Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012

To παράδοξο της υπεραξίας - Ή, γιατί όλοι ιδρύουν start-ups στο εξωτερικό...

Είστε μια ομάδα, ας πούμε τριών, νέων επιχειρηματιών. Εργάζεστε εδώ και 18 μήνες επενδύοντας όλον τον χρόνο και την ενέργειά σας. Έχετε δημιουργήσει ένα προϊόν προς εκμετάλλευση που έχει μεγάλες προοπτικές.

Μετά από εντατική αναζήτηση και δύσκολες διαπραγματεύσεις, έρχεστε σε συμφωνία με ιδιώτη που επιθυμεί να ενισχύσει την προσπάθειά σας, συμμετέχοντας σε εκείνη. Η συμφωνία σας είναι να επενδύσει 100.000 €, λαμβάνοντας τελικά το 10% της νέας επιχείρησης που θα δημιουργηθεί για τον σκοπό αυτό.

Άρα:
- Pre-money valuation: 900.000 €
- Επένδυση: 100.000 €
- Post-money valuation: 1.000.000 €

Είχατε υπολογίσει ότι στα 100.000 € που θα μπουν στην εταιρεία, θα καταβάλλετε 1% φόρο συγκέντρωσης κεφαλαίου, άρα τελικά αξιοποιήσιμα θα είναι τα 99.000 €.

Υπολογίσατε χωρίς τον ξενοδόχο!!! (Δηλαδή, χωρίς το αγαπημένο μας Υπουργείο Οικονομικών).

Λέει η νομοθεσία πως ο φόρος συγκέντρωσης κεφαλαίου θα πληρωθεί σε ΟΛΟ το κεφάλαιο, τόσο το καταβληθέν σε μετρητά (100.000 €), όσο και στο άυλο πάγιο - τεχνογνωσία (που ο επενδυτής αποτίμησε σε 900.000 €, δεχόμενος να πάρει 10% με την επένδυσή του...).

Με άλλα λόγια, από τις 100.000 € που θα μπουν στην εταιρεία, 10.000 ++ (συν έξοδα δικηγόρου / συμβολαιογράφου κλπ υπολογιζόμενα στο 1.000.000 €!!!) θα πάνε στη λατρεμένη μας εφορία.

Μετά, αναρωτιόμαστε γιατί δεν γίνονται επενδύσεις στην καινοτομία και γιατί όλοι αναζητούν λογιστικά τεχνάσματα ή ιδρύουν εταιρείες στο εξωτερικό....

Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2012

Political elite or lumpen politicians?

Αυτό που βλέπουμε λοιπόν είναι ότι η ελληνική οικονομική & πολιτική ελίτ [ελίτ, τρόπος του λέγειν, για λουμπεναριό πρόκειται...] δεν θα διστάσει να καταστρέψει τη χώρα και να καταδικάσει τις επόμενες γενιές σπρώχνοντάς μας εκτός Ευρώπης, απλώς και μόνο για να μην χάσει κάποιο τμήμα της ισχύος και της εξουσίας της. 


Τα τυπάκια αυτά, το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να διορίζουν και να στήνουν διαγωνισμούς. Για να συνεχίσουν να το κάνουν - ώστε να έχουν λόγο ύπαρξης - θέλουν τη χώρα εκτός Ευρωπαϊκών θεσμών. 


Να μην τους αφήσουμε!!!

Ως τη Νίκη, Πάντοτε, Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Αγαπημένε Δάσκαλε Μιχάλη Χαραλαμπίδη, Ήταν Ιούνιος του 1996, διάβαζα μαθηματικά για τις πανελλήνιες εξετάσεις της επόμενης μέρας. Στιγμή ιερ...