Τα κόμματα πρέπει να ξαναγίνουν Κόμματα

Ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα που βιώνουμε στην εποχή μας είναι ότι οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους. Άλλα λέμε κι άλλα καταλαβαίνουμε. Ακούμε και προσπαθούμε να σκεφτούμε τι πραγματικά θέλει να πει ο συνομιλητής μας. Η υποκρισία θεωρείται δεδομένη.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα κόμματα και πρώτα απ΄όλα το ΠαΣοΚ. Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα.

Είναι Πανελλήνιο;
Ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε από παλιά κατηγορήσει το "κράτος των Αθηνών". Ο Αθηνοκεντρισμός έχει καταστρέψει την Ελλάδα. Το ΠαΣοΚ πως λειτουργεί; Δυστυχώς, περισσότερο Αθηνοκεντρικό δεν θα μπορούσε να είναι.

Είναι Σοσιαλιστικό;
Μάλλον γέλιο προκαλεί το ερώτημα και μόνο. Ποιός από τα "ηγετικά στελέχη" του τωρινού ΠαΣοΚ μπορεί να δώσει μια πειστική ερμηνία τι πράγματι είναι ο Σοσιαλισμός στην εποχή μας; Ποιός έχει μιλήσει πρόσφατα για την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, για την αποξένωση από το αντικείμενο της εργασίας, για τη συμμετοχή στην υπεραξία της εργασίας;

Είναι Κίνημα;
Αλήθεια, τι σχέση έχει το τωρινό ΠαΣοΚ με κίνημα; Ποιός από την ηγετική ομάδα και τα "προβεβλημένα στελέχη" αντιλαμβάνεται πως ηγείται μιας κινηματικής διαδικασίας για την πρόοδο της κοινωνίας; Ποιός νοιάζεται για μια ευρεία μορφωτική διεργασία για την ποιοτική αναβάθμιση του συλλογικού υποκειμένου;

Θα μπορούσε να πει κανείς πως όπως κάθε λαός έχει τους ηγέτες που της αξίζουν έτσι και κάθε κοινωνία έχει τα κόμματα που της αξίζουν. Με τη λογική αυτή δεν υπάρχει καμία δυνατότητα προόδου, κάθε θετική προσπάθεια είναι καταδικασμένη οπότε ας κοιτάξουμε να σώσουμε τον μικρόκοσμό μας. Κάτι παρόμοιο με αυτό που πίστευαν οι ταγματασφαλίτες δηλαδή.

Ποτέ δεν ήμουν από αυτούς που πίστευαν πως "είναι γραφτό η Πόλη να τουρκέψει". Κανένας αγώνας δεν είναι χαμένος πριν γίνει. Ήρθε η ώρα να πάρουμε το παιχνίδι πάνω μας. Ήρθε η ώρα να ξαναβρούν οι λέξεις το νόημά τους. Σαν πρώτο βήμα, τα κόμματα να ξαναγίνουν Κόμματα!