Εκείνος ο διαιτητής όμως δεν σήκωνε μύγα στο σπαθί του και η υπόθεση βρέθηκε στον αθλητικό δικαστή. Το νομικό τμήμα των «πράσινων» δεν έχασε στιγμή και στήριξε την υπερασπιστική του γραμμή στο γεγονός ότι ο Καραγκιόζης είναι ένας επαναστάτης, ένας ήρωας με πλατιά λαϊκή απήχηση και ο Σαραβάκος χαρακτήρισε έτσι τον διαιτητή για να τον τιμήσει.
Προχθές το απόγευμα άκουγα το ραδιόφωνο 24/7 σε μια εκπομπή του Σεραφείμ Κοτρώτσου που είχε καλεσμένους τον Γιώργο Κυρίτση και τον Κωνσταντίνο Μπογδάνο. Κάποια στιγμή ο Κοτρώτσος αναφέρεται σε μια δήλωση του Μπογδάνου σχετικά με τη δίκη της Χρυσής Αυγής όπου είχε πει αναφερόμενος στη μητέρα του δολοφονημένου Παύλου Φύσσα ότι ''την έχουν αφήσει λυτή". Η ερμηνεία που έδωσε ο Μπογδάνος ήταν ότι εννοούσε πως 'την έχουν αφήσει απροστάτευτη'.
Η πρώτη διαπίστωση είναι πως ο Μπογδάνος ξεπέρασε τον Σαραβάκο. Ή ίσως ότι η απόσταση από τον έξω-δεξιά των γηπέδων στην άκρα-δεξιά της πολιτικής ίσως να μην ειναι και τόσο μεγάλη. Θα περίμενε όμως κανείς η κυβέρνηση εν αναμονή να έχει καλύτερους συμβούλους από εκείνους του συμπαθούς έξω-δεξιά των πρασίνων.
Την περίοδο 2012-13 είχα βρεθεί μερικές φορές καλεσμένος στο τηλεοπτικό στούντιο του ΣΚΑΙ καλεσμένος της Εύας Αντωνοπούλου με την ιδιότητα του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Νέων Επιχειρηματιών. Στις εκπομπές αυτές συμμετείχε και ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος που έτσι είχα τη χαρά να τον γνωρίσω από κοντά. Μπορώ να πω με απόλυτη βεβαιότητα και τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι ο Μπογδάνος δεν είναι φασίστας, σε καμία απολύτως περίπτωση. Γιατί λοιπόν μιλά έτσι;
Η απάντηση για μένα κρύβεται στο εξής: Το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας έχει πάρει έναν απίστευτα ολισθηρό δρόμο, όπως και η πλειοψηφία των ευρωπαϊκών κεντροδεξιών κομμάτων που βλέπουν την άκρα δεξιά να ανεβαίνει μειώνοντας αντίστοιχα τις δικές τους δυνάμεις. Ο δρόμος αυτός είναι η υιοθέτηση του ακροδεξιού ύφους προσπαθώντας να πείσουν κάποιους από τους ψηφοφόρους της ακροδεξιάς να επιστρέψουν στο ''μαντρί''.
Δυστυχώς οι συνέπειες της επιλογής αυτής είναι τραγικές καθώς συντηρητικοποιείται ο πολιτικός λόγος, ο δημόσιος χώρος και τελικά όλη η κοινωνία. Επίσης, σε τελική ανάλυση, παρά την πρόσκαιρη επιτυχία σε επίπεδο ψήφων, οι φασίστες κερδίζουν την πολιτική μάχη αφού μπολιάζουν με το δηλητήριο τους τα κεντροδεξιά κόμματα. Κοιτώντας λίγο την περίπτωση της Γαλλίας που η οικογένεια Λεπέν από μια γραφική ακροδεξιά οντότητα έγινε το πρώτο κόμμα παίρνει κανείς όλα τα απαραίτητα διδάγματα.
Όλα δείχνουν ότι η Νέα Δημοκρατία θα κερδίσει τη μάχη των εκλογών. Προσωπικά θεωρώ πως η αναστήλωση του ενός από τα δυο μιζοκόμματα είναι μια τραγωδία και θα φέρει πολλά δεινά στη χώρα μας. Τον λόγο όμως έχει ο λαός. Ήρθε η ώρα άνθρωποι σαν τον Κωνσταντίνο Μπογδάνο, αλλά και τον ίδιο τον Κυριάκο Μητσοτάκη, να δείξουν ότι όντως καταλαβαίνουν πως "ο τρόπος που αντιπολιτεύεσαι καθορίζει το πως μπορείς να κυβερνήσεις". Αν αντιπολιτεύεσαι με ακροδεξιό λόγο και με κραυγές στο κοινοβούλιο "νάτος, νάτος ο Τσίπρας ο σκαφάτος", δεν θα μπορέσεις να κυβερνήσεις με μετριοπάθεια και σύνεση.
Εξάλλου, η κύρια - απολύτως παράλογη και ανεδαφική - εθνικιστική επιλογή της Νέας Δημοκρατίας, που ήταν η εναντίωση στη Συμφωνία των Πρεσπών, αποδείχτηκε πως δεν συνεισέφερε τίποτα στις πρόσφατες ευρωεκλογές. Δεν χρειαζόταν τελικά να σκίσει και ο Κυριάκος το μνημόνιο του.