αποφάσεις.

Η ανοχή στην υποκρισία εξαντλήθηκε.

Δεν είναι δυνατόν λοιπόν υπό τις παρούσες συνθήκες στην Ελλάδα τα χρήματα των φορολογουμένων να χρησιμοποιούνται για τη διάσωση των μιζοκομμάτων! Είναι ανήκουστο!


Προσμένοντας σε δυναμική - πάντα ειρηνική & πολιτισμένη - δράση όλων όσων πιστεύουν πως μπορούν να ανακτήσουν την ιδιότητα του Πολίτη,

Πάντοτε αισιόδοξος,

Δημήτρης Τσίγκος