Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2020

Βασιλόπιτα-on-Βασιλόπιτα performance

Την Παρασκευή το βράδυ η Επίγνωσις έκοψε τη βασιλόπιτα της κάνοντας ένα πολύ ωραίο πάρτι στο Φουάρ. Ήταν η δεύτερη φορά που το έκανε 'αυτονομημένη' από το υπόλοιπο portfolio της Starttech Ventures, πρώτα και κύρια για πρακτικούς λόγους: Οι υπόλοιπες εταιρείες όλες μαζί μετά βίας αριθμούν 60 άτομα ενώ η Επίγνωσις μόνη της προσεγγίζει τα 100. Ούτε χωράμε πια κάπου όλοι μαζί ούτε, όσο κι αν είναι δύσκολο αυτό να το αποδεχτούμε, γνωριζόμαστε πια όλοι με όλους.

Για μένα, που ξεκίνησα σαν οδηγός, εδώ και πολλά χρόνια είμαι συνοδηγός και σιγά-σιγά κατευθύνομαι προς το πίσω κάθισμα αυτής της εκπληκτικής εταιρείες, είναι περίεργο και ευχάριστο μαζί. Είναι κάπως σαν να σε καλεί στο πάρτι που κάνει σπίτι του το παιδί σου που λίγα χρόνια πριν αποφάσισε να αφήσει την οικογενειακή εστία και να μείνει μόνο του - όπως είναι απολύτως φυσικό.

Μεταξύ σοβαρού και αστείου λοιπόν αποφασίσαμε την εισαγωγή ενός νέου δείκτη πορείας της εταιρείας: Βασιλόπιτα-on-Βασιλόπιτα performance! Σε σχέση με τον Γενάρη του 2019, οπότε η Επίγνωσις έκοψε πρώτη φορά τη δική της Βασιλόπιτα, χρειαστήκαμε χθες 40 περισσότερα κομμάτια ή, για να είμαστε πιο ακριβείς, 4.000 γραμμάρια περισσότερης Βασιλόπιτας!

Βασιλόπιτα Επίγνωσις 2020

Είμαι πολύ περήφανος για την Επίγνωσις και όσα έχει καταφέρει. Ότι και να πω για τον Θάνο Παπαγγελή θα είναι λίγο. Έδειξε απλά πως είναι ένας άριστος συνιδρυτής και πως ένας εξαίρετος CTO μπορεί να εξελιχθεί στον καλύτερο CEO που θα μπορούσε να έχει ποτέ η εταιρεία, παίζοντας ταυτόχρονα όλους τους ρόλους που θα χρειάστηκε εν τω μεταξύ σε product, marketing, finance και ότι άλλο μπορεί κανείς να φανταστεί. Ποιο είναι λοιπόν το μυστικό της επιτυχίας της Επίγνωσις; Κανένα άλλο από τον συνιδρυτή και CEO της!

To ίδιο όμως ισχύει και για την ομάδα. Δεν μπορώ να μην αναφερθώ σε μια μικρή ομάδα ανθρώπων που έμεινε συμπαγής και αποτελεσματική περνώντας μέσα από δυσκολίες και ανταποκρινόμενη σε προκλήσεις που θα χρειαζόταν βιβλίο ολόκληρο να περιγραφούν. Χωρίς αυτούς αναμφίβολα δεν θα είχαμε επιτύχει τίποτα. Ο Περικλής Βενάκης είναι μαζί μας σε διάφορους ρόλους από το μακρινό 2003 και στη συνέχεια πλαισιώθηκε από τον Μιχάλη Μακρυγιαννάκη, Ελευθερία Παπαθεοδώρου, Γιώργο Κάλφα, Χρήστο Μαθιόπουλο και τον Ανδρέα Μακριδάκη. Κάπως έτσι φτάσαμε στη δημιουργία του TalentLMS, οπότε έγινε μια νέα αρχή με εξαιρετική συνέχεια. Δεκάδες νέοι συνεργάτες μας ενίσχυσαν στο διάστημα αυτό, με τελευταίες προσθήκες τον Βίκτωρα Κριτάκη, την Εύα Τσακούμα και τη Λίνα Παπαγεωργίου.

Ενώ λοιπόν αναγνωρίζω πως χωρίς τους 'παλιούς' δεν θα είχαμε φτάσει μέχρι εδώ, ομοίως αναγνωρίζω πως χωρίς τους 'νέους' δεν θα πάμε παρακάτω. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι στην εταιρεία, είμαστε όμως όλοι το ίδιο σημαντικοί. Ακούγεται σαν cliché όμως είναι πέρα για πέρα αληθινό: Οι εταιρείες δεν είναι τίποτα άλλοι από τους ανθρώπους που εργάζονται σε αυτές. Όπως έλεγα εξάλλου την πρωτοχρονιά αυτού του έτους, παραφράζοντας τον μεγάλο Χαλίλ Γκιμπράν, 'η εταιρεία σου δεν είναι εταιρεία σου'.

Αυτό που θα ήθελα να επισημάνω για την Επίγνωσις είναι ότι πετυχαίνει κάτι που δεν είναι καθόλου δεδομένο: Αναπτύσσεται με ταχύτητα και ασφάλεια, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των μετόχων της, παρέχει ένα δημιουργικό και ασφαλές εργασιακό περιβάλλον, οικονομική και προσωπική εξέλιξη, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των εργαζομένων της, ενώ παρέχει στην αγορά εύχρηστα και ποιοτικά προϊόντα ηλεκτρονικής εκπαίδευσης σε ιδιαίτερα ανταγωνιστικές τιμές, επιτρέποντας ακόμα και σε πολύ μικρές επιχειρήσεις του αναπτυσσόμενου κόσμου να έχουν πρόσβαση στην ίδια εκπαιδευτική τεχνολογία με τους πανίσχυρους οργανισμούς των περισσότερο αναπτυγμένων οικονομιών. Κάνει δηλαδή καλό τόσο στους πελάτες της όσο και στην κοινωνία συνολικό. Ακριβώς ότι λέει λοιπόν ο πολύ αξιόλογος Robert Reich στο "Common Good" μιλώντας για το όραμα του 'stakeholder capitalism'.

Ιδιαίτερα θέλω να αναφερθώ σε δυο συναδέλφους: Τον Μάνο Δραμιτινό που πολύ δίκαια πήρε φέτος το βραβείο του 'Epignosian 2019' και στην Έλενα Λεάνδρου που πήρε το αντίστοιχο βραβείο πέρσι. Το γεγονός ότι υπάρχουν στην Ελλάδα επαγγελματίες όπως ο Μάνος και η Έλενα σε κάνει αισιόδοξο ότι κάτι πράγματι μπορεί να αλλάξει σε αυτήν τη χώρα, ότι μπορούμε όντως να βγούμε από την παρακμή και ότι κάποια στιγμή θα μπορούμε να μιλάμε διεθνώς για το 'εδώ και τώρα' της Ελλάδας αντί να επικεντρωνόμαστε αποκλειστικά στην ένδοξη αρχαία ιστορία μας.

Μάνος Δραμιτινός και Έλενα Λεάνδρου
Epignosian 2019 - 2018

Θα ήθελα τέλος να κλείσω αυτό το σύντομο άρθρο αναφερόμενος στον Γιάννη Καραμπάση. Έναν καλό φίλο που έφυγε πρόσφατα από κοντά μας και που χωρίς αυτόν η Επίγνωσις δεν θα είχε δημιουργηθεί. Του είπαμε χθες, όλοι μαζί, ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ. Εύχομαι οι δικοί του άνθρωποι να ξεπεράσουν τον πόνο της απώλειας και να τον κρατήσουν για πάντα ζωντανό μέσα τους, ακολουθώντας το εξαίρετο παράδειγμά του. Εμείς στην Επίγνωσις θα το προσπαθούμε πάντα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ως τη Νίκη, Πάντοτε, Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Αγαπημένε Δάσκαλε Μιχάλη Χαραλαμπίδη, Ήταν Ιούνιος του 1996, διάβαζα μαθηματικά για τις πανελλήνιες εξετάσεις της επόμενης μέρας. Στιγμή ιερ...