Παρακολούθησα χθες, όπως πιστεύω οι
περισσότεροι Έλληνες, το διάγγελμα του Πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου. Είπε πολλά
και ενδιαφέροντας, επικεντρώνοντας στο πόσο σημαντικό είναι να αποφευχθεί η
άτακτη χρεοκοπία της χώρας και η έξοδος από το ευρώ. Είπε πως οι θυσίες για το
νέο χρηματοδοτικό πρόγραμμα είναι μάλλον ασήμαντες μπροστά στην καταστροφή που
θα έρθει χωρίς αυτό.
Δεν έχει άδικο.
Ο Πρωθυπουργός όμως,
ελπίζω λόγω των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει και όχι λόγω σχετικής πίστης του,
δεν είπε πολλά πράγματα που έχουν μεγάλη σημασία για να καταλήξει κανείς με
όρους ορθού λόγου στο δέον γενέσθαι.
1) Σχετικά με τον χρόνο
διαπραγμάτευσης με την ΕΕ
Τώρα πια είναι πολύ αργά για οποιαδήποτε
διαπραγμάτευση. Η ώρα της διαπραγμάτευσης ήταν τα τέλη του 2009 ή οι αρχές του
2010. Διαπραγμάτευση εκ των υστέρων, είναι απλά ένα λαϊκισμός.
2) Σχετικά με την ουσία
της διαπραγμάτευσης
Η μοναδική βιώσιμη θέση που θα μπορούσε να έχει η Ελλάδα,
η οποία θέση ταυτόχρονα είναι και ότι καλύτερο για την Ευρώπη, είναι η άμεση,
ταχεία εξέλιξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία. Με ενιαίο
προϋπολογισμό, ενιαίο υπουργείο οικονομικών, ενιαία αμυντική πολιτική, ενιαίες
πολιτικές υγείας και παιδείας. Αυτή ήταν η προοδευτική απάντηση στην κρίση και
θα βρίσκαμε συνομιλητές σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες.
Ακόμα και σήμερα αυτή
είναι η μόνη βιώσιμη, προοδευτική λύση.
3) Σχετικά με τον φόβο
που υποτίθεται πως έχουν (πλέον) οι Ευρωπαίοι για μια άτακτη ελληνική
χρεοκοπία
Λένε διάφοροι πως αν αφήσουμε τα πράγματα στην τύχη τους και δεν
κάνουμε τίποτα, η ΕΕ και πάλι θα μας σώσει διότι φοβάται τις συνέπειες της
χρεοκοπίας μας, το φαινόμενο-ντόμινο, κλπ.
Πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες
ανοησίες που έχουν ειπωθεί ποτέ.
4) Σχετικά με την αντίδραση της ΕΕ στην άτακτη ελληνική χρεοκοπία
Είμαι βέβαιος πως η
καταστροφή της Ελλάδας θα ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να καμφθούν
"σε ένα βράδυ" οι αντιρρήσεις στο Βορρά για έκδοση νέου χρήματος και
οι αντιρρήσεις στο Νότο για ενιαία διαχείριση οικονομικών.
Σε ένα βράδυ λοιπόν,
καταστρεφόμενοι εμείς θα βοηθήσουμε τους Ευρωπαίους αδερφούς μας να υλοποιήσουν
το όραμα της πραγματικά ενωμένης Ευρώπης - Μόνο που εμείς δεν θα είμαστε μέρος
της.
Πώς θα υλοποιηθεί
αυτό; Πολύ απλά. Θα ακούσουμε ότι η ΕΚΤ προέβη στην έκδοση ενός
"ευρω-ομολόγου" ύψους 5 τρισ. ευρώ, το οποίο θα μεγαλώσει αν
χρειαστεί, με το οποίο θα καλυφθούν οι ανάγκες Ιταλίας, Ισπανίας, Πορτογαλίας,
ακόμα και της Γαλλίας ή οποιασδήποτε άλλης χώρας χρειαστεί, ενώ ταυτόχρονα ένας
Ευρωπαίος αξιωματούχος θα αναλάβει "υπερ-υπουργός οικονομικών" όλης
της ευρωζώνης. Όλα αυτά ενώ οι Έλληνες θα εκλιπαρούμε να τυπώσουμε δραχμούλες
για να τις κάνουμε μετά ταπετσαρία.
5) Σχετικά με την "αλλαγή στάσης" της ΕΕ και τη "χαμένη υπομονή των Εταίρων μας"
Με τι "έχουν
χάσει την υπομονή τους οι Ευρωπαίοι" λοιπόν; Με αυτούς με
τους οποίους εμείς οι Έλληνες θα έπρεπε να έχουμε χάσει προ πολλού την υπομονή
μας. Με την ένοχη, κλεπτοκρατική κάστα των Αθηνών η οποία με μια βαθιά
αντι-ευρωπαϊκή, μέχρι και ανθελληνική θα μπορούσε να πει κανείς, ατζέντα,
υποστηρίζει τα συμφέροντα μιας συντηρητικής οικονομικής ολιγαρχίας λαμβάνοντας
παράλληλα ένα τμήμα από τα αποφάγια της και δεχόμενη ευχάριστα το ναρκωτικό της
εξουσίας.
6) Σχετικά με το δέον γενέσθαι για τους Έλληνες Πολίτες
Ο Πρωθυπουργός λοιπόν
δεν είπε το σημαντικότερο: Χωρίς ουσιαστική
πολιτική αλλαγή, χωρίς μια "νέα αποχουντοποίηση" οποιαδήποτε θυσία θα
πάει χαμένη. Ταυτόχρονα, μια ουσιαστική
πολιτική αλλαγή θα προκαλούσε
ενθουσιασμό στους Ευρωπαίους εταίρους μας και θα λαμβάναμε στήριξη ειλικρινή,
μεθοδική και ουσιαστική.
Ποιό είναι λοιπόν το
δέον γενέσθαι;
- Ψήφιση του νέου
χρηματοδοτικού προγράμματος
- Σχηματικός
ολιγομελούς κυβέρνηση εθνικής συνεννόησης που θα εξαντλήσει την τετραετία
- Θέση των
μιζοκομμάτων εκτός νόμου
- Επιβολή έκτακτης
εισφοράς κακοδιοίκησης σε όσους είχαν τις τύχες της χώρας από το '74 και μετά
- Εκπόνηση ενός
μακρόπνοου, ουσιαστικού αναπτυξιακού σχεδίου βάσει των στρατηγικών
ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων που δίνει η γεωοικονομία και η γεωπολιτική στη
χώρα μας
- Προώθηση με όλα τα
μέσα, διπλωματικά, πολιτικά, επικοινωνιακά, οικονομικά, κ.α., του οράματος για
μια ουσιαστικα ενωμένη Ευρώπη, για την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία
Αυτά δεν μας είπε ο
Πρωθυπουργός χθες, αυτά - ελπίζω - να μας πει αύριο. Αν μείνουμε στα μέτρα και
δεν αντιμετωπίσουμε την ουσία του προβλήματος, απλά θα έχουμε κάνει ακόμα έναν
κύκλο στο "γύρο του θανάτου" της Ελλάδας.