Σήμερα, τα Χριστούγεννα του 2025, θέλω πολύ να ενστερνιστώ το μήνυμα ελπίδας που φέρνει αυτή η μέρα και να εκφράσω τη δική μου ελπίδα ο κόσμος τη νέα χρονιά να επανέλθει σε μια τροχιά ανθρωπισμού και αληθινής προόδου.
Κοιτώντας πίσω στην χρονιά που μας πέρασε βλέπω μια σειρά γεγονότων που με γεμίζουν θλίψη και απαισιοδοξία. Από την απόλυτη καταστροφή στη Γάζα και τον συνεχιζόμενο όλεθρο στα πεδία των μαχών της Ουκρανίας μέχρι την πολεμική παράκρουση σε μεγάλα τμήματα της ευρωπαϊκής πολιτικής σκηνής και την παράνοια που κυριαρχεί σε ισχυρούς κύκλους στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Ανεξάρτητα των θρησκευτικών πιστεύω καθενός μας, οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι ο Ιησούς Χριστός ευαγγελίστηκε την Αγάπη. Ποιο είναι άραγε το αντίθετο της αγάπης; Ίσως να είναι ο διακαής πόθος για την εξουσίας. Ο πόθος αυτός που οδηγεί στην υπερσυγκέντρωση πλούτου και στην απομείωση της αξίας της ίδιας της ανθρώπινης ζωής.
Θέλω να πιστεύω πως ο άνθρωπος βαθιά μέσα του διατηρεί την αυθεντική υπόστασή του. Από τη Νέα Υόρκη ως τη Σαγκάη και από εκεί ως την Τεχεράνη, τη Μόσχα και το Παρίσι, βαθιά μέσα μας το ξέρουμε όλοι: Το δέον γενέσθαι το βρίσκει κανείς μέσα από την αγάπη, το ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο και την αλληλεγγύη.
Όσα πλούτη κι αν συγκεντρώσει, όση εξουσία κι αν πάρει στα χέρια του κάποιος, όλα αυτά είναι ανούσια εφόσον χαθεί το νόημα. Και το νόημα κανείς το βρίσκει μέσα από την 'ευχάριστη αλληλεξάρτηση', όπως καταλήγει το και υπέροχο ντοκιμαντέρ 'The Swedish Tehory of Love':
Εύχομαι λοιπόν τα φετινά Χριστούγεννα να μας φέρουν το πιο σημαντικό δώρο: Τον δρόμο προς την εκ νέου ανακάλυψη της ανθρώπινης διάστασής μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου