Είναι απόγευμα, έχουν περάσει τρεις κουραστικές μα πολύ δημιουργικές μέρες στο G20YES στη Νίκαια. Περπατάω στην παραλία, σκέφτομαι τη μητέρα μου, όλα αυτά -τόσα πολλά- που έμαθα από εκείνη. Ειδικά το "άγει προς φως την αλήθειαν χρόνος" του Μενάνδρου που συναντώ πολύ συχνά στις σημειώσεις της. Είναι πολύ αισιόδοξο, νομίζω. Δίνει αυτοπεποίθηση. Ας κάνει καθένας μας το "δέον γενέσθαι" και η δικαίωση θα έρθει με απόλυτη βεβαιότητα, αργά ή γρήγορα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Μνήμη
Μια πολύ γνώριμη, υπέροχη αύρα γέμισε το δωμάτιο σήμερα. Μια αστείρευτη πηγή ενέργειας και αισιοδοξίας εμφανίστηκε και πάλι. Μια όμο...
-
Παρασκευή βράδυ κατά τις 9:15μμ βγαίνω από το γυμναστήριο. Θυμάμαι καλά την τελευταία ώρα να προσπαθώ να κάνω ασκήσεις μυικής ενδυνάμωσης κα...
-
H ώρα ήταν περίπου 16:30. Είμαι στο γραφείο μου με τον Θανάση και τον Γιώργο. Το τηλέφωνο χτυπάει, στη γραμμή ο Βασίλης: "Κάτι τρέχει μ... -
Ο κόσμος το 1977 ήταν πάρα πολύ διαφορετικός. Ο ψυχρός πόλεμος βρισκόταν στο απόγειο του με τη μία από τις δύο υπερδυνάμεις, τις ΗΠΑ, τραυμα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου