Young Entrepreneurs turn "Old Europe" Young Again

My presentation at the recent YES European Confederation of Young Entrepreneurs ExeCom in Amsterdam, which took place on Friday October 1st, organized by JONG MANAGEMENT.

Yes – european confederation of young entrepreneurs

View more presentations from Dimitris Tsigos.

Ανοιχτή επιστολή στον Μανώλη Γλέζο για την κάθοδο της Ενωμένης Αριστεράς στην Περιφέρεια Αττικής

Σύντροφε Μανώλη,

Απευθύνομαι σε σένα καθώς οι τελευταίες εξελίξεις δείχνουν πως σε όποιον άλλο μιλήσω θα είναι σαν να μιλώ σε ώτα μη ακουόντων.

Υπάρχει σήμερα μια ιστορική ευκαιρία για την Αριστερά που όμοιά της δεν έχει υπάρξει πάλι τα τελευταία είκοσι χρόνια και αμφιβάλλω αν θα υπάρξει τα είκοσι επόμενα. Είναι η ευκαιρία της μετάβασης από την Αριστερά της Διαμαρτυρίας στην Αριστερά της Δημιουργίας. Η ευκαιρία αυτή δεν πρέπει να χαθεί.

Σίγουρα ο "Καλλικράτης" έγινε καθυστερημένα και στρεβλά. Δεν ήταν αυτό το όνειρό μας για την περιφερειακή επαναθεμελίωση του κράτους. Όμως, επίσης σίγουρο είναι πως η Περιφέρεια Αττικής θα έχει τη δυνατότητα άσκησης πολιτικής σε πρωτόγνωρο εύρος & βάθος στα χρονικά της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Η Αριστερά έχει σήμερα χάσει την πολιτική της ηγεμονία, σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Τα λεγόμενα "κεντρο-αριστερά" κόμματα, ιδιαίτερα στην τοπική εκδοχή τους, εμφανίζονται λίγο-πολύ ως πιο "χαλαρές" εκδοχές των νεοφιλελεύθερων δεξιών κομμάτων. Υπάρχει δηλαδή μια σιωπηρή παραδοχή - κάποιες φορές όχι και τόσο σιωπηρή μάλιστα - του ανέφικτου των προοδευτικών πολιτικών. Ιδιαίτερα στην Ελλάδα, η κατάσταση αυτή έχει υπερβεί κάθε όριο. Η έννοιες της προοδευτικής πολιτικής και της αριστεράς ιδεολογίας σίγουρα πρέπει να επαναπροσδιοριστούν. Αυτό όμως πρέπει να το κάνουμε στην πράξη, όχι θεωρητικά.

Στην Περιφέρεια Αττικής έχουμε μια λαμπρή ευκαιρία να δείξουμε στην πράξη πως η Αριστερά πέρα από το να διαμαρτύρεται μπορεί να αναλαμβάνει την ευθύνη των πράξεών της και να υλοποιεί προοδευτικές, βιώσιμες πολιτικές. Οι επιλογές των δυο λεγομένων "κομμάτων εξουσίας" όπως και το γενικότερο πολιτικό σκηνικό φέρνουν μια υποψηφιότητα της Ενωμένης Αριστεράς να έχει περισσότερες πιθανότητες από ποτέ να βγει νικήτρια από την εκλογική μάχη του Νοεμβρίου.

Είμαι απόλυτα βέβαιος πως ο Αλέκος Αλαβάνος, ο Γιάννης Δημαράς, ο Αλέξης Μητρόπουλος και ο Γρηγόρης Ψαρριανός με χαρά θα δεχτούν να είναι υποψήφιοι αντιπεριφερειάρχες στον συνδυασμό της Ενωμένης Αριστεράς του οποίου θα ήταν εξαιρετικά μεγάλη τιμή για κάθε προοδευτικό πολίτη εάν δεχόσουν να ηγηθείς.

Κλείνοντας την επιστολή αυτή, θα ήθελα να επαναλάβω το εξής: Οι νέοι θέλουμε την αριστερά ως δύναμη δημιουργίας. Δεν θέλουμε να μείνουμε στη διαμαρτυρία. Πιστεύουμε πως μπορούμε να τα καταφέρουμε, σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Οι εκλογές της Περιφέρειας Αττικής θα είναι ένα πρώτο σημαντικό βήμα. Για την απαραίτητη ένωση των προοδευτικών δυνάμεων στηριζόμαστε σε σένα.


Με πολύ μεγάλο σεβασμό,


Δημήτρης Τσίγκος

Tο Portal των 150 € και οι βυθισμένοι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων

Γίναμε όλοι μάρτυρες της ανακοίνωσης του νέου Portal του Υπουργείου Παιδείας με την επισήμανση ότι η συνολική δαπάνη του δημοσίου ήταν 150 €. Μάθαμε ακόμα ότι για την ανάπτυξη του εργάστηκε μια ομάδα οχτώ στελεχών του Υπουργείου, στους οποίους φυσικά αξίζουν θερμά συγχαρητήρια.

Κάπου εδώ όμως αρχίζει η αριθμητική. Πόσο χρόνο εργάστηκαν τα άτομα αυτά; Ας υπολογίσουμε κατά μέσο όρο δυο μήνες. Έτσι, το Portal κοστολογικά απαίτησε τη δαπάνη 16 ανθρωπομηνών. Και πόσο κοστίζει ο ανθρωπομήνας, θα αναρωτηθεί κάποιος. Να πούμε ίσως 2.000 €; Φοβάμαι πως το νούμερο αυτό είναι εξωπραγματικά χαμηλό. Αν υπολογίσουμε ασφαλιστικές εισφορές και εφαρμόσουμε βασικές αρχές activity based costing, όπως θα έπρεπε να γίνει σε όλο τον δημόσιο τομέα, θα πρέπει να επιμερίσουμε όλα τα overheads τα οποία είναι πολύ πάνω του 100% του actual costs για το ελληνικό δημόσιο. Ακόμα, πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι ο μισθωτός πληρώνεται [έστω, προ-ΔΝΤ :-(] 14 μισθούς αλλά εργάζεται 11, οπότε ότι βγαίνει από actual monthly cost + overheads πολλαπλασιάζεται με 14/11. Αν γίνουν αυτοί οι υπολογισμοί στο Υπυργείου Παιδείας το ποσό που θα βγει ανά ανθρωπομήνα θα είναι >> 5.000 €. Μιλάμε λοιπόν για ένα κόστος για τον έλληνα φορολογούμενο που θα μπορούσε να φτάνει και στις 80.000 €

Κάποιος παρατήρησε πως το κόστος αυτό είναι "θεωρητικό". Φοβάμαι όμως ότι οι αμοιβές του προσωπικού - όπως και τα overheads - δεν είναι καθόλου μα καθολου θεωρητικές. Είναι πολύ πραγματικές. Αντίθετα, εντελώς θεωρητικό είναι το κόστος των 150 €, που στην πραγματικότητα είναι κάποιες τάξεις μεγέθους μεγαλύτερο.

Δεν μπορώ ακόμα παρά να μην σημειώσω ότι διεθνώς τα IT departments μεγάλων οργανισμών, όπως π.χ. τα Υπουργεία, προωθούν όλο και περισσότερο το outsourcing και μειώνουν το in-house development. Επικεντρώνονται έτσι σε θέματα διοίκησης έργου και διασφάλισης ποιότητας τα οποία είναι και η αποστολή τους. Υπό το πρίσμα αυτό, η "εσωτερική ανάπτυξη" είναι αναχρονιστική.

Μια άλλη παράμετρος είναι η απαξίωση των εταιρειών πληροφορικής και η τοποθέτησή τους στην ομάδα των de facto κερδοσκόπων. Ακούει ο Πολίτης επίσημα χείλη να του λένε πως "το Portal του Υπουργείου Παιδείας κόστισε 150 €". Στη συνέχεια ο ίδιος Πολίτης δέχεται μια προσφορά για την ανάπτυξη μιας απλής εφαρμογής ηλεκτρονικού εμπορίου στην - ιδιαίτερα χαμηλή - τιμή των 2.500 €. Προφανώς ο Πολίτης θεωρεί ότι ο επαγγελματίας Πληροφορικός αισχροκερδεί εις βάρος του. Είναι όμως έτσι; Μάλλον όχι.

Το ζήτημα δεν είναι τελικά αν το Υπουργείο έδωσε 150 € ή περισσότερα αλλά να καταλάβουμε που αποσκοπεί η ανακοίνωση αυτή. Προφανώς το Υπουργείο θεωρεί το κόστος προσωπικού ως Sunk Costs σύμφωνα με την κοστολογική ορολογία. Γιατί να δεχόμαστε ότι το κόστος μισθοδοσίας του προσωπικού είναι εξ΄ ορισμού χαμένο; Είναι πολύ ύπουλη αυτή η προσέγγιση.

Η ταπεινή μου γνώμη είναι πως οι αμοιβές των δημοσίων υπαλλήλων θα έπρεπε να διπλασιαστούν - τουλάχιστον - παράλληλα όμως με την εισαγωγή ενός results-oriented μοντέλου διοίκησης και πολύ σκληρής μείωσης των overheads. Δίνουμε λεφτά για την Παιδεία. Δίνουμε λεφτά για την Υγεία. Δίνουμε λεφτά για τις Ένοπλες Δυνάμεις. Ούτε Παιδεία όμως έχουμε, ούτε Υγεία, ούτε δύναμη αποτροπής. Γιατί;

Το πρόβλημα δεν είναι οικονομικό, είναι ξεκάθαρα διοικητικό. Υπάρχει μια ένοχη συναλλαγή. Σου δίνω λίγα λεφτά, δίνεις λίγη εργασία. Μετά σε κατασυκοφαντώ στην κοινωνία και στο τέλος σε καταργώ. Οι οργανώσεις δημοσίων υπαλλήλων θα έπρεπε να κάνουν το παν για να αυξήσουν την παραγωγικότητά τους ώστε να διατηρήσουν τα κοινωνικά τους κεκτημένα.

Ρωτώ πολύ απλά:

- Αυτοί οι 8 υπάλληλοι προσελήφθησαν με job description του web developer;
- Αν όχι, τι έγινε με τα καθήκοντά τους το Χ διάστημα που έκαναν web development; Είτε καλύφθηκαν από κάποιον άλλο, ή έμειναν ακάλυπτα για το Χ διάστημα, ή - ακόμα χειρότερα - ουδέποτε υπήρξαν...

Καθένας μας ας δώσει τις απαντήσεις του.

65 χρόνια μετά το χειρότερο έγκλημα πολέμου στην ιστορία της ανθρωπότητας

Συμπληρώνονται σήμερα 65 χρόνια από την ημέρα που οι ΗΠΑ έριξαν την πρώτη ατομική βόμβα στη Χιροσίμα. Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο πως δεν υπήρχε κανείς επιχειρησιακός λόγος να γίνει αυτή η ενέργεια καθώς η Ιαπωνία είναι χάσει κάθε δυνατότητα άμυνας και ο πόλεμος θα έληγε σύντομα ούτως ή άλλως.

Πρόκειται για το χειρότερο έγκλημα πολέμου στην ιστορία της ανθρωπότητας. Μέσα σε δευτερόλεπτα δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι βρήκαν φρικτό θάνατο και εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι, όχι μόνο οι παρόντες αλλά και οι επόμενες γενιές, καταδικάστηκαν να ζουν με σοβαρότατα προβλήματα υγείας.

Το Αμερικάνικο έθνος βαρύνεται με το αισχρό αυτό έγκλημα, το οποίο έγινε στο βωμό της μεταπολεμικής ισορροπίας ισχύος, ή μάλλον για να πετύχουν οι ΗΠΑ καλύτερη τοποθέτηση στη μεταπολεμική ισορροπία του τρόμου.

Μετά από 65 ολόκληρα χρόνια, τώρα που οι τελευταίοι επιζήσαντες βρίσκονται στο τέλος της ζωής τους, ήρθε η ώρα το πανίσχυρο αυτό έθνος να ζητήσει έμπρακτα συγγνώμη. Αυτό δεν μπορεί να γίνει παρά με μια ριζική ανατροπή της στρατηγικής που θέλει την παγκόσμια επιρροή ως αποτέλεσμα υποταγής στη δύναμη των όπλων, δίνοντας τη θέση σε μια στρατηγική δημοκρατίας, κουλτούρας & πολιτισμού, βιώσιμης ανάπτυξης για όλους.

Θέλω να είμαι πάντα αισιόδοξος, η πρόοδος δεν έρχεται αλλιώς. Η αλλαγή θα έρθει από την Αμερική. Ο 21ος αιώνας θα είναι ο αιώνας της προόδου και της δημοκρατίας με πρωτοστάτη τον λαό που μας έφερε στο χείλος του ολέθρου και της ολοκληρωτικής καταστροφής.

Να μην επιτρέψουμε μια νέα διασπάθιση δημοσίου χρήματος

Πέρισυ ζήσαμε όλοι την απίστευτη διασπάθηση του δημοσίου χρήματος με τα μαθητικά netbooks.

Ποιοί ήταν οι μόνοι κερδισμένοι; Μα φυσικά οι κατασκευαστές του εξωτερικού. Ακόμα μια φορά χαρίσαμε εθνικό πλούτο στο εξωτερικό με μηδενικό παραγωγικό αποτέλεσμα -- πέρα από τα ψίχουλα που έβγαλαν κάποιοι χονδρέμποροι. Στην ΕΠΕ είχαμε βγάλει πολλές σχετικές ανακοινώσεις.

ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΗΦΘΕΙ Η ΙΔΙΑ ΤΡΑΓΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ.

Αυτό που συμβαίνει με τους διαδραστικούς πίνακες υπερβαίνει - κατά πολύ - τα όρια του γελοίου. Ξαφνικά η Ελλάδα ΓΕΜΙΣΕ με εταιρείες και ειδικούς στο θέμα των διαδραστικών πινάκων, απλώς και μόνο επειδή εμφανίστηκε ένας μεγάλος πελάτης: Το Υπουργείο Παιδείας.

Αυτή την κρίσιμη στιγμή για την Ελλάδα & την Ευρώπη η διασπάθιση του εθνικού πλούτου πρέπει να σταματήσει. ΑΡΚΕΤΑ ΠΙΑ!

Όσα κεφάλαια υπάρχουν να διατεθούν με γνώμονα την ουσιαστική βελτίωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Αν μπορούν να δώσουν και μόχλευση για την ανάπτυξη εγχώριας τεχνογνωσίας και ενίσχυση της οικονομίας έντασης γνώσης, ακόμα καλύτερα.

Ας μην γελιόμαστε, ένα είναι το μείζον πρόβλημα στην εκπαίδευση: Η απόλυτη απαξίωση της δημόσιας παιδείας και η άνθιση της παραπαιδείας. Πάνω από 2.000.000.000 € τον χρόνο σε φροντιστήρια. Ιδιωτικά λεφτά που η ελληνική οικογένεια επενδύει σε ένα ψεύτικο όραμα. ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ.

Οι αγρότες που πριν μερικούς μήνες έκλειναν τους δρόμους έλεγαν στην τηλεόραση "δεν έχουμε να πληρώσουμε τα φροντιστήρια των παιδιών μας". ΞΑΦΝΙΚΑ Η ΠΑΡΑΠΑΙΔΕΙΑ ΕΓΙΝΕ ΕΙΔΟΣ ΠΡΩΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ, κάτι σαν το ψωμί και το νερό. Αίσχος για την Ελλάδα του 2010. ΑΙΣΧΟΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ.

Μελέτες δείχνουν ότι μια οικογένεια ξοδεύει παρόμοια χρήματα για φροντιστήρια ανεξάρτητα της οικονομικής και κοινωνικής της τάξης. Μια οικογένεια στο Κερατσίνι πληρώνει ίδια τάξη μεγέθους με μια στην Κηφισιά. Σκεφτείτε όμως τη διαφορά στα ποσοστά ετησίου εισοδήματος... Δημιουργήσαμε ένα ψεύτικο όραμα και ο λαός επενδύει τα πάντα σε αυτό. ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΣΥΝΥΠΕΥΘΥΝΟΙ.

Πιστεύω ακράδαντα πως η Πληροφορική και οι Πληροφορικοί μπορούμε να βοηθήσουμε σημαντικά στη λήξη αυτού του διαρκούς εγκλήματος. Ας μην ΠΕΤΑΞΟΥΜΕ τα λιγοστά χρήματα του ελληνικού λαού σε διαδραστικούς πίνακες. Η ηλεκτρονική ενισχυτική διδασκαλία για όλους τους μαθητές είναι η λύση που χρειάζεται. Μπορεί μάλιστα να υλοποιηθεί με ένα κλάσμα των χρημάτων που ενδέχεται θα πεταχτούν σε άχρηστο εξοπλισμό - ή που όντωε πετάχτηκαν με τα netbooks.

Ας αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας.