Δευτέρα 3 Ιουνίου 2019

Ο θρίαμβος του Νεποτισμού

Σήμερα είναι μια ημέρα θλίψης για την ελληνική δημοκρατία. Μια ημέρα θλίψης, καθώς ζήσαμε έναν θρίαμβο του νεποτισμού. Ο Νεποτισμός, όπως αυτός εμβληματικά εκφράζεται από τον νέο Δήμαρχο Αθηναίων Κώστα Μπακογιάννη, είναι ένα χαρακτηριστικό της ελληνικής κοινωνίας που δεν την αφήνει να εξελιχθεί, δεν την αφήνει να αναπτυχθεί αλλά την κράτα εγκλωβισμένη κάπου μεταξύ του τρίτου και του αναπτυγμένου κόσμου.

Με τον Κυριάκο στη Βουλή, με Δήμαρχο την Ντόρα και Μητσοτάκη Πρόεδρο θα σώσουμε τη χώρα

Αυτό ήταν ένα σύνθημα που είχε ακουστεί συχνά στις αρχές της περασμένης δεκαετίας, όταν ο νυν αρχηγός της ΝΔ έκανε τα πρώτα του πολιτικά βήματα, η αδερφή του ήταν Δήμαρχος Αθηναίων (που τώρα εξελέγη ο γιος της) και ο μπαμπάς του, στη δύση της καριέρας του εποφθαλμιούσε τη θέση του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Τελικά μπορεί ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης να μην έγινε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, όμως ο εγγονός του είναι ήδη Δήμαρχος Αθηναίων (ένας Δήμος — οικογενειακή υπόθεση, ως φαίνεται), ο γιος του ετοιμάζεται να γίνει Πρωθυπουργός (εδώ θα μου πείτε έγιναν πρωθυπουργοί ο Γιωργάκης και ο Σαμαράς, γιατί να μην γίνει και ο Κυριάκος...) και ποιος ξέρει τι θα ακολουθήσει στη συνέχεια.

Φως εκ φωτός, πολιτικός αληθινός εκ πολιτικού αληθινού, τα πάντα εν σοφία φτιαγμένα.

Δηλαδή, πρόκειται για μια τραγωδία ανείπωτη. Τι είναι η ελληνική πολιτική; Τρεις οικογένειες (Καραμανλής, Παπανδρέου, Μητσοτάκης) και οι εκάστοτε παρατρεχάμενοι τους.

Φυσικά, ότι γίνεται στην κορυφή αντικατοπτρίζεται και στη συνέχεια της πυραμίδας. Τα παιδιά των υπουργών και των βουλευτών γίνονται υπουργοί και βουλευτές. Τα παιδιά των δημάρχων, φυσικά δήμαρχοι. Τι άλλο δηλαδή; Έτσι δεν γινόταν και με τους μπέηδες και τους κοτζαμπάσηδες;

Φτάσαμε όμως σχεδόν 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821. Τι λες, ελληνικέ λαέ; Δεν είναι ώρα να τελειώνουμε με τα κατάλοιπα της τουρκοκρατίας;

Μόνη απάντηση στη μάστιγα του νεποτισμού είναι η ανάκτηση της ιδιότητας του πολίτη. Αρκετά πια με τους ψηφοφόρους — θέλουμε πολίτες με την αυθεντική έννοια του όρου, ώστε να έχουμε και πολιτική με την αντίστοιχη έννοια.

Μέχρι να συνειδητοποιήσουμε την παραπάνω πραγματικότητα, η Ελλάδα δυστυχώς θα παραπαίει κάπου μεταξύ τρίτου κόσμου και Ευρώπης και ο νεποτισμός θα ζει και θα βασιλεύει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ως τη Νίκη, Πάντοτε, Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Αγαπημένε Δάσκαλε Μιχάλη Χαραλαμπίδη, Ήταν Ιούνιος του 1996, διάβαζα μαθηματικά για τις πανελλήνιες εξετάσεις της επόμενης μέρας. Στιγμή ιερ...