Προβοκάτσια χωρίς προηγουμενο

Όλοι γνωρίζουμε ότι το τελευταίο διάστημα ο κ. Τσίπρας και συνολικά το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης επιχειρούν να ανεβάσουν το "πολιτικό θερμόμετρο", αναζητώντας - και συχνά βρίσκοντας - αφορμές αντιπαράθεσης.

Νομίζω όμως πως πραγματικά κανείς δεν περίμενε να φτάσουν στο σημείο της αδιανόητης προβοκάτσιας που βιώνουμε σήμερα: 

Από το πρωί, χιλιάδες Συριζαίοι, πιθανότατα συνεπικουρούμενοι από κομμουνιστές και οψίμως ανανήψαντεσ πασόκους, αδιαφόρησαν για την κακοκαιρία, έγραψαν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τα μηνύματα του 112 και, άκουσουν - άκουσον, βγήκαν στους δρόμους για να πάνε στις δουλειές τους, αποσκοπώντας, που αλλού: Να εκθέσουν την κυβέρνηση!

Παρά τις πραγματικά τιτάνειες προσπάθειες του κρατικού μηχανισμού, η μάχη με τις καιρικές συνθήκες ήταν άνιση. Σύντομα η κυκλοφορία στις κεντρικές λεωφόρους της Αθήνας διακόπηκε. Ακόμα και στην ίδια, την ''άκλειστη' Αττική Οδό. Αποτέλεσμα; Χιλιάδες οδηγοί εγκλωβισμένοι στα αυτοκίνητά τους, σε πολικές θερμοκρασίες και χωρίς να έχουν ιδέα πως θα φτάσουν στα σπίτια τους.

Υπάρχει άραγε καμία αμφιβολία; Όλοι αυτοί δεν το έκαναν επίτηδες για να εκθέσουν την κρατική μηχανή; Δεν το έκαναν για να αμαυρώσουν, σε τελική ανάλυση, την εικόνα του επιτελικού κράτους;

Ντροπή σας κύριε Τσίπρα και ντροπή σε όλους τους συνοδοιπόρους σας. Έπρεπε να βάζετε πλάτη στην εθνική προσπάθεια και όχι να στέλνετε τον κομματικό στρατό σας στους δρόμους. Εσείς έπρεπε το πρωί να απευθύνετε έκκληση στον κόσμο να 'κάτσει σπίτι'. Όχι να τους αφήνετε να βγαίνουν στον δρόμο... Αλλά, θα μου πείτε, ποιος την έχασε την εθνική ευαισθησία για να την βρείτε εσείς; 

Τέλος, ας σημειωθεί πως σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες μεν, ασφαλείς δε, πληροφορίες ο τ. υφυπουργός υγείας Παύλος Πολάκης εθεάθη και σήμερα να καπνίζει στο μπαλκόνι του. Μα, αν είναι δυνατόν, σε αυτήν τη χώρα θα φέρουμε τα παιδιά μας; Που θα μας οδηγήσει επιτέλους το καθεστώς ΣΥΡΙΖΑ;

Περί των Rafale

Μια ακόμα εμετική προπανανδιστική φιέστα λαμβάνει χώρα σήμερα, πρώτα και κύρια στις οθόνες μας, είτε των κινητών/υπολογιστών ή των τηλεοράσεών μας. Πάνε χρόνια που είχε η Ελλάδα μια τόσο ξεδιάντροπα διχαστική κυβέρνηση η οποία έχει γίνει αληθινός maître στην απόλυτη αντιστροφή της πραγματικότητας.

Με αυτήν την αφορμή λοιπόν, θα ήθελα απλώς να παραθέσω τις παρακάτω σκέψεις:

• Aν κάποιος πιστεύει ότι η χώρα δεν χρειάζεται ισχυρές ένοπλες δυνάμεις, δεν ξέρει τι του γίνεται.
• Όποιος πιστεύει ότι όντως έχουμε ισχυρές ένοπλες δυνάμεις, επίσης δεν ξέρει τι του γίνεται. 
• Τα τελευταία 50 χρόνια, έναντι της φασιστικής δικτατορία στα ανατολικά μας, ηττηθήκαμε δυο φορές και υποχωρούμε διαρκώς.
• Δεν τολμάμε καν να εξασκήσουμε το απόλυτο δικαίωμά μας στην επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 Ν.Μ. όπως κάθε άλλη χώρα του κόσμου!
• Μας ενισχύουν ουσιωδώς τα αεροσκάφη Rafale, όσον αφορά την αποτρεπτική ισχύ μας; Είναι μάλλον ένας καλός συμβιβασμός.
• Η απόκτηση αυτού του αεροσκάφους είναι κάποια 'φιλευρωπαϊκή πολιτική', γιατί είναι γαλλικής κατασκευής; Δυστυχώς όχι, σε καμία περίπτωση. 
• Ευρωπαϊκή πολιτική θα ήταν στα ελληνικά αεροδρόμια να σταθμεύει η Ευρωπαϊκή Πολεμική Αεροπορία.
• Υπάρχει λόγος να πανηγυρίζουμε σήμερα; Δυστυχώς, ουδείς.
• Βιώνουμε, τέλος, μια ακόμα επαγγελματικά οργανωμένη επιχειρήση προπαγάνδας; Πασιφανώς, ναι.
• Την ίδια ώρα, είναι άραγε η Ελλάδα σε μια ξεκάθαρη διαδικασία 'ερντογανοποίησης' όσον αφορά την ελευθερία του τύπου αλλά και την ελευθερία γενικότερα; Αναμφίβολα και δυστυχέστατα, ναι.

Δεν ξέρω εάν ο πολυχρονεμένος μας ηγέτης Μητσοτάκης ο Β' εζήλεψε όντως τη δόξα του 'Σουλτάνου' Ερντογάν ή εάν θέλει να είναι ένα 'εξελιγμένο μοντέλο' του Ντόναλντ Τραμπ, το σίγουρο όμως είναι πως η χώρα συνολικά και η συντηρητική παράταξη συγκεκριμένα, αξίζουν κάτι καλύτερο από αυτήν τη φαρσοκωμωδία.

Αγωγός EastMed: Οδηγούμαστε σε μια τεράστια αποτυχία της εξωτερικής μας πολιτικής;

Όλα φαίνεται να ξεκινήσαν κατά το 2009-2010 με την κυβέρνηση του Παπανδρέου του Γ': Η προσέγγιση με το Ισραήλ, η διπλωματία των πετρελαίων, η τριμερής με Ισραήλ και Κύπρο και τέλος η είσοδος στο παιχνίδι και της Αιγύπτου.

Βάλαμε απέναντί μας τους Παλαιστίνιους και τον υπόλοιπο αραβικό κόσμο, με τους οποίους είχαμε αλληλοϋποστηριχτεί τις δύσκολες δεκαετίες του '70, '80 και '90. Πολύ περισσότερο, βάλαμε απέναντί μας τη Ρωσία, με την οποία ο ελληνισμός έχει μακραίωνη παράδοση στρατηγικής συνεργασίας. Παραχωρήσαμε στις ΗΠΑ λίγο - πολύ τα πάντα. 

Τα ντόπια παπαγαλάκια ασταμάτητα μιλούσαν για τη "διπλωματική απομόνωση της Τουρκίας".

Τι απέγινε τελικά;

Χθες μια ομοβροντία δημοσιευμάτων μας πληροφόρησε πως τελικά, άνθρακες ο θησαυρός. Για υδρογονάνθρακες πηγαίναμε, άνθρακες μας προέκυψαν.

Επιλέγω να αναπαράξω το άρθρο του αναντίρρητα φιλοκυβερνητικού Liberal.gr, που γράφει τα εξής:

"Η αμερικανική αναφορά είναι σημαντική, γιατί, όπως και για τον East Med, έτσι και για το συγκεκριμένο έργο, η Τουρκία εκφράζει αντιρρήσεις, υποστηρίζοντας ότι διέρχεται μέσα από τη θαλάσσια περιοχή που οριοθετεί η «Γαλάζια Πατρίδα»."

https://www.liberal.gr/world/ston-pago-bazoun-oi-ipa-ton-east-med-stirixi-stin-ilektrodotisi-elladas-kuprou-kai-israil/424934

Η αποτυχία αυτή, αν ισχύουν τα δημοσιεύματα και εάν όντως παγώσει ο EastMed (θα μπορούσε να υπάρξει ελπίδα με στήριξη της ΕΕ; Απίθανο, αλλά ίδωμεν...) έχει αδιανόητα τραγικές διαστάσεις:

• 12 χρόνια
• 5 διαφορετικοί πρωθυπουργοί και αντίστοιχες κυβερνήσεις
• ένας σταθερός, διακομματικός πυλώνας εξωτερικής πολιτικής

...όλα "πηγαίνουν στον κουβά" κατά το κοινώς λεγόμενο. Πολύ χειρότερα, δεν τηρήθηκαν καν τα προσχήματα ώστε να προταχθεί το (μάλλον προφανές) γεγονός της ιδιαιτέρως αμφίβολης οικονομικής βιωσιμότητας του έργου.

Όχι.

Απλά σταματάμε για να μην παραβιάζουμε την "γαλάζια πατρίδα" και να μην ενοχλούμε τη δικτατορική κλίκα της Άγκυρας.

Είναι μια πραγματική τραγωδία. Τόσο για το (κατ' όνομα) ελληνικό κατεστημένο, την ψευδεπίγραφη ελίτ που κάνει πως κυβερνά τη χώρα, όσο βεβαίως και για την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ας ελπίσουμε, έστω και την τελευταία στιγμή, οι εξελίξεις να ανατραπούν.