Βρώμα και δυσωδία αναβλύζουν οι άσπρες φόρμες

Πρόσφατα μιλούσα με έναν λογιστή φίλο μου ο οποίος μου περιέγραφε την περίπτωση ενός μεγαλογιατρού ο οποίος για κάποιο λόγο αναγκάστηκε να δηλώσει ένα σημαντικό τμήμα του ετήσιού του εισοδήματος για το 2008, με αποτέλεσμα αυτό να ξεπεράσει τις 500.000 € - σε αντίθεση με περίπου 30.000 € το 2007 και παρόμοια ποσά τα προηγούμενα έτη.

Μιλάμε για έναν γνωστό γιατρό, διευθυντή κλινικής σε ιδιωτικό νοσοκομείο και ιδιοκτήτη ιατρείου στην Αθήνα. Σύμφωνα με υπολογισμούς του φίλου μου το αληθινό ετήσιό του εισόδημα πιθανότατα απαιτεί ένα επταψήφιο ποσό για να αναπαρασταθεί.

Όλοι, ή τουλάχιστον οι περισσότεροι από εμάς, φοβόμαστε τον θάνατο. Δεν υπάρχει τίποτα πιο ανθρώπινο.

Στα τέλη του 20ου και τις αρχές του 21ου αιώνα, ο φόβος αυτός - ό,τι πιο απόκρυφο στην ανθρώπινη ύπαρξη θα μπορούσε να πει κανείς, αποτέλεσε και αποτελεί παράγονται αισχρού πλουτισμού για μια μερίδα συνανθρώπων μας.

Πόσοι είναι αυτοί που άκουσαν ιατρό δημοσίου νοσοκομείου να λέει "η αμοιβή μου για την εγχείρηση είναι τόση". Είναι τόσοι πολλοί, που πλέον δεν εκπλήσσονται όταν ακούν τον "γιατρό" να εκβιάζει για τη μίζα ώστε να κάνει τη δουλειά του -για την οποία φυσικά πληρώνεται- αλλά όταν δεν το κάνει.

Πρόκειται για αίσχος του ιατρικού κόσμου.

Καθώς έκλεισα τον Δεκέμβρη τα 32 μου χρόνια, τυχαίνει πολλοί φίλοι μου το διάστημα αυτό να βιώνουν τη μεγάλη ευτυχία της οικογένειας. Στη φάση της εγκυμοσύνης και της αναμονής του νέου μέλους της οικογένειας, σε όλους έχει συμβεί το ακόλουθο: Ο γυναικολόγος - μαιευτήρας θέτει το ερώτημα "σε τι κατηγορία δωματίου θα διαμείνει στο μαιευτήριο η εγκυμονούσα, μέλλουσα μητέρα;". Το ερώτημα αυτό ακολουθεί η ενημέρωση ότι η "αμοιβή" του μαιευτήρα είναι ισόποση με το κόστος του δωματίου.

Προφανώς, η γέννηση ενός μωρού με μητέρα μονόκλινου δωματίου είναι πολύ, πολύ δυσκολότερη & επίπονη από εκείνη μητέρας τετράκλινου.

Δυσκολεύομαι να βρω τις κατάλληλες εκφράσεις για να περιγράψω τη διαμορφωθείσα κατάσταση στον κλάδο της υγείας και πάνω απ' όλα τη συμπεριφορά των ίδιων των γιατρών. Οι έχοντες δώσει τον όρκο του Ιπποκράτη μετατράπηκαν σε πωλητές των φαρμακευτικών εταιρειών και σε χειρίστου είδους εκβιαστές.

Καμία δικαιολογία για τους εμπόρους του φόβου του θανάτου.

Το θέμα είναι ταμπού. Το συζητάμε όλοι μα όταν έρθει η στιγμή θα "σκεφτούμε τον άνθρωπό μας" και θα βάλουμε το χέρι στην τσέπη. Είναι εκατοντάδες οι ιστορίες που ακούμε για συνανθρώπους μας που αντιστάθηκαν και για τη θλιβερή κατάληξη, στις περισσότερες περιπτώσεις, των περιστατικών τους.

Ήρθε η ώρα να αλλάξουν τα πράγματα.

Ο αισχρός πλουτισμός και ο κοινωνικός εκβιασμός της μεγάλης πλειοψηφίας των γιατρών δεν μπορεί να συνεχιστεί. Ήρθε η ώρα η κοινωνία να αντιδράσει. Ναι, υπάρχουν γιατροί που δεν είναι επίορκοι, αποτελούν όμως μια μικρή μειοψηφία. Οι περισσότεροι που δεν χρηματίζονται, κυρίως οι νέοι γιατροί που περιμένουν να "ανεβούν", ονειρεύονται να αρχίσουν να το κάνουν. Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί.

Υπάρχει άραγε Ιατρικός Σύλλογος;

Αναρωτιόμαστε όλοι τι κάνει ο Ιατρικός Σύλλογος. Η απάντηση δυστυχώς είναι "τίποτα". Όσοι δεν το πιστεύετε, προσπαθήστε να μάθετε πόσες καταγγελίες χρηματισμού γιατρών έχουν γίνει και αντίστοιχα πόσες άδειες ασκήσεως επαγγέλματος έχουν καταργηθεί. Δυστυχώς, είναι ελάχιστες.

Να τελειώνουμε με τους εμπόρους του φόβου του θανάτου.

Οι νέοι δεν πρέπει να υποκύψουμε. Να καταγγείλουμε τους αισχρούς εκβιαστές, να τους οδηγήσουμε υπόλογους στη δικαιοσύνη. Οι έμποροι του φόβου του θανάτου να οδηγηθούν στο χώρο που τους πρέπει: Στα κελιά των φυλακών. Ελπίζω να ξεκινήσουν οι σχετικές ενέργειες σύντομα, να σπάσει ο φαύλος κύκλος του εκβιασμού. Είναι καθήκον όλων μας.

Η πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας υψηλής ποιότητας για όλο τον πληθυσμό είναι στόχος κεντρικής σημασίας για την κοινωνία μας. Οι ίδιοι οι εκπρόσωποι του ιατρικού κόσμου αποτελούν το υψηλότερο εμπόδιο. Ήρθε η ώρα να το ξεπεράσουμε. Θα είναι ένα βήμα προόδου και πολιτισμού.

Μπερδεμένοι Πληροφορικοί, οριζοντίως & καθέτως

Αγαπητοί Συνάδελφοι Πληροφορικοί,

Πολλές ευχές για ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ με ΥΓΕΙΑ, πρώτα απ' όλα!

Εξακολουθώ να βλέπω τα μηνύματα που ανταλλάσσονται στην ηλεκτρονική λίστα επικοινωνίας των Ελλήνων Πληροφορικών φοβάμαι πως οι διαπιστώσεις για κενό αυτογνωσίας στον κλάδο μας επιβεβαιώνονται.

Πέραν του κενού αυτογνωσίας όμως, φαίνεται πως υπάρχει και κενό γνώσης, που οδηγεί πολλούς καταξιωμένους, αρίστους μπορώ να πω συναδέλφους, να μπερδεύονται και να πέφτουν σε λογικά σφάλματα. Συγκεκριμένα, πριν καν μιλήσουμε για τον κλάδο επαγγελμάτων του Πληροφορικού, είναι καλό να έχουμε στο μυαλό μας μια σαφή εικόνα για την ταξινόμηση των επαγγελμάτων. Η ταξινόμηση αυτή, μπορεί να γίνει σε δυο διαστάσεις, ας πούμε την οριζόντια και την κάθετη, δημιουργώντας θα μπορούσε να πει κανείς έναν "χάρτη επαγγελμάτων".

Η οριζόντια διάσταση αφορά τη "λειτουργία" ("function") του επαγγέλματος. Κάποια παραδείγματα οριζόντιας ταξινόμησης είναι τα ακόλουθα:

- Ερευνητής
- Μηχανικός
- Διοικητής (Manager)
- Εκπαιδευτικός
- Υποστηρικτής (Support)
- Διαχειριστής (Administrator)
- .....

Η κάθετη διάσταση αφορά το "αντικείμενο" ("topic") του επαγγέλματος. Κάποια παραδείγματα της κάθετης ταξινόμησης είναι τα ακόλουθα:

- Πληροφορικός
- Γιατρός
- Νομικός
- Αρχιτέκτονας
- Γεωργός
- Οικονομολόγος
- ....

Αν μελετήσουμε και κατανοήσουμε σε βάθος την παραπάνω ταξινόμηση θα λύσουμε πολλά και σημαντικά προβλήματα που μας βασανίζουν στη λίστα αυτή αλλά και στη ζωή μας γενικότερα :-)

Επί παραδείγματι:

- Πλήθος των τελευταίων μηνυμάτων στερούνται ουσίας διότι βασίζονται σε λανθασμένες υποθέσεις (βάσει της παραπάνω ταξινόμησης πάντα).
- Το ΕΘΕΠΕ δεν είναι ανταγωνιστικό με το ΤΕΕ. Το πρώτο είναι αφορά έναν κάθετο κλάδο επαγγελμάτων ενώ το δεύτερο έναν οριζόντιο.
- Ο καθηγητης ΑΕΙ Πληροφορικής με τον Τεχνικό Υποστήριξης Υπολογιστών (απόφοιτο ΤΕΕ) ανήκουν στον ίδιο επαγγελματικό κλάδο (κάθετη ταξινόμηση), προφανώς βέβαια σε άλλη οριζόντια ταξινόμηση.
- ...

Μια συμβουλή προς όλους τους συναδέλφους, μετά από αρκετή εμπειρία: Ποτέ μην μιλάτε ή γράφετε εν θερμώ σε δημόσια ακροατήρια. Κινδυνεύετε να εκτεθείτε χωρίς λόγο.

Το 2010 θα είναι η χρονιά της Πληροφορικής. Ο κλάδος μας είναι η κινητήρια δύναμη της χώρας για να βγει από την κρίση και να επανακτήσει την οικονομική και πολιτική ισχύ της, σε όφελος της ίδιας και της Ευρώπης συνολικά. Ας σταθούμε όλοι στο ύψος των περιστάσεων.

Πάντα αγωνιστικά & αισιόδοξα,

Δημήτρης Τσίγκος

Πρόεδρος
Ένωση Πληροφορικών Ελλάδας


ΥΓ. Όταν ίσχυε το σύστημα εισαγωγής με "δέσμες" μαθημάτων, ο Καθηγητής Πάνος Κωνσταντόπουλος είχε πει πως κακώς το πρωτεύον μάθημα για τα Τμήματα Πληροφορικής ήταν τα Μαθηματικά και ότι θα έπρεπε να αντικατασταθεί από την Έκθεση καθώς κατά την γνώμη του η ικανότητα διατύπωσης σκέψεων και ιδεών έχει μεγάλη σημασία για την επιστήμη μας. Νομίζω πως στο θέμα αυτό είχε απόλυτο δίκιο.

Δημιουργώντας ένα Επιχειρηματικό Οικοσύστημα

Εδώ και αρκετό διάστημα είμαστε σε ένα κρίσιμο στάδιο μετασχηματισμού της Virtual Trip από όμιλο σε "Επιχειρηματικό Οικοσύστημα".

Παραθέτω έναν ορισμό του "Επιχειρηματικού Οικοσυστήματος", ζητώντας συγγνώμη για τα Αγγλικά:

"An Entrepreneurial Ecosystem is a group of non-competing companies, including both start-ups, established companies and one or more coordination entities, which share the same vision, values, culture, strategy and business processes and decide to form an organization in order to explore economies of scale in business functions such as business development, financing, market analysis, marketing communications, IT / MIS infrastructure, human capital management, legal support, financial & accounting management. ".

Στη Virtual Trip πιστεύουμε πως πολλά από τα χαρακτηριστικά ενός οικοσυστήματος είναι εξαιρετικά χρήσιμα στην στρατηγική ανάπτυξης και συνεργασίας των νέων επιχειρήσεων. Σε κάθε περίπτωση, μεγιστοποιούν τις πιθανότητες επιβίωσης και ανάπτυξης τόσο κάθε μεμονωμένου επιχειρηματικού εγχειρήματος όσο και του ομίλου συνολικά.

Νέα προσέγγιση στην επιχειρηματική ηθική από τις τράπεζες Geniki Bank και Citibank

Πρώτα απ' όλα θα ήθελα να τονίσω πως δεν ανήκω σε αυτούς που συλλήβδην κατηγορούν όλες τις τράπεζες ότι είναι η ρίζα του κακού για ο,τιδήποτε κακό συμβαίνει στην οικονομία. Όταν υπάρχει πρόβλημα υπερδανεισμού που οδηγεί σε επισφάλειες, ευθύνη έχουν τόσο ο δανειστής όσο και ο δανειολήπτης. Ως εκ τούτου μακριά από μένα οποιαδήποτε απλουστευτική λογική "συλλογικής ευθύνης" των τραπεζών.

Πολύ περισσότερο τόσο προσωπικά όσο και εκ μέρους των δεκάδων Πληροφορικών του Ομίλου Virtual Trip, θα ήθελα να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου προς έναν μεγάλο αριθμό τραπεζών (Εθνική, Εμπορική, Eurobank, Αττικής, Παγκρήτια, Alpha, Marfin, κ.α) οι οποίες μας έχουν στηρίξει όλα αυτά τα χρόνια, δίχως τη σημαντική βοήθεια των οποίων θα είχαμε καταφέρει πολύ λιγότερα πράγματα.

Αυτό όμως που συνέβη με τις Geniki Bank και Citibank είναι πέρα από κάθε φαντασία. Συγκεκριμένα τα πράγματα έχουν ως εξης: Η Virtual Trip συνεργαζόταν με την εταιρεία Infocad, για πολλά χρόνια. Το καλακαίρι είχαμα κάνει στην Infocad μια σειρά αναθέσεων και είχαμε δώσει προκαταβολές με μεταχρονολογημένες επιταγές λήξης Νοεμβρίου και Δεκεμβρίου 2009, όπως είναι η συνήθης πρακτική στην ελληνική αγορά. Η Indocad είχε εκχωρήσει αυτές τις επιταγές σε διάφορες τράπεζες για να λάβει κεφάλαιο κίνησης, μεταξύ αυτών στις Geniki Bank και Citibank. Τον Οκτώβριο η Infocad μπήκε σε κατάσταση "παύσης πληρωμών" τον Οκτώβριο και δεν μπόρεσε να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της προς τη Virtual Trip. Έτσι, η Virtual Trip έκανε καταγγελία των συμβάσεών της με την Infocad και προχώρησε σε ανάκληση των εκδοθεισών επιταγών.

Βάσει νόμου, για να είναι έγκυρη η ανάκληση των επιταγών πρέπει το ποσό της επιταγής να υπάρχει στο λογαριασμό της εταιρείας της ημερομηνία έκδοσης και να παραμείνει εκεί για οχτώ μέρες. Η τυπική διαδικασία αυτή λέγεται "ανάκληση επιταγών και σφράγισή τους με επαρκές υπόλοιπο" και δεν δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στις εταιρείες έκδοσης των επιταγών. Έτσι και έγινε με τρεις επιταγές που είχαν εκδοθεί με ημερομηνία 6/11/2009 και ανακλήθηκαν, σφραγιζόμενες με επαρκές υπόλοιπο.

Οι τράπεζες Geniki Bank και Citibank όμως αποφάσισαν να κάνουν το εξής τέχνασμα: Έχοντας στα χέρια τους επιταγές λήξης 20/12/2009, πήγαν να τις εισπράξουν, απροειδοποίητα, η μεν Citibank στις 23/10 η δε Geniki Bank στις 13/11/2009.

Κατα την ταπεινή μου γνώμη η πράξη αυτή, η απροειδοποίητη δηλαδή είσπραξη μεταχρονολογημένων επιταγών δυο μήνες προ της ημερομηνίας έκδοσής τους, αντίκειται στην επιχειρηματική ηθική όπως και αν τη δει κανείς.

Η Virtual Trip μπόρεσε και κάλυψε αμφότερες τις επιταγές, το cash-flow της όμως ανατράπηκε εντυπωσιακά (το ποσό των δυο αυτών επιταγών ανέρχεται συνολικά σε περιπου 45.000 €), την στιγμή μάλιστα που η χρηματοπιστωτική κρίση εντείνεται και οι χρηματοροές είναι περισσότερο πιεσμένες από ποτέ.

Οι Κύριοι της Geniki Bank και της Citibank θα έπρεπε να ντρέπονται.

Oι Πληροφορικοί της Virtual Trip θα συνεχίσουμε τον αγώνα που κάνουμε από το 2000. Θα συνεχίσουμε να ρίχνουμε "γροθιά στο μαχαίρι", παρά τις "συμβουλές" που ακούμε κατά καιρούς να τα παρατήσουμε. Οι λεπίδες των μαχαιριών που απειλητικά μας προτάσσονται απένταντί μας θα συνεχίζουν να σπάνε και οι πληγές, όσο βαθιές κι αν είναι, θα επουλώνονται γρήγορα από τη χαρά της δημιουργίας.

Το όραμά μας για μια εταιρεία υψηλής τεχνολογίας με παρουσία στην παγκόσμια αγορά θα γίνεται ήδη πραγματικότητα και την πραγμάτωση αυτή την αφιερώνουμε στους ανθρώπους μας και όλους όσους μας έχουν στηρίξει όλα αυτά τα χρόνια.

Σχετικά με τη διαδικασία επιλογής Γενικών Γραμματέων: Δεν είναι αυτός ο δρόμος της προόδου

Eίμαι πολύ ανήσυχος, ενοχλημένος και φοβισμένος από τη διαδικασία που ακολουθήθηκε για την επιλογή των Γενικών Γραμματέων της νέας κυβέρνησης.

Η απαξίωση των συλλογικών υποκειμένων (π.χ. του κυβερνώντος κόμματος) και η πρόταξη του λαού ως μιας χαοτικής μάζας ιδιωτών από την οποία πρέπει να επιλέξουμε τις άριστες μονάδες, μόνο προοδευτική δεν μπορεί να χαρακτηριστεί.

Πολύ περισσότερο, η πρόταξη της τεχνοκρατικής έναντι της πολιτικής υπόστασης των υψηλόβαθμων κυβερνητικών αξιοματούχων, επίσης είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη.

Το καλύτερο που μπορούμε να περιμένουμε λοιπόν από τις κατευθύνσεις αυτές είναι να γίνει -επιτέλους- η Ελλάδα μια δημοκρατία δυτικο-ευρωπαϊκού τύπου, όπου υπάρχει μια αξιοπιστία στις βασικές κρατικές δομές (π.χ. υγεία, παιδεία, κλπ) αλλά και ένα κράτος νομικού - οικονομικού δικαίου. Π.χ. κάτι αντίστοιχο με τη Γερμανία.

Είναι αυτό όμως που ονειρευόμαστε οι νέοι το 2010;

Οι συνάνθρωποί μας στη Γερμανία, αν δεχτούμε ότι θα την έχουμε "φτάσει" σε 10 χρόνια (?), έχουν λύσει τα προβλήματά τους; Έχουν βρει την ευτυχία τους μέσα από τη χαρά της δημιουργίας; Έχουν απελευθερωθεί από τις κάθε λογής σχέσης εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπό; Λαμβάνουν τέλος ένα δίκαιο μερίδιο της υπεραξίας της εργασίας τους και έχουν μια ηθική / συναισθηματική σχέση με το αποτέλεσμά της; Πολύ φοβάμαι πως όχι.

Κατά την ταπεινή μου γνώμη οι παρούσες συνθήκες (οικονομικές, κοινωνικές, γεωπολιτικές) επέτρεπαν (και ακόμα επιτρέπουν) την εντυπωσιακή ανάπτυξη της χώρας μετατρέποντάς την σε μοντέλο ανάπτυξη για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Για να πραγματωθεί αυτό όμως απαιτείται κυβερνητική ηγεσία με πολιτικό-κοινωνικό όραμα που να συμπληρώνεται βέβαια από τεχνοκρατικές δομές.

Αυτά τα στελέχη της πολιτικής ηγεσίας νομοτελειακά αναδεικνύονται μέσα από τις πολιτικές διαδικασίες και την πάλη των ιδεών, όχι από "επιστημονική" αξιολόγηση βιογραφικών σημειωμάτων.