Πέμπτη 26 Απριλίου 2018

Ψέμα και αλήθεια

Αφενός — Αν ένα ψέμα το λες συνεχώς επί μακρόν, τελικά θα το πιστέψεις.

Αφετέρου — Κάτι παράτολμο πριν επιχειρήσεις να το κάνεις πρέπει πρώτα να το πιστέψεις ότι μπορείς, ώστε να αυξηθούν κατακόρυφα οι πιθανότητες επιτυχίας σου.

Κάπως έτσι μάλλον προέκυψε το fake it until you make it που λένε οι φίλοι μας οι αγγλόφωνοι.

Το έχουμε δει όλοι, πολλές φορές. Ιδιαίτερα συχνά και στην επιχειρηματικότητα, τόσο σε "startups" και "επενδυτές" οι οποίοι μετά από χρόνια κατάφεραν την αφαίρεση των "εισαγωγικών" όταν κάποιος αναφέρεται σε εκείνους.

Ίσως τελικά τα πάντα να είναι όντως σχετικά. — Πότε δεν θα ξεχάσω έναν συμφοιτητή να λέει πως η αντιγραφή στις εξετάσεις είναι ένας ιδιαίτερα αποδοτικός τρόπος εκμάθησης.

Δυστυχώς όμως μερικοί το παρακάνουν.

Κυριακή 22 Απριλίου 2018

Starttech Runners

Την Κυριακή 22 Απριλίου γινόταν η διοργάνωση του 9ου Ποσειδωνίου Ημιμαραθωνίου Αθηνών στο Παλαιό Φάληρο. Εκτός από τον αγώνα των 22.1 χλμ (ημιμαραθώνιος), οι διοργανωτές είχαν φροντίσει και για μικρότερες διαδρομές, όπως εκείνη του 1/4ου μαραθωνίου (10.3 χλμ) και των 5 χλμ (η οποία αναμφίβολα είναι πιο εύκολη και ευχάριστη για αυτό και ονομαζόταν "funrun")


Μαζευτήκαμε 18 συνάδελφοι και τρέξαμε. Γιατί; Διότι μας αρέσει πολύ καθώς επίσης και γιατί μας βοηθάει τόσο στην προσωπική όσο και στην επαγγελματική μας ζωή. 

Τετάρτη 11 Απριλίου 2018

Για τον Καπετάν Ερμή

Διάβασα ότι χθες μας άφησε ο Καπετάν Ερμής σε ηλικία 100 ετών. Μια ζωή γεμάτη όχι μόνο σε διάρκεια αλλά και σε δράση και προσφορά.

Ότι και να γράψω είναι λίγο. Αφιερώνω στην μνήμη του το εξαιρετικό τραγούδι «Του Άρη» των καταπληκτικών Social Waste.

Θα προσπαθήσουμε να σου μοιάσουμε, κι ας είναι τόσο δύσκολο. Καλές εφόδους Καπετάνιε στην κοιλάδα της σιωπής.

«Κρατούσα πάντα μια σελίδα μου κενή για το χατίρι σου
κι όσο θα τη γεμίζω, δώσε μου το ποτήρι σου.
Καπετάνιε, θα το φουλάρω ως τα χείλια, 
κρασί να πιούμε από του χρόνου τα παλιά τα σταφύλια.

Σκοπούς μη βάλεις, βγάλε το σκούφο κι ετοιμάσου, 
θα μιλήσουμε για κείνους που πουλήσαν τον ΕΛΑΣ σου
κι έπειτα ξεπουλήσανε και τούτο το χώμα
κι όμως τα σόγια τους μας κυβερνάνε ακόμα.

Ναι, όπως τ’ ακούς! Μα μην ταράζεσαι, έχει κι άλλα, 
εξάλλου εδώ πάντοτε ξένοι κρατάγαν την κουτάλα
κι εμείς, πιστό σκυλί που ζητιανεύει, όπως θα ξέρεις, 
καλά πού `φυγες νωρίς, να μην τα δεις, να υποφέρεις.

Τι είπες; το κόμμα σου; Αυτό έχει μάθει να χάνει και να προδίδει, 
ρώτησε και τον Πλουμπίδη.
Μα τι σου λέω, που τα γνωρίζεις από πρώτο χέρι, 
κι άλλος κανείς από `σένα, καλύτερα δεν τα ξέρει.

Όσο για τ’ όνειρο, το `πνιξε η μάνα του στην κούνια
και παίζουν δίχως αντίπαλο οι άλλοι με τα σπιρούνια.
Γι αυτό σου λέω, ανέβα στ’ άλογο και έλα σαν πρώτα
μήπως και πάψει τούτη η χώρα να `ναι κότα.

Κάπου στη Ρούμελη λένε πως είσαι ακόμα
με τον Κωστούλα, τον Μπελή και τον Τζαβέλλα.
Τ’ ακούς; Ακόμα σε ζητάει τούτο το χώμα.
Γι αυτό σου λέω, ανέβα στ’ άλογο και έλα.

Λείπεις καιρό, έχουν περάσει και τόσα
μα ποιο μολύβι να στα γράψει, να στα πει ποια γλώσσα;
Κάτσε λοιπόν, άκουσε, πες τα κι εσύ στον Τζαβέλλα
κι ύστερα ανέβα στ ’άλογο, πάρ’ τον μαζί και έλα.

Ξενοκρατία που λες, τη χώρα τούτη άλωσε
κι από όταν έφυγες η δεξιά ξεσάλωσε.
Όπως φαντάζεσαι, πισώπλατα όχι στα ίσια
βαφτίσανε Παρθενώνες τα ξερονήσια.

Ναι, οι κουφάλες, κι η αριστερά κολλημένη, 
η ηγεσία βλακώδης κι αλλοπαρμένη, χαμένη
κι οι αντάρτες σου πουλημένοι, πολύ φτηνά πουλημένοι.

Μα τι τα θες, τι τα γυρεύεις, πικρή γεύση μας μένει, 
σήμερα πάλι είναι πιο μαύρο το χάλι, 
ίδιο το χρώμα, ακόμα κουμάντο κάνουν οι μεγάλοι, 
ναι, οι μεγάλοι, δεν τέλειωσαν οι άξονες, 
άλλαξαν βάρδια και ήρθαν οι Αγγλοσάξωνες.

Υπάρχουν όμως και κάποιοι που τους χαλάν την συνταγή, 
οι απόγονοι του Ζαπάτα στων Μεξικάνων τη γη.
Γι αυτό σου λέω, κάτι δεν έχει πεθάνει
κι ίσως αν έρθεις, πιο βαθειά να ανασάνει.

Κάπου στη Ρούμελη λένε πως είσαι ακόμα
με τον Κωστούλα, τον Μπελή και τον Τζαβέλλα.
Τ’ ακούς; Ακόμα σε ζητάει τούτο το χώμα.
Γι αυτό σου λέω, ανέβα στ’ άλογο και έλα.

Κι ύστερα κοίταξα ξανά τον φανοστάτη, 
Εκείνον, στη φωτογραφία της ντροπής
κι είπα: "Αντίο, Καπετάνιε επαναστάτη, 
καλές εφόδους στην κοιλάδα της σιωπής". 

Κάπου στη Ρούμελη λένε πως είσαι ακόμα
με τον Κωστούλα, τον Μπελή και τον Τζαβέλλα.
Τ’ ακούς; Ακόμα σε ζητάει τούτο το χώμα.
Γι αυτό σου λέω, ανέβα στ’ άλογο και έλα.»

Πέμπτη 29 Μαρτίου 2018

Γροθιά στο μαχαίρι

Όχι σπάνια όταν ετοιμαζόμαστε να κάνουμε κάτι που οι γύρω μας το εκλαμβάνουν ως επικίνδυνο. Ως κίνηση υψηλού ρίσκου. Τότε είναι που προσπαθούν να μας προστατεύσουν, εφόσον τα κίνητρα τους είναι αγαθά, αποτρέποντας μας από την πραγματοποίηση μιας ενέργειας.

Όσο περνάει όμως ο καιρός σκέφτομαι όλο και περισσότερο το εξής: Η ζωή είναι σύντομη και μάταιη. Ελάχιστα πράγματα, ίσως και κανένα, αξίζουν τόσο πολύ ώστε να μην κάνει κάποιος κάτι που θέλει πραγματικά για να μην τα διακινδυνεύσει.

Θα έλεγα πως για κανένα πράγμα δεν αξίζει. Μόνο ίσως για ανθρώπους.

Την επόμενη φορά λοιπόν που κάποιος θα σας πει “δεν αξίζει να ρίξεις γροθιά στο μαχαίρι”, εννοώντας πως μια κίνηση είναι υψηλού ρίσκου, σκεφθείτε το ξανά πριν τον ακούσετε.

Στη ζωή εξάλλου μετανιώνει κανείς μόνο για κάτι που δεν έκανε. Για όσα έκανε, είτε τα απολαμβάνει ή διδάχτηκε από αυτά.

Δευτέρα 12 Μαρτίου 2018

Με έναν νόμο, σε ένα άρθρο

Την Ελλάδα από δεκαετίες εν τοις πράγμασι την κυβερνά μια οικονομική ολιγαρχία με ξεκάθαρα εγκληματικά χαρακτηριστικά.
Το άθλημα του ποδοσφαίρου αποτέλεσε και αποτελεί προνομιακό πεδίο δράσης αυτών των μαφιόζικων ομάδων που εκμεταλλεύονται την φτώχεια του κόσμου, υλική και - δυστυχώς - μορφωτική.
Το ελάχιστο που θα περίμενε κανείς ως βήμα εκσυγχρονισμού αλλά και ουσιαστικού εκδημοκρατισμού της χώρας είναι η ουσιαστική ακύρωση εκείνου του πεδίου δράσης.
Εν ολίγοις, το επαγγελματικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου πρέπει να καταρηγηθεί και να γυρίσουμε στον ερασιτεχνικό αθλητισμό μέχρι το ποδόσφαιρο και τα άλλα αθλήματα να απελευθερωθούν από την κυριαρχία του οργανωμένου εγκλήματος.
Αυτό, μπορεί πράγματι να γίνει "σε ένα άρθρο, με έναν νόμο" και να τύχει ευρείας πολιτικής υποστήριξης.

Ως τη Νίκη, Πάντοτε, Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Αγαπημένε Δάσκαλε Μιχάλη Χαραλαμπίδη, Ήταν Ιούνιος του 1996, διάβαζα μαθηματικά για τις πανελλήνιες εξετάσεις της επόμενης μέρας. Στιγμή ιερ...