Παρασκευή 17 Ιουλίου 2015

Σκέψεις εξ Άπω Ανατολής - Ι: Βραδυπορειακός - Ταλαιπωριακός

Τόκυο,
17 Ιουλίου 2015

Παρακολουθώ τα γεγονότα στην Ελλάδα με την καθαρή ματιά που προσφέρει το να βρίσκεσαι στην άλλη άκρη του κόσμου. Η κατάσταση δυστυχώς έχει πια ξεφύγει απολύτως. Όσα συνέβησαν τις τελευταίες εβδομάδες, μάλλον τους τελευταίους μήνες, είναι πιο σωστό, σίγουρα θα μας πάρει καιρό να τα μάθουμε σε βάθος και να τα εμπεδώσουμε. Το σίγουρο είναι όμως πως η δημόσια σφαίρα κυριαρχείται από ένα εντονότατο αίσθημα πτώσης και παρακμής.

Αναθάρρησαν μέχρι και τα μιζοκόμματα. Φτάσαμε, λέει, να στηρίζουμε το ευρωπαϊκό μέλλον μας στη Φώφη και στο Μεϊμαράκη.

Είναι Ιούλιος 2015, όχι 1946, ούτε 1965, ούτε καν 1974 ή 1981,  και όμως το κατεστημένο της κακιστοκρατίας εξακολουθεί να θέτει δήθεν διλήμματα μεταξύ από τη μία του  τριτοκοσμικού, ο-θεός-να-τον-κάνει- "καπιτάλα" (μαφιόζου εν τοις πράγμασι), από την άλλη του τεμπελχανά "δημοσίου υπαλλήλου" (που πολλές φορές είναι και ιδιωτικός υπάλληλος ή και "επιχειρηματίας").

Ας δείξουμε κάποιο έλεος. Έχει προχωρήσει ο κόσμος.

Επιχειρούν να στήσουν και πάλι σκηνικό ποδοσφαιροποίησης της δημόσιας συζήτησης πάνω στο υποτιθέμενο δίλημμα "ευρώ ή δραχμή;".  Μόνο που αντί για το μεγάλο ντέρμπι που σχεδίασαν, αντί για το "Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός", ή για τους φίλους από το Βορρά, το "ΠΑΟΚ - Άρης", τους βγαίνει τελικά κάτι σε βραδυπορειακός - ταλαιπωριακός... Παρακμή ακόμα και στην προπαγάνδα.

Η κωμικότητά τους έχει πια ξεπεράσει κάθε όριο.

Οι δυνάμεις της δημιουργίας, της συνεργασίας, της ανεκτικότητας, οι νέες συλλογικότητες, ο νέος ανθρωπισμός σε τελική ανάλυση, οφείλουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Αρχικά να συγκροτηθούν και να εκφραστούν. Οι Έλληνες πρέπει να επιστρέψουν στην Πολιτική.

Αν όχι τώρα, πότε;

Για να προλάβω βέβαια όσους αναζητούν εναγωνίως να βγάλουν ειδήσεις, η συμμετοχή σε μια εκλογική διαδικασία, είτε σαν ψηφοφόρος ή σαν υποψήφιος, είναι το τελευταίο βήμα σε μια μακρά, πελύπλοκη διαδικασία το οποίο αν απομονωθεί, όπως συστηματικά γίνεται, τελικά στερείται οποιουδήποτε νοήματος. Είναι πράξη κενή.

Για να έχει νόημα μια εκλογική επιλογή πρέπει να έχει προηγηθεί η πολιτική παιδεία, η ενημέρωση και η συνειδητοποίηση, η ευθύνη και η συμμετοχή, το σχέδιο, η κριτική και η ομιλία. Τότε ναι, μια ψήφος αξίζει.

Ας μην επικεντρώνουμε λοιπόν στο τελευταίο βήμα και ας ξεκινήσουμε από την αρχή. Να επιστρέψουμε στην ύψιστη των τεχνών, στην πολιτική. Ουδείς άλλος δρόμος υπάρχει μπροστά μας.


Πάντα αγωνιστικά και αισιόδοξα,

Δημήτρης Τσίγκος

Σάββατο 4 Ιουλίου 2015

The real bet for the future of Greece depends on what happens on Monday

The very people responsible for the Greek tragedy are coming back crawling out of the woodwork, trying to take advantage of the situation to exonerate and rebrand themselves.

People who should have been in prison (or at least hiding in their holes) are staging their comeback, pretending to be advocates for the European integration.

We won’t let them.

At the end of World War Two, Nazi collaborators were held accountable for their crimes and expelled from public offices all over Europe. 

With the exception of Greece, that is, where they merely changed sides, aligning themselves with the Allies. The Greek people, who fell for that scheme (along with the unfortunate intervention of the USSR), had to endure a civil war followed by decades of poverty and subordination.

This history is about to be repeated.

The stupid reactionary verbalism and the amateurish governing style of SYRIZA assisted in the revival of the disastrous “triangle of power”, that of the criminal economic oligarchy, the mass media outlets that it owns, and the Greek politicians that serve as its lackeys.
 
Members of this “triangle” understand that, whether with the drachma or the euro, Greece will continue to require further economic assistance. 

They also know that among the few entities able to offer their “support”, the E.U. will remain be the more realistic and viable option (obviously no one will accept the help of mafia czars or of the sponsors of jihadists). 

That’s why they try to re-invent themselves as the “European connection”. 

We won’t let it happen.

The ruling powers in E.U. (that is, the ones insisting on the failed model ofintergovernmentalism, where a few powerful countries take all the decisions and smaller countries are forced to comply), are eagerly waiting to use any Greek government misstep to their advantage — and the same holds for the local powers of decay.

Let them hear this loud and clear:

A vote of YES is a vote for the European Federation, a vote for a “united states” of Europe, so to speak — and not a vote to their criminal plans for the subjugation of smaller European countries.

In the same vein, a vote of NO is a loud “no” to the failed paradigm of intergovernmentalism — a heroic cry against the rule of power and the law of the jungle.

As for abstention or black and invalid ballot papers, those represent nothing more that a de facto delegitimisation of a meaningless referendum. 

Greeks shall remain united.

Whatever we do on Monday, even in it leads to a  haircut on deposits or other extreme but necessary measures, we’ll need further assistance from abroad. 

Our local criminal oligarchic establishment understands this all too well, and no longer even pretends to keep up appearances.

WE SAY NO TO THE BOGUS REFERENDUM

Whatever one choses to vote, YES, NO, absence, invalid or blank ballot, we are not forgetting those who destroyed Greece from 1974 onwards.They are guilty and they will be punished for what they did. We want the truth, and we won’t allow their crimes to be forgotten.

Reconciliation presupposes justice.

Greece is facing an unprecedented cul-de-sac. The best thing that can happen with regard to the referendum, is for it to be postponed. But even if it goes through as planned, its result won’t matter one iota. Neither Greece can exist outside of Europe nor Europe can continue on the dead end path of intergovernmentalism. 

All this makes the actual result of the referendum irrelevant. Whatever one votes, what’s important is what will happen on Monday.

The establishment of a negotiating team accepted by all parties to do the right thing for Greece and Europe has become an absolute necessity.

This message is a cry of despair and a shout of determination.

We’ll march forward united with no fear for Greece and Europe.

Η Πέμπτη Φάλλαγα του ΟΧΙ

Όπως πολλές φορές έχει αναλυθεί στο ιστολόγιο αυτό η Ελλάδα είναι μια χώρα που κυβερνάται από ένα σύστημα εξουσίας βάση του οποίου είναι μια οικονομική ολιγαρχία Λατινοαμερικανικού τύπου, με εκτεταμένη διαφθορά και ξεκάθαρα εγκληματικά χαρακτηριστικά, η οποία ολιγαρχία έχει δυο κύρια εργαλεία: Το - λεγόμενο - "πολιτικό" σύστημα και τα - λεγόμενα - μέσα "ενημέρωσης".

Την εβδομάδα του δημοψηφίσματος, πέρα από το δράμα του κυρίως θέματος, ζούμε και έναν δεύτερο εφιάλτη: Πρόσωπα που είχαν μπει στο "χρονοντούλαπο της ιστορίας", αυτοί που φοβόνται να κυκλοφορήσουν με λιγότερους από πέντε μπράβους, και είχαν εντέχνως "εξαφανιστεί" από το δημόσιο βίο, ξαφνικά επανήλθαν για να μας προστατέψουν από το μοιραίο λάθος.

Κορυφαίος όλων ο "κουρασμένος Πρωθυπουργός", ο ανεπανάληπτος Βούδας της Ραφήνας, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ο Β'. Ο άνθρωπος που υπό τη δική του ηγεσία οδήγησε τη χώρα να αυξήσει εκρηκτικά τόσο τα ελλείμματα όσο και το δημόσιο χρέος της! Αυτός ο άνθρωπος λοιπόν, που "πέταξε την καυτή πατάτα" το 2009 και μετά κυριολεκτικά εξαφανίστηκε, βγήκε από τη ναφθαλίνη για να μας συμβουλέψει να ψηφίσουμε ΝΑΙ.

Το ίδιο φυσικά ο αρχιτέκτονας της καταστροφής, Κωνσταντίνος Σημίτης. Ο αρχιερέας της διαπλοκής, αυτός που δήλωσε ότι "δεν είχε καταλάβει τίποτα" από όσα έκανε ο Άκης Τσοχατζόπουλος. Αυτός που φρόντισε να διασπαθιστούν δυο τεράστια κοινοτικά πλαίσια στήριξης, ναι αυτός, ήρθε και αυτός να μας πει να ψηφίσουμε ΝΑΙ.

Ακόμα και ο ανυπέρβλητος, ο ανεπανάληπτος, ο ασύγκριτος Κώστας Λαλιώτης επανεμφανίστηκε μετά από 10+ χρόνια για να φωτίσει με το λόγο του την σκέψη του έθνους.

Για να το πούμε απλά,  οι ψεύτες και οι κλέφτες από τα μιζοκόμματα και τις μεταμορφώσεις τους συντάσσονται με το ΝΑΙ μπας και σώσουν το τομάρι τους. Πλανώνται πλάνην οικτράν. Κανείς δεν θα τους χαριστεί.

Ακόμα περισσότερο γραφικοί βέβαια είναι οι "λειτουργοί της ενημέρωσης". Εργαζόμενοι στα κανάλια της ολιγαρχίας, που για κάποιο άγνωστο λόγο έχει αφήσει στο απυρόβλητο η "κυβέρνηση του λαού", έχουν ξεσαλώσει μια εβδομάδα τώρα. Ποιο είναι όμως το αποτέλεσμα;

Ειλικρινά, αν βλέπεις τον Πρετεντέρη και την Τρέμη να υποστηρίζουν το ΝΑΙ και εφόσον έχεις ακόμα υγιή ένα σημαντικό αριθμό εγκεφαλικών κυττάρων, ποια άραγε είναι η αυθόρμητη αντίδραση σου;

Το ΟΧΙ φυσικά.

Δεν χωράει καμία αμφιβολία: Ενδεχομένως (;) άθελά του, το τρίγωνο της καταστροφής παίζει το ρόλο της 5ης Φάλαγγας του ΟΧΙ. Άθελά τους (;) του δίνουν φτερά.

Τι συμβαίνει όμως; Όντως οι ολιγάρχες και τα πιόνια τους έγιναν δέκτες Θείας φώτισης; Όχι βέβαια. Κάτι πολύ πιο απλό συμβαίνει.. Το τρίγωνο της καταστροφής προσπαθεί να σωθεί συντασσόμενο με το ΝΑΙ. Γνωρίζουν πως ότι και να συμβεί, είτε με ευρώ ή με δραχμή, η χώρα αργά ή γρήγορα θα χρειαστεί εκ νέου εξωτερικό δανεισμό. Από αυτούς που θα προσφερθούν να "βοηθήσουν", οι λιγότερο κακοί θα είναι οι Ευρωπαίοι (υπάρχει ιστορική μνήμη για το που μας οδήγησε το "καλύτερα τούρκικο φακιόλι παρά λατινική καλύπτρα στην Πόλη").

Έτσι, όπως οι συνεργάτες των Γερμανών συντάχθηκαν με τους Άγγλους μετά την απελευθέρωση για να σωθούν, έτσι και οι κύριοι υπεύθυνοι της χρεοκοπίας δήθεν συντάσσονται με τους Ευρωπαίους, ομοίως για να σωθούν.

Πλανώνται όμως πλάνην οικτράν. Οι μέρες της κυριαρχίας τους είναι μετρημένες.

Ο ελληνικός λαός θα δώσει την Κυριακή ξεκάθαρο μήνυμα: ΝΑΙ για την Ελλάδα στην Ευρώπη.ΝΑΙ για την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία και την αμοιβαιοποίηση του χρέους. Αυτό βεβαίως εκ των πραγμάτων συνεπάγεται  ΟΧΙ στην παρηκμασμένη οικονομική ολιγαρχία και στα θλιβερά της πιόνια.

Να το πω όσο πιο απλά γίνεται: Όσο κι αν  είναι δύσκολο, μην σκέφτεσαι  τους ΣαμαροΒενιζέλους να πανηγυρίζουν την Κυριακή το βράδυ. Σκέψου την πατρίδα σου και το μέλλον που της αξίζει.

ΝΑΙ στην Ευρώπη, ΝΑΙ στην ελπίδα.

Παρασκευή 3 Ιουλίου 2015

Blame game, capital controls και η δύσκολη επόμενη μέρα

Τα δεδομένα ήταν ξεκάθαρα και γνωστά σε όλους:

- Το πρόγραμμα στήριξης έληγε στις 30/6
- Χωρίς πρόγραμμα στήριξης δεν υπάρχουν τράπεζες

Η ελληνική κυβέρνηση μπορούσε να απευθυνθεί όλο αυτό το διάστημα στο λαό, αφού δεν της "έβγαιναν" οι διαπραγματεύσεις όπως περίμενε. Επέλεξε να το κάνει στις 5 Ιουλίου, εκβιάζοντας έτσι μια ολιγοήμερη παράταση του προγράμματος και ανακοινώνοντας το το βράδυ της Παρασκευής 26 Ιουλίου.

Όπως ήταν απολύτως αναμενόμενο η ΕΕ δεν υπέκυψε στον εκβιασμό και οι τράπεζες έκλεισαν.

Τώρα η ελληνική κυβέρνηση κατηγορεί την ΕΕ για αναλγησία.

Αυτό αγαπητοί μου φίλοι είναι το "blame game", που πολλοί προέβλεπαν ότι θα παιχτεί.

Μόνο που παίζεται στην πλάτη του ελληνικού λαού και, πολύ χειρότερα, κατάντησε αδιάφορο το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος αφού είτε με ΝΑΙ ή με ΟΧΙ η επανεκκίνηση των διαπραγματεύσεων θα γίνει από πολύ χειρότερο σημείο.

Τραγωδία, όπως και να το δεις.
 
Δεν πρέπει όμως να έχει κανείς καμιά ψευδαίσθηση ότι ψηφίζοντας ΝΑΙ θα αποφύγει πολύ δυσάρεστες καταστάσεις. Χρειάζονται λεφτά αλλά λεφτά δεν υπάρχουν. Μαντέψτε που θα βρεθούν. Το κούρεμα των καταθέσεων ίσως να είναι μονόδρομος. 

Ερασιτεχνικοί χειρισμοί μας έφεραν να επιλέξουμε μεταξύ ενός πολύ κακού και ενός πάρα πολύ κακού σεναρίου.

Ψηφίζουμε ΝΑΙ και ετοιμαζόμαστε να δουλέψουμε σκληρά και μαζί με τα αδέρφια μας που θα ψηφίσουν ΟΧΙ ή άκυρο ή οτιδήποτε άλλο για να αναστηλώσουμε τη χώρα αυτή που της αξίζει μια καλύτερη μοίρα από τη σημερινή παρακμή.

Το στοίχημα για την Ελλάδα είναι η Δευτέρα 6 Ιουλίου

‎Βγήκαν ξαφνικά τα ποντίκια από τα λαγούμια τους. Οι κύριοι υπεύθυνοι της τραγωδίας βρήκαν ευκαιρία να ξεπλυθούν. Αυτοί που έπρεπε να είναι είτε φυλακή ή εξορία έρχονται και μιλούν για την Ευρώπη. 

Δεν θα σας κάνουμε τη χάρη. 

Το χειμώνα του '44 όλη η Ευρώπη τιμωρούσε τους συνεργάτες των Ναζί. Στην Ελλάδα αντίθετα εκείνοι συντάσσονται με τους συμμάχους για να ξεπλυθούν. Βλακωδώς και, δυστυχώς, με Σοβιετικό δάκτυλο, ο ελληνικός λαός «τσιμπάει», ζούμε τον εμφύλιο σπαραγμό και δεκαετίες φτώχειας και υποτέλειας. 

Πάει τώρα να γίνει το ίδιο. 

Η ανοησία, ο εγκλωβισμός σε έναν κούφιο αντιπολιτευτικό λόγο και ο κυβερνητικός ερασιτεχνισμός του ΣΥΡΙΖΑ πάει να αναβιώσει το σύστημα εξουσίας του τριγώνου της καταστροφής. Της ενοχής οικονομικής ολιγαρχίας με τα εγκληματικά χαρακτηριστικά που για δεκαετίες έχει ως πιόνια της τα μέσα «ενημέρωσης» και το «πολιτικό» σύστημα. 

Γνωρίζουν ότι εν τέλει, με δραχμή ή με ευρώ, η χώρα θα χρειαστεί εκ νέου εξωτερική βοήθεια. Από τους διαθέσιμους να «βοηθήσουν», οι λιγότερο κακοί θα είναι εκ των πραγμάτων οι Ευρωπαίοι.

Κάνεις δεν θα δεχτεί βοήθεια ούτε από τους αρχηγούς των μαφιόζων ούτε από τους πάτρονες των τζιχαντιστών. Έτσι το ένοχο εγχώριο σύστημα της παρακμής, οι ακραίοι του αντι-Ευρωπαϊσμού, θέλουν θα τοποθετηθούν εκ νέου ως οι «άνθρωποι των Ευρωπαίων». 

Δεν θα αφήσουμε να τους περάσει. 

Στην Ευρώπη οι δυνάμεις του Διακυβερνητισμού (της φιλοσοφίας δηλαδή που επιμένει στην κακώς-νοούμενη Ένωση της οικονομικής "συνεργασίας" - εκμετάλλευσης, όπου εκ των πραγμάτων οι ισχυρές χώρες αποφασίζουν και οι μικρές ακολουθούν) περιμένουν τρίβοντας τα χέρια τους. Είναι έτοιμες να εκμεταλλευτούν το στραβοπάτημα. Το ίδιο και οι εγχώριες δυνάμεις της παρακμής. 

Ας το ακούσουν καλά: 

Το ΝΑΙ είναι ψήφος για την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία, σε μια νέα Ευρωπαϊκή Συμπολιτεία, όχι για τα ένοχα σχέδια τους υποτέλειας των μικρότερων ευρωπαϊκών λαών στους δύο- τρεις ισχυρούς.

Από την άλλη το ΟΧΙ είναι ακριβώς ένα τρανταχτό όχι στον αποτυχημένο Διακυβερνητισμό, μια ηρωική κραυγή έναντι του δικαίου του ισχυρού, του νομού της ζούγκλας.

Τέλος, η αποχή, το άκυρο και το λευκό δεν είναι τίποτα άλλο παρά πράξη απονομιμοποίησης του αντικειμενικά και εκ των πραγμάτων ανούσιου δημοψηφίσματος.

Οι Έλληνες θα μείνουμε ενωμένοι.
Ότι και να κάνουμε τη Δευτέρα, ακόμα και αν γίνει κούρεμα καταθέσεων ή άλλα ακραία μα απαραίτητα μέτρα, θα έχουμε ανάγκη νέας εξωτερικής βοήθειας. Το ένοχο σύστημα της ντόπιας ολιγαρχίας το έχει αντιληφθεί και έχει γίνει πια ξεδιάντροπο. Δεν τηρεί ούτε τα προσχήματα.

ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΚΑΛΠΙΚΕΣ ΚΑΛΠΕΣ. 

Ότι και να επιλέξει κάνεις μας, ΝΑΙ, ΟΧΙ, άκυρο / αποχή / λευκό, ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΠΟΙΟΣ ΔΙΕΛΥΣΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΤΟ '74 ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ. Είναι ένοχοι και θα πληρώσουν. Θέλουμε την αλήθεια. Δεν θα επιτρέψουμε στη λήθη να σβήσει τα εγκλήματά τους.  

Η συμφιλίωση προϋποθέτει τη δικαιοσύνη.

Ο ελληνισμός βρίσκεται τώρα σε ένα πρωτοφανές αδιέξοδο. Το καλύτερο που μπορεί να συμβεί με το δημοψήφισμα είναι να αναβληθεί. Ακόμα και αν γίνει όμως δεν έχει τελικά καμιά σημασία. Ούτε η Ελλάδα μπορεί να βγει από την Ευρώπη ούτε η Ευρώπη μπορεί να συνεχίσει τον αδιέξοδο δρόμο του Διακυβερνητισμού.

Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος φτάνει να είναι αδιάφορο. Ας ψηφίσει καθένας μας ότι αποφασίσει, σημασία έχει τι θα γίνει τη Δευτέρα.

Είναι απόλυτη ανάγκη να συγκροτηθεί μια ΟΜΑΔΑ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΑΠΟΔΟΧΗΣ που θα πράξει το δέον γενέσθαι για την Ελλάδα στην Ευρώπη.

Το μήνυμα αυτό είναι μια κραυγή αγωνίας και αποφασιστικότητας.

Ενωμένοι θα προχωρήσουμε μπροστά δίχως να φοβηθούμε τίποτα για την Ελλάδα και την Ευρώπη.

Ως τη Νίκη, Πάντοτε, Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Αγαπημένε Δάσκαλε Μιχάλη Χαραλαμπίδη, Ήταν Ιούνιος του 1996, διάβαζα μαθηματικά για τις πανελλήνιες εξετάσεις της επόμενης μέρας. Στιγμή ιερ...