Πολιτική, μνήμη και αλήθεια

Εδώ και πολλά χρόνια, πάρα πολλοί, προσπαθούν να σε πείσουν πως είναι τελείως άκυρο να ασχολείσαι με τα "κοινά", πως η "συλλογικότητα" είναι έννοια από το παρελθόν, είναι ρε παιδί μου "ντεμοντέ", είναι "πασέ", σίγουρα είναι "άουτ". Προσπαθούν να σε πείσουν πως το σωστό είναι να είσαι "πρόβατο". Να κάνεις το "προφανές" και σίγουρα ότι κάνουν "οι άλλοι".

Μάντεψε: Σου λένε βλακείες! Σε περνάνε για ζώον. Εσύ τελικά αγαπητέ αναγνώστη, είσαι ζώον; Δέχεσαι να αυτοπροσδιορίζεσαι έτσι;

Δεν υπάρχει λύση καμία άλλη από το φύγουμε από την κατάσταση του ζώου και να επιστρέψουμε σε εκείνη του ανθρώπου, η οποία δεν είναι άλλη από εκείνη του πολιτικού ζώου. (Φύσει μέν ἐστιν ἄνθρωπος ζῷον πολιτικόν) . Η αλληλουχία είναι ξεκάθαρη: Πόλις - Πολίτης - Πολιτισμός - Πολιτική.

Ας μην επιτρέψουμε στους εαυτούς μας να μείνουμε για καιρό ακόμα χωρίς το "πολιτικό" και μόνο με το "ζώον".

Τα πράγματα είναι απλά:

- Χρειαζόμαστε Πόλεις
- Χρειάζεται να ανακτήσουμε την ιδιότητα του Πολίτη
- Χρειάζεται να ανακαλύψουμε πάλι τον Πολιτισμό
- Χρειάζεται να επιστρέψουμε μαζικά στην Πολιτική

Για να γίνουν τα παραπάνω όμως, πρώτα απ'όλα πρέπει να σεβαστούμε την μνήμη, αρνούμενοι τη λήθη, δηλαδή γινόμενοι οπαδοί της αλήθειας.

- Εκείνοι που αποθέωσαν την αντιπαροχή και τον μπετόν, δεν μπορούν να σχεδιάσουν τις Πόλεις του μέλλοντος.
- Εκείνοι που μας ήθελαν Ψηφοφόρους, υπόδουλους του Κράτους, δεν μπορούν να μας κάνουν Πολίτες.
- Εκείνοι που κατέστρεψαν την παιδεία, την αρχιτεκτονική, το τοπίο, την έρευνα, την εκπαίδευση, τη μουσική, εκείνοι που δημιούργησαν πλήθη αμορφώτων και αγραμμάτων, για να είναι τα πρόβατα-ψηφοφόροι που επιθυμούσαν, δεν μπορούν να προσφέρουν στον Πολιτισμό.
- Εκείνοι πάνω απ'όλα που αντιμετώπισαν το "κυβερνώ" ως "διορίζω" και μετέτρεψαν το "πολιτικό κόμμα" σε μαφιόζικη ομάδα διασπάθισης του δημοσίου πλούτου, σίγουρα δεν μπορούν να μιλάνε για Πολιτική.

Η μνήμη, η αλήθεια, είναι οι οδηγοί προς την πολιτική του μέλλοντος. Είναι σίγουρα η μόνη διέξοδος από την κατάσταση που έχει βρεθεί η Ελλάδα και η Ευρώπη συνολικά.

Ειδικές Οικονομικές Ζώνες: Μια λύση για την Ελλάδα

Με βάση το αμέσως προηγούμενο άρθρο (αναδημοσίευση από το HellenicStartups.gr), νομίζω πως έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να εξετάσει κανείς το ζήτημα των ειδικών οικονομικών ζωνών.

Πράγματι, στα μέσα ενημέρωσης και στη δημόσια συζήτηση γενικότερα η αναφορά σε “ειδικές οικονομικές ζώνες” ανακαλεί εικόνες μάλλον αποκρουστικές. Σκεφτόμαστε εργοστάσια βαριάς βιομηχανίας ενδεχομένως  κάπου στην Θράκη, τη Μακεδονία ή την Ήπειρο. Θεωρούμε πως τα εργοστάσια αυτά ανήκουν σε κάποιους κεφαλαιούχους οι οποίοι εκεί εκμεταλλεύονται απελπισμένους συνανθρώπους μας, κατά κανόνα μετανάστες, που δουλεύουν χειρωνακτικά με “μισθούς Βουλγαρίας” ή ίσως και χαμηλότερους.

Η εικόνα αυτή, που φυσικά κάποιοι ενδέχεται να προσπάθησαν ή να προσπαθήσουν να κάνουν πραγματικότητα δεν έχει καμία σχέση με τον ανθρωπισμό, με τον ελληνισμό, με τον ευρωπαϊσμό. Είναι εικόνα ξένη προς κάθε υγιώς σκεπόμενο άνθρωπο.

Ας δούμε τι συμβαίνει γύρω μας. Ας κοιτάξουμε παραδείγματα χωρών που ξεκίνησαν πολύ πίσω από εμάς και τώρα πια μας έχουν ξεπεράσει. Όχι μόνο οικονομικά. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η Σαουδική Αραβία  με τις "Οικονομικές Πόλεις". Δείτε για παράδειγμα την King Abdullah Economic City. Οι Σαουδάραβες έκαναν κάτι πολύ απλό: Δημιούργησαν ένα προστατευμένο περιβάλλον στο οποίο μπορεί να ανθίσει η καινοτομία.

Δείτε τι λέει η Wikipedia στην περιγραφή της ειδικής αυτής οικονομικής ζώνης: "The city, along with other five economic cities, is a part of an ambitious "10x10" program to place Saudi Arabia among the world’s top ten competitive investment destinations by the year 2010, planned by SAGIA. The first stage of the city is planned to be completed in 2010, while the whole city is going to be fully completed by 2020. The city will help diversify the oil-based economy of the kingdom by bringing direct foreign and domestic investments. The city also will help create up to one million jobs for the youthful population of the country, where 40% of the population are under 15.". Αν δεν είναι αυτός ο ορισμός ενός μακρόπνοου σχεδίου οικονομικής ανάπτυξης, τότε τι είναι;

Ας σκεφτούμε πόσες αντίστοιχες οικονομικές ζώνες θα μπορούσαν να γίνουν στην Ελλάδα. Τι θα μπορούσε να γίνει στην Επίδαυρο για το θέατρο και τον κινηματογράφο. Τι θα μπορούσε να γίνει στην Ολυμπία για τον αθλητισμό. Τι θα μπορούσε να γίνει στη Νάουσα για το κρασί, στη Δράμα για το μάρμαρο, στην Καστοριά για τη γούνα, κ.ο.κ. Κάθε γωνιά της Ελλάδας έχει ένα τοπικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, έχει μια εντυπωσιακή πυκνότητα της ιστορίας που έχει μετουσιωθεί σε συμβολικό κεφάλαιο. Έχει με λίγα λόγια όλες τις προϋποθέσεις για εντυπωσιακά ισχυρή και συνάμα βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη. Τι μας λείπει; Μα είναι τόσο προφανές: Όραμα και σχέδιο.

Η χώρα μπορεί να βγει από το αδιέξοδο. Από το να είναι ο παρίας της Ευρώπης η Ελλάδα μπορεί να ηγηθεί της Ευρωπαϊκής οικονομικής ανάκαμψης και συνεπακόλουθα να παίξει έναν κεντρικό ρόλο στο κίνημα για έναν νέο ευρωπαϊσμό, για την αυθεντική δηλαδή ευρωπαϊκή ολοκλήρωση σε ένα ενιαίο, ομόσπονδο, πολυκεντρικό κράτος.

Πώς θα το κάνει αυτό; Αξιοποιώντας τους δυο ισχυρότερους πυλώνες του εθνικού μας πλούτου: Το συμβολικό και το ανθρώπινο κεφάλαιό μας. Μια είναι μόνο η απαραίτητη προϋπόθεση: Όλοι εμείς, η μεγάλη, σιωπηρή πλειοψηφία να κάνουμε την αλλαγή μέσα μας. Να ανακτήσουμε δηλαδή την ιδιότητα του Πολίτη που δεκαετίες πριν εκχωρήσαμε στο Αθηναϊκό τηλεοπτικό πριγκιπάτο. Τότε, έχοντας δώσει πάλι νόημα στη λέξη Πολίτης, θα δώσουμε στη συνέχεια νόημα στις Πόλεις, στον Πολιτισμό και τελικά στην Πολιτική.

Επαναφέροντας το ιστορικό κέντρο της Αθήνας στη φυσική του θέση

Αναδημοσίευση από το HellenicStartups.gr

Περίπου 35 διακεκριμένοι επισκέπτες από 10 χώρες, επενδυτές και νέοι επιχειρηματίες, τίμησαν με την παρουσία τους την Entrepreneur Week Greece, όπως ονομάσαμε πέρσι το Ετήσιο Συνέδριο των Ελληνικών Νεοφυών Επιχειρήσεων, μια προσπάθεια που ξεκίνησε από τον Νοέμβρη του 2009 με την πρωτοβουλία One Hundred Start-ups και επί της ουσίας οδήγησε στη γέννηση του Hellenic Start-up Association.

Όλοι αυτοί οι φίλοι από τις ΗΠΑ, τη Μεγάλη Βρετανία, τη Ρωσία, την Ισπανία, την Πορτογαλία, την Αυστραλία,  τη Σαουδική Αραβία, την Ουγγαρία, το Βέλγιο και τη Σερβία δυσκολεύονταν να μας καταλάβουν όσο μιλούσαμε με χρώματα μελανά για την κρίση και την αδυναμία μας να βγούμε από αυτήν. “Δεν είστε καλά“, είπε κάποια στιγμή αυστηρά ο Alex Mitchell ενώ περπατούσαμε κάπου κοντά στο Θησείο, αργά το βράδυ της Παρασκευής 24 Φλεβάρη.  ”Εντάξει όλα αυτά που λέτε“, συνέχισε, “όμως μάλλον δεν έχετε καταλάβει που βρίσκεστε!” ολοκλήρωσε την φράση του και το βλέμμα του ήταν προς τον φωτισμένο βράχο της Ακρόπολης.  Αφού τον κοιτάξαμε με απορία, εξήγησε “Παγκοσμίως η Αθήνα είναι συνυφασμένη με τη δημιουργία. Καμία άλλη πόλη σε ολόκληρο τον κόσμο δεν μπορεί να υποστηρίξει ότι καν πλησιάζει το συμβολικό κεφάλαιο της Αθήνας στο θέμα της δημιουργικότητας. Με πολύ απλές κινήσεις θα μπορέσετε να κάνετε την Αθήνα μια παγκόσμια πρωτεύουσα δημιουργικότητας.  Είμαι βέβαιος πως μεγάλος αριθμός από start-ups όλων των κλάδων πολύ ευχαρίστως θα ερχόταν να εργαστεί, να δημιουργήσει στην Αθήνα εάν κάποια απλές κινήσεις γίνονταν εδώ“.

Μείναμε όλοι άναυδοι. Η περιοχή που φοβόμαστε να κυκλοφορήσουμε, ένα πεδίο ρατσισμού, βίας, εξαθλίωσης και παραβατικότητας, στα μάτια του Άγγλου προσκεκλημένου μας μπορούσε εύκολα να γίνει η Παγκόσμια Πρωτεύουσα Δημιουργικότητας.

Την επόμενη μέρα, μετά το πολύ πετυχημένο B2B Match-Making eventσυζητήσαμε σε μεγαλύτερο βάθος το θέμα αυτό. Ο Alex είπε πως κάτι παρόμοιο είχε γίνει με πολύ μεγάλη επιτυχία στο Ανατολικό Λονδίνο. Ο Alvaroμίλησε για το πως παρόμοια μέτρα έδωσαν πνοή στις πιο υποβαθμισμένες περιοχές της Μαδρίτης. Τέλος, ο Gary μετέφερε παρόμοιες εμπειρίες από τοSan Francisco και συγκεκριμένα το twitter project.

H συζήτηση κατέληξε σε κάποια πολύ απλά συμπεράσματα:

1. Στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας υπάρχει σήμερα μεγάλο πλεόνασμα, αφθονία γραφειακών χώρων προς ενοικίας
2. Τα ενοίκια τους είναι ήδη πολύ χαμηλά
3. Στην Ελλάδα ολόκληρη και κατ’ εξοχήν στην Αθήνα υπάρχει ανθρώπινο δυναμικό υψηλής ποιότητας
4. Η αγορά εργασίας δεν μπορεί να απορροφήσει το δυναμικό αυτό και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να το πληρώσει όσο αξίζει
5. Δυστυχώς μάλιστα φαίνεται πως ουδέποτε μπορούσε, αφού και προ κρίσης οι περισσότεροι πτυχιούχοι υποαπασχολούνταν σε θέσεις πολύ κατώτερες των δυνατοτήτων τους
6. Το κράτος δεν πρέπει να δώσει χρήματα, διότι πολύ απλά το κράτος δεν έχει χρήματα, έχει χρεοκοπήσει
7. Το κράτος όμως, σε συνεργασία με τον Δήμο, μπορεί να δώσει ισχυρά φορολογικά και εισφορολογικά κίνητρα για την ανάπτυξη της νεοφυούς επιχειρηματικότητας
8. Μέσω του κανόνα de minimis και άλλων τέτοιων εργαλείων θα διασφαλιστεί πως τα όποια κίνητρα θα ληφθούν μόνο από όσους τα δικαιούνται – Δηλαδή από αυθεντικά νεοφυείς επιχειρήσεις οι φορείς των οποίων δεν έχουν παράλληλες δραστηριότητες
9. Πολύ απλά οι επιχειρήσεις αυτές θα λάβουν πενταετή φοροαπαλλαγή και οι φορείς τους για το αντίστοιχο διάστημα μια γενναία έκπτωση στις εισφορές τους στον ΟΑΕΕ.
10. Ούτως ή άλλως, το πιο πολλά start-ups αποτυγχάνουν πριν γίνουν κερδοφόρα. Τα λίγα που θα γίνουν κερδοφόρα, συνήθως μεγάλα κέρδη έχουν μετά την πενταετία. Άρα, ουσιαστική απώλεια φόρου εισοδήματος δεν υπάρχει.
11. Η έκπτωση στις εισφορές στον ΟΑΕΕ θα μπορούσε να επιστρέφετε σταδιακά μετά την πενταετία, στην περίπτωση που το start-up έχει μπει σε κερδοφορία.
12. Τα οφέλη από τα μέτρα αυτά θα είναι πάρα πολλά σε πλήθος διαφορετικών επιπέδων:
i. Οι νέοι θα γυρίσουν στο κέντρο της Αθήνας!,
ii. Ακίνητα που τώρα ρημάζουν άδεια, θα αποκτήσουν ζωή ξανά,
iii. Δημιουργούνται μαζικά νέες, ποιοτικές θέσεις εργασίας,
iv. Προσελκύονται start-ups από την Κεντρική/Βόρεια Ευρώπη να έρθουν στην Αθήνα,
v. Αντιμετωπίζεται ουσιαστικά το πρόβλημα της εγκληματικότητας μέσα από την ανάπτυξη της περιοχής

Τελειώνοντας αυτή τη συζήτηση το μεσημέρι του Σαββάτου 25 Φλεβάρη 2012, όλοι αναρωτηθήκαμε αν τα μέτρα αυτά θα μπορούσαν να περάσουν από την Τρόικα. Αναζητήσαμε τηλεφωνικά το Paulo Andrez, Πρόεδρο του EBAN που νωρίτερα την Πέμπτη 23 Φλεβάρη είχε μιλήσει στην ιδρυτική συνάντηση τωνHellenic Angels. Μας είπε πως στην Πορτογαλία, επί μνημονίου και επιτήρησης ΔΝΤ, έχουν περάσει πολύ πιο επιθετικά μέτρα με παράδειγμα την κρατική ενίσχυση του co-investment από πιστοποιημένους business angels σε αυθεντικά νεοφυείς επιχειρήσεις. Μας πρότεινε μάλιστα την εφαρμογή του μέτρου αυτού στην Ελλάδα, τόσο στο κέντρο των Αθηνών όσο και αλλού.

Αργότερα, στις 17 Οκτωβρίου στη Γενική Συνέλευση της Ελληνικής Ένωσης Νεοφυών Επιχειρήσεων, τα ελληνικά start-ups με ενθουσιασμό υιοθέτησαν την παραπάνω πρόταση που προέκυψε από την εμπειρία της νεοφυούς επιχειρηματικότητας σε Ευρώπη και Αμερική και ζήτησαν την προώθησή της σε όλους τους αρμόδιους φορείς. Υλοποιώντας την απόφαση αυτή, σήμερα ξεκινάμε πρωτοβουλία για την θέσπιση της παραπάνω δέσμης μέτρων που θα μετατρέψουν το ιστορικό κέντρο της Αθήνας από πεδίο βίας και ρατσισμού σε Παγκόσμια Πρωτεύουσα Δημιουργικότητας. Αναμένουμε από τον Δήμο Αθηναίων, το Εμπορικό & Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών, τον Εμπορικό Σύλλογο Αθηνών, καθώς και όλους τους άλλους φορείς της Πόλης να στηρίξουν την πρόταση αυτή. Το ίδιο φυσικά περιμένουμε και από Εθνικούς φορείς όπως ο ΣΕΒ, η ΓΣΕΒΕΕ, η ΕΣΕΕ, το Τεχνικό, το Οικονομικό και το Επαγγελματικό Επιμελητήριο.

Τέλος, θα θέλαμε πολύ τα Υπουργία Οικονομικών και Ανάπτυξης να αγκαλιάσουν την πρωτοβουλία αυτή η οποία γυρίζει σελίδα για την ελληνική οικονομία. Είναι πράγματι μια ειδική οικονομική ζώνη. Στα μέσα ενημέρωσης, στη δημόσια συζήτηση, η αναφορά σε “ειδικές οικονομικές ζώνες” ανακαλεί εικόνες εργοστασίων βαριάς βιομηχανίας κάπου στην Θράκη, τη Μακεδονία ή την Ήπειρο όπου κεφαλαιούχοι θα εκμεταλλεύονται απελπισμένους μετανάστες για να δουλεύουν χειρωνακτικά με “μισθούς Βουλγαρίας” ή και χαμηλότερους. Τα οράματα και τα ιδανικά μας δεν έχουν απολύτως τίποτα κοινό με την απαίσια αυτή εικόνα. Η Ελλάδα του αύριο που οραματιζόμαστε χτίζεται πάνω στην οικονομία της συνεργασίας και της δημιουργικότητας. Χτίζεται αξιοποιώντας τους δυο ισχυρότερους πυλώνες του εθνικού μας πλούτου: Το συμβολικό και το ανθρώπινο κεφάλαιό μας. Με μέτρα απλά όπως τα παραπάνω η Αθήνα θα δώσει το παράδειγμα στις υπόλοιπες ελληνικές πόλεις και σιγά σιγά θα λάβει σάρκα και οστά η δημιουργική επανάσταση που απαιτείται για να σωθεί η χώρα.

Οι ελληνικές νεοφυείς επιχειρήσεις αναζητούμε συμμάχους & συνοδοιπόρους σε μια πορεία επαναφοράς της Αθήνας στη φυσική ιστορική  της θέση.