Παρακολουθούμε όλοι την εξέλιξη της επιδημίας στην Ελλάδα και στον υπόλοιπο κόσμο. Είναι μια πολύ δύσκολη κατάσταση για όλους, πρώτα και κύρια όμως για το σύστημα υγείας το οποίο καλείται να αντιμετωπίσει ένα αριθμό περιστατικών πολύ μεγαλύτερο από εκείνον για τον οποίο έχει σχεδιαστεί.
Θα ήθελα να πω ότι αυτές τις στιγμές οι σκέψεις μου είναι πρώτα και κύρια με τους νοσηλευτές, με τους τραυματιοφορείς, με τους γιατρούς τους συστήματος υγείας.
Ένα σύστημα υγείας που έχουμε μάθει όλοι να κατηγορούμε, ένα σύστημα χρόνια υποχρηματοδοτημένο και, τι ειρωνία, ένα σύστημα στο οποίο το κατεστημένο έκανε το μεγαλύτερό του φαγοπότι.
Ταυτόχρονα το σύστημα που τώρα είναι η μοναδική μας ελπίδα. Ελπίδα που έχει το πρόσωπο: Εκείνο του νοσηλευτή, του τραυματιοφορέα και του γιατρού, των ανθρώπων που τώρα όλοι πρέπει να στηρίξουμε με κάθε μέσο!
Ο σεβασμός μου στο λειτούργημα του γιατρού είναι τεράστιος. Η ιατρική συμβολίζει την ίδια την ανθρωπότητα, την ύψιστη αξία του παγκόσμιου πολιτισμού μας, την αποθέωση της ανθρώπινης ζωής. Ο Όρκος του Ιπποκράτη είναι το θεμέλιο του σύγχρονου ανθρώπου.
Ας μου επιτρέψουν όμως οι φίλοι γιατροί, αυτήν την δύσκολη στιγμή να αναδείξουμε τον ρόλο των νοσηλευτών. Αν οι γιατροί είναι οι αξιωματικοί που σχεδιάζουν τις μάχες και κατευθύνουν το πόλεμο, οι νοσηλευτές είναι οι στρατιώτες, εκείνοι που μπαίνουν μπροστά και πολεμάνε.
Η εμπειρία του ασθενούς σε μεγάλο βαθμό καθορίζεται από την αλληλεπίδρασή του με τους νοσηλευτές.
Μελέτες λένε πως ακόμα και όταν στο μέλλον η τεχνητή νοημοσύνη θα έχει αναπτυχθεί τόσο πολύ που θα κάνει εκείνη ένα μεγάλο τμήμα ή και όλη τη διάγνωση, οι νοσηλευτές θα είναι εκεί να φροντίζουν τον άρρωστο, καθότι απέχουμε πολύ ακόμα από το να δημιουργήσουμε ένα μηχάνημα με συναισθήματα.
Θέλω λοιπόν αυτήν την στιγμή να απευθυνθώ σε όλους και να τους προτρέψω: Στηρίξτε τους νοσηλευτές! Μάθετε πως ζούνε. Μάθετε τι ρίσκα παίρνουν καθημερινά, μάθετε σε τι συνθήκες εργάζονται, μάθετε πόσο αμείβονται.
Αν τα ρωτήσετε όλα αυτά, θα δείτε πως τα τελευταία δέκα χρόνια τουλάχιστον, ο κλάδος των νοσηλευτών έχει κάνει μια ηρωική προσπάθεια ώστε τα νοσοκομεία να συνεχίσουν να λειτουργούν. Μετά λοιπόν από μια εξαντλητική δεκαετία οι νοσηλευτές, μαζί με τους γιατρούς και όλο το άλλο προσωπικό των νοσοκομείων, καλούνται να δώσουν μια αναπανάληπτη μάχη υπαρξιακού χαρακτήρα.
Δεν είναι ώρα για λόγια. Καθένας μας ας υποστηρίξει αυτούς τους ανθρώπους με όποιον τρόπο μπορεί.
Θα ήθελα να πω ότι αυτές τις στιγμές οι σκέψεις μου είναι πρώτα και κύρια με τους νοσηλευτές, με τους τραυματιοφορείς, με τους γιατρούς τους συστήματος υγείας.
Ένα σύστημα υγείας που έχουμε μάθει όλοι να κατηγορούμε, ένα σύστημα χρόνια υποχρηματοδοτημένο και, τι ειρωνία, ένα σύστημα στο οποίο το κατεστημένο έκανε το μεγαλύτερό του φαγοπότι.
Ταυτόχρονα το σύστημα που τώρα είναι η μοναδική μας ελπίδα. Ελπίδα που έχει το πρόσωπο: Εκείνο του νοσηλευτή, του τραυματιοφορέα και του γιατρού, των ανθρώπων που τώρα όλοι πρέπει να στηρίξουμε με κάθε μέσο!
Ο σεβασμός μου στο λειτούργημα του γιατρού είναι τεράστιος. Η ιατρική συμβολίζει την ίδια την ανθρωπότητα, την ύψιστη αξία του παγκόσμιου πολιτισμού μας, την αποθέωση της ανθρώπινης ζωής. Ο Όρκος του Ιπποκράτη είναι το θεμέλιο του σύγχρονου ανθρώπου.
Ας μου επιτρέψουν όμως οι φίλοι γιατροί, αυτήν την δύσκολη στιγμή να αναδείξουμε τον ρόλο των νοσηλευτών. Αν οι γιατροί είναι οι αξιωματικοί που σχεδιάζουν τις μάχες και κατευθύνουν το πόλεμο, οι νοσηλευτές είναι οι στρατιώτες, εκείνοι που μπαίνουν μπροστά και πολεμάνε.
Η εμπειρία του ασθενούς σε μεγάλο βαθμό καθορίζεται από την αλληλεπίδρασή του με τους νοσηλευτές.
Μελέτες λένε πως ακόμα και όταν στο μέλλον η τεχνητή νοημοσύνη θα έχει αναπτυχθεί τόσο πολύ που θα κάνει εκείνη ένα μεγάλο τμήμα ή και όλη τη διάγνωση, οι νοσηλευτές θα είναι εκεί να φροντίζουν τον άρρωστο, καθότι απέχουμε πολύ ακόμα από το να δημιουργήσουμε ένα μηχάνημα με συναισθήματα.
Θέλω λοιπόν αυτήν την στιγμή να απευθυνθώ σε όλους και να τους προτρέψω: Στηρίξτε τους νοσηλευτές! Μάθετε πως ζούνε. Μάθετε τι ρίσκα παίρνουν καθημερινά, μάθετε σε τι συνθήκες εργάζονται, μάθετε πόσο αμείβονται.
Αν τα ρωτήσετε όλα αυτά, θα δείτε πως τα τελευταία δέκα χρόνια τουλάχιστον, ο κλάδος των νοσηλευτών έχει κάνει μια ηρωική προσπάθεια ώστε τα νοσοκομεία να συνεχίσουν να λειτουργούν. Μετά λοιπόν από μια εξαντλητική δεκαετία οι νοσηλευτές, μαζί με τους γιατρούς και όλο το άλλο προσωπικό των νοσοκομείων, καλούνται να δώσουν μια αναπανάληπτη μάχη υπαρξιακού χαρακτήρα.
Δεν είναι ώρα για λόγια. Καθένας μας ας υποστηρίξει αυτούς τους ανθρώπους με όποιον τρόπο μπορεί.
