Από τα πρώτα μου βήματα στην επιχειρηματικότητα, πριν από δυόμισι δεκαετίες, θυμάμαι καλά τη γεύση της υπερβολικής σιγουριάς. Είχαμε πάθος, ταλέντο, όνειρο. Η ομάδα ικανή, οι άνθρωποι εξαιρετικοί, η δουλειά ατέλειωτη. Κι όμως —κάποιες φορές— το αποτέλεσμα ήταν αποτυχία.
Όχι από έλλειψη προσπάθειας· αλλά από λάθος προσανατολισμό.
Το ίδιο συνέβη σε μια ολόκληρη γενιά επιχειρηματιών την εποχή της «φούσκας των DotCom». Υπήρχαν τότε συναρπαστικά μυαλά, μεγάλες ιδέες, άφθονα κεφάλαια. Στα χαρτιά, όλα έδειχναν πως οδηγούσαν σε μια νέα εποχή ευημερίας. Στην πράξη, πολλοί οδηγήθηκαν σε αδιέξοδο. Χάθηκαν πολλά χρήματα, οι καριέρες χιλιάδων ανθρώπων έκαναν ένα μεγάλο πισωγύρισμα.
Βλέπω ξανά το ίδιο σκηνικό να στήνεται σήμερα — με αφορμή την Τεχνητή Νοημοσύνη.
Και αυτή τη φορά ο κίνδυνος είναι ακόμη μεγαλύτερος. Γιατί η AI μάς δίνει μια απίστευτη δύναμη: μπορούμε να δημιουργούμε πιο γρήγορα από ποτέ. Ιδέες, πρωτότυπα, προϊόντα — όλα παράγονται σε ρυθμούς που πριν λίγα χρόνια θα θεωρούσαμε αδιανόητους.
Όμως αυτό κρύβει και τον μεγάλο κίνδυνο: να κατευθύνουμε αυτή την ταχύτητα προς τη λάθος κατεύθυνση.
Έχω ζήσει τέτοιες στιγμές. Να δουλεύουμε μήνες σε κάτι που αγαπάμε, να επενδύουμε χρόνο, ενέργεια, χρήμα — και ξαφνικά να καταλαβαίνουμε ότι χτίζαμε κάτι που ο κόσμος δεν χρειαζόταν. Είναι από τις πιο δύσκολες αλήθειες στην επιχειρηματικότητα. Σε ταπεινώνει, αλλά σε ωριμάζει.
Από εκεί έμαθα πως πριν από όλα χρειάζεται μια νοοτροπία: καθαρότητα, ταπεινότητα, διάθεση να αμφισβητήσεις τον εαυτό σου.
Μετά χρειάζεται ο τρόπος δουλειάς. Όχι περίπλοκες μεθοδολογίες· απλά πράγματα:
— να δοκιμάζεις γρήγορα,
— να ακούς προσεκτικά,
— να αλλάζεις όταν πρέπει.
Μικρά βήματα, γρήγορη μάθηση, συνεχής επαφή με τον άνθρωπο που θα χρησιμοποιήσει αυτό που φτιάχνεις. Αυτή η φιλοσοφία —την οποία αργότερα ονόμασαν Lean Startup— έγινε για μένα μια σταθερή πυξίδα.
Και εδώ έρχεται η όμορφη αντίφαση της εποχής: η AI που μας δίνει υπερβολική ταχύτητα, μπορεί ταυτόχρονα να μας προστατέψει. Μπορεί να μας δείξει τι αξίζει να φτιαχτεί, όχι μόνο πώς να το φτιάξουμε. Να αναδείξει ανάγκες, να φωτίσει ευκαιρίες, να αποκαλύψει μοτίβα που δεν βλέπουμε με γυμνό μάτι.
Αν τη χρησιμοποιήσουμε με σύνεση, μπορεί να γίνει ο πιο πιστός μας σύμμαχος.
Για αυτό πιστεύω ότι η επόμενη δεκαετία δεν θα ανήκει στους πιο βιαστικούς.
Θα ανήκει σε αυτούς που δουλεύουν με συνείδηση, με αλήθεια, με προσανατολισμό. Σε όσους συνδυάζουν τη δύναμη της τεχνολογίας με την ανθρώπινη κρίση. Σε όσους παραμένουν κοντά στον άνθρωπο — όχι στο hype.
Το μέλλον είναι ανοιχτό και γεμάτο δυνατότητες. Ας μην επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος. Ας δημιουργήσουμε με κατεύθυνση, με ουσία, με τόλμη. Και κυρίως, ας θυμηθούμε κάτι απλό:
Η ταχύτητα είναι χρήσιμη μόνο όταν ξέρεις προς τα πού πας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου