Πέμπτη 5 Μαρτίου 2015

Ορίζοντας τη Δεξιά και την Αριστερά ως προς την Επιχειρηματικότητα

Πολλές φορές έχω γράψει στο ιστολόγιο αυτό ότι επικρατεί γενική σύγχυση περί του νοήματος της "δεξιάς" και την "αριστεράς" στην εποχή μας. Ποια πολιτική είναι αριστερή και ποια είναι δεξιά; Πολύ περισσότερο, τι είναι "πρόοδος" και τι "συντήρηση" σήμερα;

Ισχυρίζομαι ότι η έννοια της επιχειρηματικότητας προσφέρει μια ιδανική βάση για τον εκ νέου ορισμό της δεξιάς και της αριστεράς με βάση τη σημερινή πραγματικότητα.

Δεξιά λοιπόν είναι η αντίληψη της επιχειρηματικότητας ως ένα ταξικό και κληρονομικό προνόμιο που κύρια αφορά μια ευνοικρατική εμπορική σχέση με το κράτος.

Αριστερή είναι η πολιτική εκείνη που βλέπει την επιχειρηματικότητα ως μια μαζική, καθολική κοινωνική επιλογή καθώς και που εξασφαλίζει τη δυνατότητα του υποκειμένου να βελτιώσει τη μοίρα του αλλά και την κοινωνία συνολικά βασιζόμενο στην εργατικότητα, την ομαδικότητα και τη δημιουργικότητά του.

Δεν πρέπει να προκαλεί καμία έκπληξη πως πολλοί αυτοπροσδιοριζόμενοι ως "αριστεροί" μάλλον ευρίσκονται στις παρυφές τους ακροδεξιάς βάσει του παραπάνω ορισμού, όπως και αντιστρόφως πολλοί "δεξιοί" εκφράζουν ιδιαίτερα προοδευτικές πολιτικές.

Ελπίζω, όπως είμαι βέβαιος και πολλοί άλλοι, η νέα ελληνική κυβέρνηση να αποδειχτεί πραγματικά αριστερή. Σε όρους του 21ου αιώνα, όχι του 19ου.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Ας μου επιτραπεί να εκλαϊκεύσω, χάριν των αναγνωστών, τους ορισμούς Δεξιάς και Αριστεράς που δίνετε παραπάνω. Λοιπόν: Αριστερός (έως και κομμουνιστής) θα μπορούσε -κατ' εσάς- να ορισθεί, ας πούμε, ο κ. Στέφανος Μάνος. Αυτός ο μέγας επιχειρηματίας και Σοσιαλιστής που έγινε αντιληπτός κι απ' τον πρώην πρωθυπουργό και πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς (lol), ο οποίος τον είχε κάποτε στο ψηφοδέλτιο επικρατείας του ΠΑΣΟΚ. Ή ο κ. Θανάσης Τζήμερος. Ενώ Δεξιός έως και νεοφιλελεύθερος είναι π.χ. ο κάθε "τυχερός" (ως μη άνεργος) που γράφει νυχθημερόν κώδικα σε ... Scala για 1000 Ευρώ τον μήνα μεικτά. Ή τέλος πάντων, τόσα γράφει στο "αποδειξάκι" όπερ κόβει προς τον κομμουνιστή (κατά τον ορισμό σας) εργοδότη/επιχειρηματία όποτε (και ΑΝ) ο τελευταίος θυμάται ότι ο απίθανος αυτός καραδεξιός εργαζόμενος πρέπει κιόλας να πληρωθεί! Καταλήγοντας, κι εγώ με τη σειρά μου εύχομαι (αν και δυστυχώς δεν το βλέπω) η νυν κυβέρνηση να αποδειχθεί τουλάχιστον "υπερδεξιά" βάσει των δικών σας ορισμών. :-(

Ως τη Νίκη, Πάντοτε, Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Αγαπημένε Δάσκαλε Μιχάλη Χαραλαμπίδη, Ήταν Ιούνιος του 1996, διάβαζα μαθηματικά για τις πανελλήνιες εξετάσεις της επόμενης μέρας. Στιγμή ιερ...