Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2011

Έχει σημάνει η ώρα της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας


Η λύση, η μοναδική βιώσιμη λύση, η μοναδική δημοκρατική λύση, είναι η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία με μια Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση δημοκρατικά εκλεγμένη από όλους τους Ευρωπαίους Πολίτες.

Σκεφθείτε το.

Δεν σας κάνει εντύπωση που κανείς από το ένοχο πολιτικό προσωπικό δεν ανοίγει αυτήν τη συζήτηση; Που κανείς δεν την ανοίγει ούτε στις ένοχες ολιγαρχίες που κυβερνούν Γερμανία και Γαλλία, ονειρευόμενες να ηγεμονεύουν των Ευρωπαίων; Ούτε το ΔΝΤ, ούτε οι ΗΠΑ κανείς.


Αυτήν την στιγμή, εδώ και κάποια χρόνια για την ακρίβεια, η Ευρώπη (άρα και εμείς) είναι *συνειδητά* σε γκρίζα ζώνη. Θέλει να είναι και με τον χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ. Και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Και "εθνική ανεξαρτησία" και "ευρωπαϊκή ολοκλήρωση".

Αναποφασιστικότητα δηλαδή. Διστακτικότητα να γίνει το "δέον γενέσθαι".

Αποτέλεσμα; Το χάος που όλοι βιώνουμε.


Η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία είναι η μόνη λύση. Η ισχύς εν τη ενώσει. Το πρόβλημα δεν είναι ελληνικό, είναι ευρωπαϊκό.

Έχει σημάνει η ώρα της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας.

Άγει προς φως την αλήθειαν χρόνος

Είναι απόγευμα, έχουν περάσει τρεις κουραστικές μα πολύ δημιουργικές μέρες στο G20YES στη Νίκαια. Περπατάω στην παραλία, σκέφτομαι τη μητέρα μου, όλα αυτά -τόσα πολλά- που έμαθα από εκείνη. Ειδικά το "άγει προς φως την αλήθειαν χρόνος" του Μενάνδρου που συναντώ πολύ συχνά στις σημειώσεις της. Είναι πολύ αισιόδοξο, νομίζω. Δίνει αυτοπεποίθηση. Ας κάνει καθένας μας το "δέον γενέσθαι" και η δικαίωση θα έρθει με απόλυτη βεβαιότητα, αργά ή γρήγορα.

Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

Το μέγιστο των μαθημάτων

Όλους εσάς που δίνετε ένα χέρι βοήθειας, κάνοντας το ανυπέρβλητο να φαντάζει εφικτό. Όλους εσάς που όταν καταρρέει ο ορθολογισμός είστε εκεί, δείχνοντας πως πράγματι η αγάπη νικάει τον θάνατο. Όλους εσάς θέλω να ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδιάς μου που είστε δίπλα μου από τις 27 του Σεπτέμβρη, διδάσκοντας το μέγιστο των μαθημάτων. Επειδή όμως δεν βρίσκω λόγια που να μπορούν να περιγράψουν τι νιώθω, ας μου επιτρέψετε συμβολικά να σας επιστρέψω την αγάπη που έλαβα, που τόσο πολύ την χρειαζόμουν, με αυτό το τραγούδι.

Ως τη Νίκη, Πάντοτε, Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Αγαπημένε Δάσκαλε Μιχάλη Χαραλαμπίδη, Ήταν Ιούνιος του 1996, διάβαζα μαθηματικά για τις πανελλήνιες εξετάσεις της επόμενης μέρας. Στιγμή ιερ...