Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012

To 2013 οι ελληνικές νεοφυείς επιχειρήσεις ενώνουμε τις δυνάμεις μας!

Αναδημοσίευση από το http://hellenicstartups.gr/?p=1564

Το 2012 ήταν μια πολύ σημαντική χρονιά για τη νεοφυή επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα. Ζώντας στον και παρακολουθώντας τον χώρο από το 2000, πολύ πριν γίνει μόδα, μπορώ να πω ότι είναι πρώτη φορά που βλέπω τόσες πολλές, καλές και αποφασισμένες ομάδες. Είναι τώρα η στιγμή που η νεοφυής επιχείρηση μπορεί να βγει από την σφαίρα του ιδιαίτερου, να πάψει δηλαδή να είναι η εξαίρεση και να γίνει ο κανόνας.

Η Ελληνική Ένωση Νεοφυών Επιχειρήσεων ιδρύθηκε σαν αποτέλεσμα της ανάγκης των δημιουργών των νεοφυών επιχειρήσεων να εκφραστούν και να συνεργαστούν. Να μιλήσουν τα start-ups για τα start-ups και όχι κάθε λογής “σύμβουλοι” που έβλεπαν – και συνεχίζουν να βλέπουν – μια νέα, χρυσή ευκαιρία αποκόμισης υψηλού κέρδους δίχως παροχή υπηρεσιών με ουσιαστικό περιεχόμενο. Η προώθηση της συνεργασίας των start-ups παραμένει ο μεγάλος στόχος μας, η σημαντικότερη πρόκλησή μας.

Υπάρχει μεγάλη σύγχυση, δυστυχώς. Δεν φταίνε οι δημιουργοί των νεοφυών επιχειρήσεων, φταίνε αντίθετα όλοι εκείνοι που για δεκαετίες δολοφόνησαν τις λέξεις με αποτέλεσμα να έχουν υποστεί αλλοίωση του αυθεντικού τους νήματος. Λέξεις όπως η “συλλογικότητα”, η οποία είναι στην καρδιά της επιχειρηματικότητας, είναι δυστυχώς και δικαίως overloaded with negative context.

Αυτό το negative context είναι που εμποδίζει πολλούς να λειτουργήσουν ομαδικά. Να αντιληφθούν το προφανές: Ότι μόνο οι οικονομίες κλίμακας μπορούν να δώσουν ελπίδες επιτυχίες στο εγχείρημα της υγιούς νεοφυούς επιχειρηματικότητας στη χώρα. Με απλά λόγια: Τα start-ups είτε θα συνεργαστούν ή θα αποτύχουν.

Για να μπορέσουν τα start-ups εν τέλει να συνεργαστούν, πρώτα και κύρια απαιτείται ειλικρίνεια. Στη συνέχεια, απαιτείται να χρησιμοποιηθεί το κατάλληλο εργαλείο για την εκάστοτε δουλειά. Υπάρχει μια ξεκάθαρη ανάγκη βελτίωσης του ευρυτέρου περιβάλλοντος για τα start-ups, των παραμέτρων του οικοσυστήματος όπως θα λέγαμε. Για τη δουλειά αυτή απαιτείται ένας ανοιχτός, μαζικός, διαφανής, αντιπροσωπευτικός, συλλογικός οργανισμός. Αυτό επιδιώκουμε να καταστήσουμε την Ελληνική Ένωση Νεοφυών Επιχειρήσεων.

Πρέπει να ξεπεράσουμε τις ψευδαισθήσης. Μια ψευδαίσθηση είναι ότι υπάρχουν πιθανότητες κάποιος να τα καταφέρει μόνος του, άρα γιατί να ασχολείται με το οικοσύστημα; Μια δεύτερη ψευδαίσθηση είναι ότι το κράτος δεν μπορεί να κάνει τίποτα για την επιχειρηματικότητα, άρα γιατί να ασχολούμαστε μαζί του;

Για την πρώτη ψευδαίσθηση, δεν χρειάζεται να ειπωθούν πολλά. Γίνεται απόλυτα ξεκάθαρο πως η οριζόντια ανάπτυξη της νεοφυούς επιχειρηματικότητας, η δημιουργία του ολοκληρωμένου οικοσυστήματος δηλαδή, κατακόρυφα αυξάνει τις πιθανότητες επιτυχίας κάθε ενός ξεχωριστά start-up!

Για τη δεύτερη ψευδαίσθηση, πολύς λόγος έχει γίνει. Θυμάμαι μεγάλο πλήθος συζητήσεων σε διάφορα start-up events όπου ούτε λίγο ούτε πολύ το κράτος ήταν ο εχθρός και οποιαδήποτε συζήτηση για αιτήματα των start-ups προς το κράτος και τους συνδεδεμένους φορείς απορρίπονταν λίγο πολύ ως “παλαιο-συνδικαλιστικού” τύπου και “τι σχέση έχουμε εμείς με αυτά;”. Ευτυχώς ήρθε τοπρόγραμμα Jeremie! Εκεί, το ελληνικό δημόσιο, βάζοντας το 70% των κεφαλαίων των τεσσάρων funds που δημιουργήθηκαν έδωσε ένα λαμπρό παράδειγμα του τι μπορεί να πετύχει το δημόσιο όταν λειτουργεί σωστά!

Το καθήκον μας τώρα είναι να δυναμώσουμε τη συλλογική οντότητά μας για να μπορέσουμε να επιτύχουμε τον κεντρικό μας στόχο: Τη μαζική δημιουργία νέων, ποιοτικών θέσεων εργασίας στις ελληνικές νεοφυείς επιχειρήσεις. Υπενθυμίζω πως τον όρο “ελληνικές” νεοφυείς επιχειρήσεις τον αντιλαμβανόμαστε με τη μέγιστη δυνατή ευελιξία: Είτε οποιαδήποτε εταιρεία, ελλήνων ή αλλοδαπών, που έχει ιδρυθεί στην Ελλάδα, ή εταιρεία που έχει ιδρυθεί οπουδήποτε στον κόσμο από Έλληνες, ή ακόμα και εταιρεία που για οποιοδήποτε λόγο “νιώθει ελληνικό start-up” – όπως π.χ. θα μπορούσε να είναι η εξαιρετική Babelverse.

H στρατηγική μας παραμένει απλή και ξεκάθαρη: Βλέπουμε πέντε τομείς που η γεωοικονομία και το ανθρώπινο κεφάλαιο καθιστούν την Ελλάδα ιδανική για ανάπτυξη νεοφυούς επιχειρηματικότητας: α) Πολιτισμός & Τουρισμός, β) Αγροτική Οικονομία & Γαστρονομία, γ) Ενέργεια, δ) Υψηλή Τεχνολογία, ε) Μεταφορές & Ναυτιλία.  Από εκεί και πέρα, υπάρχουν πράγματα που είναι στο χέρι μας και θα τα κάνουμε και άλλα που πρέπει να τα κάνουν τρίτοι, οπότε θα κάνουμε ότι μπορούμε για να τα προωθήσουμε.

Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς:

1 – Να βοηθήσουμε στη δικτύωση και τη συνεργασία των νεοφυών επιχειρήσεων. Για να το πετύχουμε αυτό στην ΕΕΝΕ οργανώνουμε ανά δίμηνο τις ανοιχτές συναντήσεις “Είμαι – Κάνω – Θέλων” όπου κάθε συμμετέχων έχει 2 λεπτά να παρουσιάσει ποιος είναι, με τι ασχολείται και τι τύπου συνεργασία αναζητά από την κοινότητα. Οι συναντήσεις αυτές έχουν ήδη γίνει θεσμός στην Αθήνα και σύντομα θα πραγματοποιούνται και σε άλλες πόλεις στην Ελλάδα.

2- Να βοηθήσουμε στην ανάπτυξη της τεχνογνωσίας των νεοφυών επιχειρήσεων. Για να το πετύχουμε αυτό στην ΕΕΝΕ προχωρήσαμε στη δημιουργία του “HSA University” όπου πάλι ανά δίμηνο οργανώνουμε workshops για τα μέλη όπου ειδήμονες παρουσιάζουν την άποψή τους και στη συνέχεια ακολουθεί ανοιχτή συζήτηση πάνω σε σημαντικά ζητήματα για τη δημιουργία, τη λειτουργία και την ανάπτυξη των νεοφυών επιχειρήσεων. Ήδη τον Δεκέμβριο έγινε το πρώτο τέτοιο workshop για την χρηματοδότηση υψηλού ρίσκου στις νεοφευείς επιχειρήσεις και σύντομα θα έχουμε νέα HSA University στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις.

3 – Να καταγράψουμε, να αναλύσουμε και τελικά να εκφράσουμε τις απόψεις των start-ups! Για να το κάνουμε αυτή στην ΕΕΝΕ οργανώνουμε ανά τρίμηνο “open brainstorming meetings”, όπως έχουμε κάνει πολλές φορές με τελευταία φορά τον Οκτώβριο 2012.

4 – Να συνδέσουμε την κοινότητα των νεοφυών επιχειρήσεων με εκείνη των ιδιωτών επενδυτών, προωθώντας τον θεσμό των Business Angels στην Ελλάδα ως μόνη βιώσιμη διέξοδο για την σταθερή χρηματοδότηση των start-ups. Στο πλαίσιο αυτό τον Φεβρουάριο ιδρύσαμε τους Hellenic Angels και από το 2013 θα οργανώνουμε εξαμηνιαία pitching events όπου επιλεγμένα start-ups θα παρουσιάζονται σε επιλεγμένους ιδιώτες επενδυτές οι οποίοι έχουν δεσμευτεί να  κάνουν επενδύσεις πρώϊμου σταδίου.

5 – Να παρουσιάσουμε την ελληνική νεοφυή επιχειρηματικότητα στην κοινωνία και στο εξωτερικό καθώς και να κάνουμε μια μεγάλη δημόσια συζήτηση για τα start-ups. Έχοντας ξεκινήσει με τα Greek Start-up Forum το 2009 και 2010, στις αρχές του 2012 κάναμε την Entrepreneur Week Greece, με αποστολές 35 ατόμων από 10 χώρες και περισσότερους από 800 συμμετέχοντες στην Αθήνα. Συνεχίζουμε στην ίδια κατεύθυνση καθιερώνοντας το Ετήσιο Συνέδριο Νεοφυούς Επιχειρηματικότητας το οποίο θα γίνεται κάθε Απρίλιο στην Αθήνα.

Πέρα από τις παραπάνω “δικές μας” δράσεις, μέσα από την ανοιχτή συζήτηση των start-up entrepreneurs έχουν προκύψει συγκεκριμένες προτάσεις για την οριζόντια ανάπτυξη της οικονομίας της συνεργασίας και της δημιουργικότητας:

1. Προώθηση της ιδιωτικής χρηματοδότησης στις νεοφυείς επιχειρήσεις μέσα από την υιοθέτηση φοροαπαλλαγών για επενδύσεις που πιστοποιημένα γίνονται σε start-ups. Αυτό μπορεί να ισχύει τόσο για ιδιώτες (angel investors) όσο και για επιχειρήσεις (corporate venturing). Eίναι σημαντικό πως τέτοια μέτρα φοροαπαλλαγών έχουν περάσει με μεγάλη επιτυχία τόσο σε ισχυρές οικονομίες όπως η Ολλανδία και η Μεγάλη Βρετανία όσο και σε πιο αδύναμες, όπως η Πορτογαλία σε καθεστώς μνημονίου με το ΔΝΤ.

2. Δημιουργία ειδικών οικονομικών ζωνών / ζωνών καινοτομίας στα κέντρα των πόλεων, με προεξάρχουσα την περίπτωση της Αθήνας. Στο σχέδιο αυτό θα δίνονται πολύ ισχυρά φορολογικά και εισφορολογικά κίνητρα σε νεοφυείς επιχειρήσεις που εγκαθίστανται σε συγκεκριμένες ζώνες στα κέντρα των πόλεων, λύνοντας με τον τρόπο αυτό πολλαπλά προβλήματα όπως η ανεργία των νέων, η καθίζηση της αγοράς ακινήτων και η εγκληματικότητα. Συγκεκριμένα για την Αθήνα, όπως παρατήρησαν οι ξένοι επισκέπτες της Entrepreneur Week Greece, θα μπορούσε το κέντρο από πεδίο παραβατικότητας, εξαθλίωσης και εγκληματικότητας να γίνει και πάλι μια παγκόσμια πρωτεύουσα δημιουργικότητας αξιοποιώντας το τεράστικο συμβολικό κεφάλαιο του τόπου αυτού. Αξίζει να σημειωθεί πως παρόμοια προγράμματα είχαν πολύ μεγάλη επιτυχία στο Λονδίνο, τη Μαδρίτη και το San Francisco.

3. Σταθμοί εξυπηρέτησης επιχειρηματικότητας. Οραματιζόμαστε ένα “Start-up ΚΕΠ”, μια δομή one-stop-shop όπου ο δημιουργός της νεοφυούς επιχείρησης θα είχε όλες τις συναλλαγές τους με τη δημόσια διοίκηση ενώ ταυτόχρονα θα μπορούμε να λαμβάνει ενημέρωση / συμβουλές για φορολογικα, λογιστικά και νομικά ζητήματα για το start-up του.

Πέραν των παραπάνω προτάσεων, η ΕΕΝΕ έχει ακόμα μιλήσει για κίνητρα επαναπατρισμού κεφαλαίων υπό τον αυστηρό όρο επένδυσής τους στην οικονομία της συνεργασίας & της δημιουργικότητας καθώς και την αξιοποίηση των υποδομών σε ΟΤΑ για τη δημιουργία “κυψελών επιχειρηματικότητας” – μικρών co-working spaces δηλαδή σε τοπικό επίπεδο όπου θα μπορούσε να αναπτυχθεί η νεοφυής επιχειρηματικότητα.

Κλείνοντας το 2012 το καλύτερο που έχουν να κάνουν οι start-up entrepreneurs είναι στην στρατηγική τους να διαχωρίσουν με σαφήνεια το non-profit από το for-profit strategy. Κάθε νεοφυής επιχείρηση όχι απλώς δικαιούται αλλά είναι ο λόγος ύπαρξής της να έχει την ιδιωτική της ατζέντα ώστε να επιβιώσει στον ανταγωνισμό και να αναπτυχθεί. Ταυτόχρονα όμως η κοινή λογική προτάσσει ότι η νεοφυής επιχείρηση πρέπει να έχει και μια συλλογική ατζέντα. Εκεί δηλαδή που θα ενώσει τις δυνάμεις της με τις άλλες νεοφυείς επιχειρήσεις και με τις δημιουργούμενες οικονομίες κλίμακας να μπορέσει να αλλάξει, να βελτιώσει το περιβάλλον μέσα στο οποίο λειτουργεί, αυξάνοντας έτσι κατακόρυφα και τις πιθανότητες επιτυχίας της.

Όλοι εμείς στην Ελληνική Ένωση Νεοφυών Επιχειρήσεων είμαστε απόλυτα δεσμευμένοι να προχωρήσουμε στην κατεύθυνση αυτή και αναμένουμε όλες τις νεοφυείς επιχειρήσεις να ενώσουν τις δυνάμεις τους στη μεγάλη αυτήν προσπάθεια!


Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

Διδάσκεται η επιχειρηματικότητα;

Πρόσφατα δημοσίευσα ένα άρθρο για τα σεμινάρια παρακμής, την δραματική εκείνη στρέβλωση που προσπαθούν να εισαγάγουν στην κοινότητα της επιχειρηματικότητας. Πωλούν ελπίδα ψεύτικη σε νέους απελπισμένους από την ανεργία λέγοντας τους ότι "θα γίνουν επιχειρηματίες σε δέκα μέρες". Πρόκειται δυστυχώς για πραγματικό έγκλημα.

Από τα διάφορα σχόλια που πήρα ξεχώρισα ένα, ανώνυμο δυστυχώς, που ρωτούσε αν και πως διδάσκεται η επιχειρηματικότητα. Απαντώ λοιπόν: Ναι, διδάσκεται!

Διδάσκεται κυρίως από την μητέρα και τον πατέρα στην βρεφική & προνηπιακή ηλικία. Τότε που διαμορφώνονται τα βασικά στοιχεία του χαρακτήρα, της συμπεριφοράς, της προσωπικότητας συνολικά. Τότε που δεν έχει σημασία τι λέμε στο παιδί, αλλά τι βλέπει το παιδί να κάνουμε. Διότι απλά εκείνο μιμείται, μαθαίνει, διαμορφώνεται.

Αν λοιπόν θέλουμε να διδάξουμε την επιχειρηματικότητα ας προσέξουμε πρώτα και κύρια το προσωπικό μας παράδειγμα. Γονείς κλέφτες και τεμπέληδες δύσκολα θα δημιουργήσουν ένα δημιουργικό άτομο που θα προσφέρει στην κοινωνία, που θα είναι φορέας της οικονομίας της συνεργασίας και της δημιουργικότητας. Είναι δυστυχώς επειδή οι επιτυχημένοι της εποχής μας έχουν κατά κανόνα βασιστεί στην κουλτούρα της αρπαχτής, στην κλοπή δηλαδή, που συνήθως οι γόνοι τους επιλέγουν δρόμους παρακμής. 

Στην οικογένεια λοιπόν. Εκεί διδάσκεται η επιχειρηματικότητα. Άντε και στον παιδικό σταθμό και το νηπιαγωγείο. Εκεί μαθαίνει κάνεις να απολαμβάνει της χαρά της δημιουργίας, την ευτυχία της προσφοράς, την αξία της ομάδας. Αν δεν το κάνει εκεί, αργότερα είναι μάλλον αδύνατον. 

Απαξιώνουμε λοιπόν την πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση σε μια στρατηγική για την επιχειρηματικότητα; Τίποτα δεν μπορεί να γίνει εκεί;

Σαφώς και μπορούν πολλά να γίνουν! Μπορεί και πρέπει να υπάρχει ένα πλαίσιο προώθησης της δημιουργικότητας και της αποτελεσματικότητας σε όλα τα επίπεδα. Μια νέα λύση να επιβραβεύεται επιπλέον της σωστής που λέει το βιβλίο. Έτσι θα έχουμε καινοτομία. Οι ομαδικές εργασίες να επιβραβεύονται επιπλέον των ατομικών. Έτσι θα δημιουργήσουμε κουλτούρα συνεργασίας.

Η επιχειρηματικότητα λοιπόν δεν μπορεί να είναι "ένα μάθημα" αλλά οφείλει να είναι μια ευρύτερη αντίληψη, μια φιλοσοφία που θα διέπει όλα τα διδασκόμενα μαθήματα σε όλες τις βαθμίδες. Τα παιδιά πρέπει να μάθουν μαθηματικά και φιλολογία. Αυτές είναι οι αρχές, αυτά είναι τα θεμέλια, χωρίς αυτά πάμε ολοταχώς στην παρακμή. Στα μαθηματικά και την φιλολογία όμως, όπως και σε όλα τα άλλα βασικά μαθήματα, πρέπει να εφαρμοστούν μέθοδοι που θα οδηγούν σε δράσεις δημιουργικότητας και συνεργασίας. Έτσι θα δημιουργήσουμε αληθινή επιχειρηματική παιδεία και όχι με κάθε λογής "σεμινάρια" και "ειδικούς".

Αν το κάνουμε τα παραπάνω θα έχουμε προχωρήσει πολύ πέρα από την "εκμάθηση της επιχειρηματικότητας". Θα έχουμε θέσεις τα θεμέλια της οικονομίας της δημιουργικότητας και της συνεργασίας. Του μοναδικού δρόμου δηλαδή προς την ευημερία και την κοινωνική δικαιοσύνη.

Tα παραπάνω ισχύου διότι, όπως πολλές φορές έχουμε πει, η επιχειρηματικότητα είναι κάτι πάρα πολύ διαφορετικό από το "κάνω εταιρεία", όπως δυστυχώς το αντιλαμβάνεται η δημόσια συζήτηση στην εποχή μας. Η επιχειρηματικότητα τελικά είναι μια αντίληψη, μια στάση ζωής. Η ετοιμότητα και η αποφασιστικότητα για ανάληψη δράσης προς υλοποίηση συγκεκριμένων στόχων. Είτε είναι κανείς αυτοαπασχολούμενος, ή ιδιωτικός ή και δημόσιος υπάλληλος - Ο τύπος της εργοδοσίας είναι απολύτως αδιάφορος ως προς την επιχειρηματικότητα η οποία ευαγγελίζεται μια νέα σχέση με την εργασία που θα έχει στο επίκεντρό της τη δημιουργία.

Για όλους αυτούς τους λόγους είναι απολύτως αδύνατον να διδάξεις την επιχειρηματικότητα με σεμινάρια, με ειδικούς και με "μαθήματα επιχειρηματικότητας".

Όσοι αδιαφορώντας κατάφορα για τον ορθό λόγο & το δέον γενέσθαι κερδοσκοπώντας προωθούν "σεμινάρια επιχειρηματικότητας" απλώς επαναφέρουν θλιβερά την αντίληψη του "νερού του Καματερού". Ευτυχώς, θα έχουν και την ίδια κατάληξη. Η κοινωνία όμως θα προχωρήσει μπροστά.

Καθένας από εμάς είναι δυνητικός φορέας της αλλαγής. Καθένας από εμάς είναι δυνητικός εκπαιδευτής της επιχειρηματικότητας. Ας αναλάβουμε τώρα τις ευθύνες μας.

Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

Σεμινάρια Παρακμής

Η "μεταπολίτευση" είναι αναμφίβολα μια περίοδος παρακμής της Ελληνικής Δημοκρατίας. Παρακμής πολυεπίπεδης σε όλα τα τμήματα της κοινωνίας. Ειδικά η περίοδος από το 1996 και μετά, με αποκορύφωμα το "πάρτι" των Ολυμπιακών Αγώνων ΑΘΗΝΑ 2004, η παρακμή αυτή έλαβε τεράστιες διαστάσεις.

Ένα από τα πιο εμβληματικά προϊόντα της παρακμής ήταν το σεμινάριο. Σεμινάρια για τα πάντα. ΚΕΚ, ΙΕΚ, οτιδήποτε. Η απόλυτη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος με πραγματικά μηδενικό αποτέλεσμα. Αντί να αξιοποιήσουν τα Ευρωπαϊκά κεφάλαια για επενδύσεις, τα έκαναν σεμινάρια. Ήταν ο ιδιότυπος ελληνικός "εκσυγχρονισμός" - η πιο αισχρή στρέβλωση λέξης στη σύγχρονη ιστορία.

Πώς δούλευε αυτή η "μπίζνα";

Πάρα πολύ απλά. Οι μεν, οι "εκπαιδευτές", ελάμβαναν αμοιβή αδρή για αμφιβόλου ποιότητας εκπαιδεύσεις και καταρτίσεις. Δεν αναφέρομαι τόσο στους εκπαιδευτές καθαυτούς, όσο στους κάθε λογής "διαχειριστές". Οι δε, οι "εκπαιδευόμενοι", στην περίπτωση που δεν πληρώνονταν και εκείνοι (!!!) [ποιος θα ξεχάσει τα "αμοιβόμενα σεμινάρια;], αγόραζαν μια ψεύτικη ελπίδα. Στις "καλές" περιπτώσεις έπαιρναν μόρια για τον ΑΣΕΠ! (βλέπε πιστοποιητικά δεξιοτήτων πληροφορικής που πολλές φορές έφτασαν να θεωρούνται ανώτερα του πτυχίου!!!), στις λιγότερο καλές έπαιρναν ένα "πιστοποιητικό παρακολούθησης" και γέμιζαν ανούσια το βιογραφικό τους... Μιλάμε δηλαδή για "εμπόριο ελπίδας" που είχαμε να δούμε από τα συγχωροχάρτια του μεσαίωνα της Καθολικής Εκκλησίας.

Αυτήν ακριβώς την πρακτική οι κύκλοι της παρακμής προσπαθούν τώρα να επαναλάβουν και με την "επιχειρηματικότητα".

Κάθε λογής άσχετος ξεκινά να κάνει "σεμινάρια επιχειρηματικότητας". Έφτασαν να λένε πως θα διδάξουν τους άτυχους νέους "πως να γίνουν επιχειρηματίες σε 10 μέρες"... Απορώ που θα φτάσουν.

Τα σεμινάρια όπως έγιναν στην Ελλάδα ήταν μια ξεκάθαρη ύβρις. Η νέμεσις που ακολούθησε ήταν νομοτέλεια. Δεν θα ξεχάσω ποτέ ότι περίπου το 2008 αντί να δώσουν 100 εκ. ευρώ σε δημιουργία ταμείων χρηματοδότησης υψηλού ρίσκου (το έργο "Digital Leap") το ακύρωσαν για να κάνουν με τα ίδια χρήματα ...σεμινάρια σε "γονείς" και "μηχανικούς" τα οποία εύγλωττα ονόμασαν "e-Γονείς" και "e-Μηχανικοί". Ήταν λοιπόν "e-Παρακμή" τους που μας οδήγησε εδώ που φτάσαμε.

Τώρα ευελπιστούν να μεταφέρουν τον καρκίνο των "σεμιναρίων" και στην επιχειρηματικότητα. Να εκμεταλλευτούν τα αδιέξοδα, την απελπισία των νέων και να πλουτίσουν μια ακόμα φορά πουλώντας ελπίδες.

Ελπίζω πως η κοινωνία πλέον έχει πάθει, έχει μάθει και θα τους αντιμετωπίσει όπως τους αρμόζει.

Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2012

Η μεταμφίεση της παρακμής σε νεανική επιχειρηματικότητα

Τελικά στην Ελλάδα είσαι ότι δηλώσεις.

Με το ζόρι νέος. Με το ζόρι επιχειρηματίας. Με το ζόρι Πρόεδρος. Τι να πει κανείς... Δεν έφτασε τυχαία η χώρα μας στην κατάσταση που είναι σήμερα.

Ευτυχώς όμως, παράλληλα με την παρακμή και τις διάφορες μεταμφιέσεις της σε "νεανική επιχειρηματικότητα", ένα νέο δυναμικό κίνημα δημιουργίας νεοφυών επιχειρήσεων και ποιοτικών θέσεων εργασίας γεννιέται!

Έχουμε πει πολλές φορές ότι η ελληνική επιχειρηματικότητα είναι ένοχη και φέρει μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την κατάρρευση της οικονομίας της χώρας μας. Ένα τμήμα της "νεανικής" εκδοχή της δυστυχώς δεν έμεινε ανεπηρέαστο.

Αυτό που όλοι περιμένουμε είναι από την επίσημη έκφραση της ελληνικής επιχειρηματικότητας είναι πρώτα και κύρια να αναλάβει τις ευθύνες της και στη συνέχεια να προχωρήσει στην υλοποίηση ενός συγκεκριμένου σχεδίου δράσης για την ανάπτυξη της οικονομίας της δημιουργικότητας & της συνεργασίας την οποία τόσο πολύ έχει ανάγκη η χώρα μας και η Ευρώπη συνολικά.

Οι νέοι και οι νεοφυείς επιχειρηματίες θα είμαστε στην πρώτη γραμμή οποιασδήποτε τέτοιας προσπάθειας.

Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012

Η λύση είναι στα χέρια μας


Αν υπήρχε σοβαρό λαϊκό κίνημα στη χώρα, όπως και σε όλη τη Νότια Ευρώπη, η απάντηση στην κρίση θα ήταν ένα μαζικό, αποδοτικό, παραγωγικό συνεταιριστικό κίνημα.

Έχουμε όμως πήξει στους πολεμούντες εκ του ασφαλούς, βάλλοντες εκ του μακρώθεν.

Έχουμε πήξει δηλαδή στην στείρα άρνηση, στο "όχι σε όλα", στην αντιμετώπιση της οπισθοδρόμησης ως προόδου.

Αρκετά πια με τους κάθε λογής σωτήρες. Μόνο εμείς, οι ίδοι οι ευρωπαίοι, μπορούμε να αλλάξουμε την ευρωπαϊκή οικονομία και να πετύχουμε τη βιώσιμη ανάπτυξη μαζί με την κοινωνική δικαιοσύνη. 

Πώς; Όπως είπαμε παραπάνω: Υλοποιώντας στην πράξη την οικονομία της συνεργασίας & της δημιουργικότητας.

Όποιος "αντιπολιτεύεται" το (όντως οικτρά αποτυχημένο) σύστημα δίχως να προτείνει ένα βιώσιμο οικονομικό μοντέλο, απλά λαϊκίζει - πράγμα που υπό τις παρούσες συνθήκες είναι τουλάχιστον εγκληματικό.

Ως τη Νίκη, Πάντοτε, Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Αγαπημένε Δάσκαλε Μιχάλη Χαραλαμπίδη, Ήταν Ιούνιος του 1996, διάβαζα μαθηματικά για τις πανελλήνιες εξετάσεις της επόμενης μέρας. Στιγμή ιερ...