Η γυναίκα-γλάστρα και η γυναίκα-άντρας

Πρόσφατα ήμουν καλεσμένος σε μια συνάντηση για την προώθηση της γυναικείας επιχειρηματικότητας. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την "ημέρα της Γυναίκας" που ήταν πρόσφατα (8 Μαρτίου) με ώθησε να σκεφτώ για τη θέση της Γυναίκας στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης.

Πολύ συνοπτικά, νομίζω πως δυο ήταν τα πρότυπα που κυριάρχισαν στη χώρα μας για τη Γυναίκα τα τελευταία 40 χρόνια: Η γυναίκα-γλάστρα και η γυναίκα-άντρας.

Με πολύ απλά λόγια δηλαδή, είτε η Γυναίκα αντιμετωπίζεται αποκλειστικά και μόνο ως σεξουαλικό αντικείμενο - άντε ως διακοσμητικό αντικείμενο χώρου στην καλύτερη περίπτωση - ή θεωρείται πως έχει απωλέσει κάθε θηλυκότητα και είναι πλέον "ισότιμη" - ένας ακόμα άντρας.

Η παρανόηση (ή μήπως παράνοια;) αυτή μας έχει κάνει να μιλάμε για τη "γυναικεία επιχειρηματικότητα" και άλλα τέτοια χαριτωμένα. Όπως όμως τα σχολεία αρρένων & θηλέων ανήκουν πια οριστικά στην ιστορία, το ίδιο συμβαίνει και για τέτοιες διακρίσεις στην επιχειρηματικότητα.

Η κάστα που κυριαρχούσε στην Ελλάδα μετά τη χούντα, η οικονομική εκείνη ολιγαρχία που χρησιμοποιούσε τους (κατ'όνομα και μόνο) πολιτικούς-μαριονέττες, δεν διακρίνεται για το πολιτιστικό της επίπεδο. Θα έλεγα πως τα εγκληματικά της χαρακτηριστικά γίνονται γρήγορα προφανή χωρίς ιδιαίτερα βαθιά ανάλυση. Η παραπάνω οπισθοδρομική αντίληψη για τη Γυναίκα λοιπόν δεν ήταν τίποτα άλλο από την αντίληψη του θέματος που επικρατούσε στην ελίτ (ο Θεός να την κάνει) της χώρας.

Θυμόμαστε όλοι το περιστατικό του Νοεμβρίου με την "καλτσοδέτα". Ας αναρωτηθούμε με ποιά κριτήρια επελέγη η συγκεκριμένη βουλευτής από τον "μηχανισμό" και ας δούμε τι πραγματικά πίστευαν για τις κριτικές της ικανότητες εκείνοι που την επέλεξαν.

Το γεγονός ότι τελικά - ακόμα και αν λοιδωρήθηκε - ύψωσε το ανάστημά της και απάντησε είναι προς τιμή της. Αποδείχτηκε όμως πως εκείνος που διαλέγει τη γυναίκα-γλάστρα, ενοχλείται βαθιά όταν η γυναίκα ανακαλύπτει πως είναι άνθρωπος σκεπτόμενος με γνώμη και άποψη.

Χρειαζόμαστε μια νέα αντίληψη για τη Γυναίκα. Να αντιληφθούμε το αυτονόητο: Μια Γυναίκα μπορεί να είναι δυναμική, ηγετική, δημιουργική και να παραμένει ελκυστική και στοργική.

Η Γυναίκα έχει το προνόμιο από τη Φύση να μπορεί να βιώσει την απόλυτη δημιουργικότητα, την απόλυτη ευτυχία: Να γεννήσει και να μεγαλώσει μια νέα ανθρώπινη ύπαρξη. Η Γυναίκα λοιπόν όχι μόνο έχει θέση στην επιχειρηματικότητα μα ενσαρκώνει την επιχειρηματικότητα.

Οι περισσότεροι από εμάς τα έχουμε δει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά στη μητέρα μας, ας τα δεχτούμε στη συνεργάτιδα και τη συνδημιουργό μας.

Θα είναι ένα μεγάλο βήμα προόδου για όλη την κοινωνία.

Να σταματήσει τώρα η χρηματοδότηση των μιζοκομμάτων ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία

Είδα έκπληκτος σήμερα ότι ετοιμάζεται τροπολογία για "διάσωση" των καταχρεωμένων μιζοκομμάτων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.

Δείτε και εσείς: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_2_08/03/2012_475061

Είναι όνειδος για την Ελληνική Δημοκρατία. Είναι ώρα για δράση για όλους όσους θέλουν να ανακτήσουν την ιδιότητα του Πολίτη.

Ο κ. Πρωθυπουργός ΠΡΕΠΕΙ να παρέμβει.
Τα κόμματα αυτά έχουν ανύπαρκτη πολιτική παραγωγή. Υποτίθεται πως είναι αυθόρμητοι, εθελοντική οργανισμοί. Τι είναι όμως στην πραγματικότητα; Σε τι έχουν εκφυλιστεί, για να είμαστε ακριβείς; Η λέξη μιζοκόμματα αποδίδει τη σημερινή τους κατάσταση.

Είναι γνωστό πλέον σε όλους πως είχαν υπόγειες χρηματοδοτήσεις από εγχώρια και ξένα οικονομικά συμφέροντα. Τα έχουν γράψει οι εφημερίδες, έχουν γίνει δημόσιες ομολογίες, έχουν υπάρξει αποφάσεις.

Η ανοχή στην υποκρισία εξαντλήθηκε.

Δεν είναι δυνατόν λοιπόν υπό τις παρούσες συνθήκες στην Ελλάδα τα χρήματα των φορολογουμένων να χρησιμοποιούνται για τη διάσωση των μιζοκομμάτων! Είναι ανήκουστο!


Προσμένοντας σε δυναμική - πάντα ειρηνική & πολιτισμένη - δράση όλων όσων πιστεύουν πως μπορούν να ανακτήσουν την ιδιότητα του Πολίτη,

Πάντοτε αισιόδοξος,

Δημήτρης Τσίγκος 

Τι δεν είπε ο Λουκάς Παπαδήμος

Παρακολούθησα χθες, όπως πιστεύω οι περισσότεροι Έλληνες, το διάγγελμα του Πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου. Είπε πολλά και ενδιαφέροντας, επικεντρώνοντας στο πόσο σημαντικό είναι να αποφευχθεί η άτακτη χρεοκοπία της χώρας και η έξοδος από το ευρώ. Είπε πως οι θυσίες για το νέο χρηματοδοτικό πρόγραμμα είναι μάλλον ασήμαντες μπροστά στην καταστροφή που θα έρθει χωρίς αυτό.

Δεν έχει άδικο.

Ο Πρωθυπουργός όμως, ελπίζω λόγω των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει και όχι λόγω σχετικής πίστης του, δεν είπε πολλά πράγματα που έχουν μεγάλη σημασία για να καταλήξει κανείς με όρους ορθού λόγου στο δέον γενέσθαι.

1) Σχετικά με τον χρόνο διαπραγμάτευσης με την ΕΕ 


Τώρα πια είναι πολύ αργά για οποιαδήποτε διαπραγμάτευση. Η ώρα της διαπραγμάτευσης ήταν τα τέλη του 2009 ή οι αρχές του 2010. Διαπραγμάτευση εκ των υστέρων, είναι απλά ένα λαϊκισμός.

2) Σχετικά με την ουσία της διαπραγμάτευσης


Η μοναδική βιώσιμη θέση που θα μπορούσε να έχει η Ελλάδα, η οποία θέση ταυτόχρονα είναι και ότι καλύτερο για την Ευρώπη, είναι η άμεση, ταχεία εξέλιξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία. Με ενιαίο προϋπολογισμό, ενιαίο υπουργείο οικονομικών, ενιαία αμυντική πολιτική, ενιαίες πολιτικές υγείας και παιδείας. Αυτή ήταν η προοδευτική απάντηση στην κρίση και θα βρίσκαμε συνομιλητές σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες.

Ακόμα και σήμερα αυτή είναι η μόνη βιώσιμη, προοδευτική λύση.

3) Σχετικά με τον φόβο που υποτίθεται πως έχουν (πλέον) οι Ευρωπαίοι για μια άτακτη ελληνική χρεοκοπία 


Λένε διάφοροι πως αν αφήσουμε τα πράγματα στην τύχη τους και δεν κάνουμε τίποτα, η ΕΕ και πάλι θα μας σώσει διότι φοβάται τις συνέπειες της χρεοκοπίας μας, το φαινόμενο-ντόμινο, κλπ. 

Πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες ανοησίες που έχουν ειπωθεί ποτέ. 

4) Σχετικά με την αντίδραση της ΕΕ στην άτακτη ελληνική χρεοκοπία

Είμαι βέβαιος πως η καταστροφή της Ελλάδας θα ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να καμφθούν "σε ένα βράδυ" οι αντιρρήσεις στο Βορρά για έκδοση νέου χρήματος και οι αντιρρήσεις στο Νότο για ενιαία διαχείριση οικονομικών. 

Σε ένα βράδυ λοιπόν, καταστρεφόμενοι εμείς θα βοηθήσουμε τους Ευρωπαίους αδερφούς μας να υλοποιήσουν το όραμα της πραγματικά ενωμένης Ευρώπης - Μόνο που εμείς δεν θα είμαστε μέρος της. 

Πώς θα υλοποιηθεί αυτό; Πολύ απλά. Θα ακούσουμε ότι η ΕΚΤ προέβη στην έκδοση ενός "ευρω-ομολόγου" ύψους 5 τρισ. ευρώ, το οποίο θα μεγαλώσει αν χρειαστεί, με το οποίο θα καλυφθούν οι ανάγκες Ιταλίας, Ισπανίας, Πορτογαλίας, ακόμα και της Γαλλίας ή οποιασδήποτε άλλης χώρας χρειαστεί, ενώ ταυτόχρονα ένας Ευρωπαίος αξιωματούχος θα αναλάβει "υπερ-υπουργός οικονομικών" όλης της ευρωζώνης. Όλα αυτά ενώ οι Έλληνες θα εκλιπαρούμε να τυπώσουμε δραχμούλες για να τις κάνουμε μετά ταπετσαρία.

5) Σχετικά με την "αλλαγή στάσης" της ΕΕ και τη "χαμένη υπομονή των Εταίρων μας"

Με τι "έχουν χάσει την υπομονή τους οι Ευρωπαίοι" λοιπόν; Με αυτούς με τους οποίους εμείς οι Έλληνες θα έπρεπε να έχουμε χάσει προ πολλού την υπομονή μας. Με την ένοχη, κλεπτοκρατική κάστα των Αθηνών η οποία με μια βαθιά αντι-ευρωπαϊκή, μέχρι και ανθελληνική θα μπορούσε να πει κανείς, ατζέντα, υποστηρίζει τα συμφέροντα μιας συντηρητικής οικονομικής ολιγαρχίας λαμβάνοντας παράλληλα ένα τμήμα από τα αποφάγια της και δεχόμενη ευχάριστα το ναρκωτικό της εξουσίας.

6) Σχετικά με το δέον γενέσθαι για τους Έλληνες Πολίτες

Ο Πρωθυπουργός λοιπόν δεν είπε το σημαντικότερο: Χωρίς ουσιαστική πολιτική αλλαγή, χωρίς μια "νέα αποχουντοποίηση" οποιαδήποτε θυσία θα πάει χαμένη. Ταυτόχρονα, μια ουσιαστική πολιτική αλλαγή θα προκαλούσε ενθουσιασμό στους Ευρωπαίους εταίρους μας και θα λαμβάναμε στήριξη ειλικρινή, μεθοδική και ουσιαστική.

Ποιό είναι λοιπόν το δέον γενέσθαι;

- Ψήφιση του νέου χρηματοδοτικού προγράμματος

- Σχηματικός ολιγομελούς κυβέρνηση εθνικής συνεννόησης που θα εξαντλήσει την τετραετία

- Θέση των μιζοκομμάτων εκτός νόμου

- Επιβολή έκτακτης εισφοράς κακοδιοίκησης σε όσους είχαν τις τύχες της χώρας από το '74 και μετά

- Εκπόνηση ενός μακρόπνοου, ουσιαστικού αναπτυξιακού σχεδίου βάσει των στρατηγικών ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων που δίνει η γεωοικονομία και η γεωπολιτική στη χώρα μας

- Προώθηση με όλα τα μέσα, διπλωματικά, πολιτικά, επικοινωνιακά, οικονομικά, κ.α., του οράματος για μια ουσιαστικα ενωμένη Ευρώπη, για την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία

Αυτά δεν μας είπε ο Πρωθυπουργός χθες, αυτά - ελπίζω - να μας πει αύριο. Αν μείνουμε στα μέτρα και δεν αντιμετωπίσουμε την ουσία του προβλήματος, απλά θα έχουμε κάνει ακόμα έναν κύκλο στο "γύρο του θανάτου" της Ελλάδας.