Σάββατο 27 Ιουνίου 2020

Απορίες σχετικά με τις εξελίξεις στην υπόθεση Novartis

Μάλλον κάτι δεν έχω καταλάβει καλά. Διαβάζω τα εξής στον ξένο τύπο:

Novartis Greece, a unit of the Swiss drug giant, admitted to financing travel of employees of state-owned hospitals to the US between 2012 and 2015 "as a means to bribe these officials," the Justice Department said.

Novartis Greece also admitted that in 2009 and 2010 it funneled money to health care providers as part of an epidemiological study that was "used as a vehicle" for improper payments to increase sales of drugs, the agency said.

Προκύπτουν λοιπόν κάποια ερωτήματα:
  1. Ποιοι ήταν αυτοί οι «employees of state owned hospitals» που δωροδοκήθηκαν μεταξύ 2012 και 2015, όπως είναι πλέον δεδικασμένο γεγονός;
  2. Ποιοι ήταν οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι;
  3. Αυτοί οι πολιτικοί προϊστάμενοι ήταν μόνο άχρηστοι και ανίκανοι ή επιπλέον, όπως λέει η κοινή γνώμη αλλά δεν έχει ακόμα μπορέσει να αποδείξει η ελληνική δικαιοσύνη, «ήταν και αυτοί μέσα στο κόλπο»;
  4. Πάνω απ’ όλα, πόσο αδιανόητα απύθμενο θράσος πρέπει να έχει κάποιος για να εξακολουθεί να μιλάει για δήθεν «σκευωρία» που δήθεν «κατέρρευσε»;
Ο κοτζαμπάσης του 21ου αιώνα είπε «θα τους πάει μέχρι τέλους». Ούτε ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης δεν είχε απειλήσει τόσο ευθέως τον Καποδίστρια όσο ο σύγχρονος απόγονος του τους δικαστικούς λειτουργούς. Θα περιέλθει άραγε των ίδιων μέσων; Ποιος ξέρει. Ελπίζουμε πως όχι, αν και σε λίγους μάλλον θα έκανε εντύπωση.

Κάποιοι βέβαια, λίγοι φοβούμαι, ελπίζουμε πως 200 χρόνια μετά ίσως να ήρθε η ώρα να αφήσουμε πίσω την οθωμανική εποχή και να γίνουμε μια ευρωπαϊκή δημοκρατία. Αυτό όμως προϋποθέτει δικαστικούς λειτουργούς που θα σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Που θα δικάσουν όσους διέπραξαν το σκάνδαλο και όχι όσους επιχείρησαν να το αποκαλύψουν.

Θα το καταφέρουν; Ίδωμεν. Ας έχουν πάντως στο μυαλό τους οι δικαστικοί μας πως εκτός από τον κοτζαμπάση τους παρακολουθεί και η ιστορία.

Κυριακή 14 Ιουνίου 2020

Tα ασφαλή προγούλια

Εδώ και μερικές εβδομάδες ζούμε ένα μαζικό θέατρο του παραλόγου σχετικά με τα υποτιθέμενα μέτρα προστασίας από τον νέο κορωνοϊό, τα οποία δήθεν εφαρμόζονται μετά την άρση των απαγορεύσεων. Είναι αλήθεια πως η Ελλάδα υπήρξε είτε σοφή ή τυχερή ή ίσως και τα δυο. Η επιδημία δεν έλαβε απειλητικές διαστάσεις και ο συνολικός απολογισμός των θυμάτων είναι πολύ μικρότερος του ημερησίου απολογισμού άλλων χωρών της Ευρώπης. Αξίζουν λοιπόν πολλά συγχαρητήρια και όλους τους αρμοδίους αλλά και στον ελληνικό λαό, συγχαρητήρια που από το ιστολόγιο αυτό δεν έχω σταματήσει να δίνω.

Κάποια στιγμή όμως πρέπει να βγούμε από την ευφορία της επιτυχίας, είτε αυτή οφείλεται, επαναλαμβάνω, σε ικανότητα ή σε τύχη ή και στα δύο, και να κοιτάξουμε την πραγματικότητα. Εδώ και μερικές εβδομάδες γίνονται συνεχόμενες άρσεις των διαφόρων απαγορεύσεων και μαθαίνουμε ότι μπορούμε να επανερχόμαστε στις κανονικές μας δραστηριότητες αλλά "με προσοχή".

Βασικότερη σύσταση όλων είναι η τήρηση απόστασης ασφαλείας. Κανονικά δεν πρέπει να ερχόμαστε πιο κοντά από δυο μέτρα από τους συνανθρώπους μας. Επιπλέον, πρέπει να πλένουμε συχνά και σχολαστικά τα χέρια μας και, κατά 'ισχυρή σύσταση' να φοράμε μάσκα σε όλους τους κλειστούς χώρους, μέσα μεταφοράς κλπ.

Αυτά γίνονται στο επίπεδο των συστάσεων και των ανακοινώσεων. Ας δούμε όμως τι συμβαίνει στην πραγματικότητα: Απολύτως τίποτα εξ αυτών!

Η πραγματικότητα λοιπόν είναι ότι ο ελληνικός λαός θεωρεί πως τον κορωνοϊό "τον νικήσαμε" και ότι "τον έχουμε αφήσει πίσω μας". Μια βόλτα σε πλατείες των Αθηνών θα σας πείσει για του λόγου το αληθές. Ο κόσμος είναι πολύς. Κατά την κοινή έκφραση "ο ένας πάνω στον άλλον". Δεν υφίσταται καμία αποστασιοποίηση και εννοείται πως μάσκες φορούν μόνο όσοι χαρακτηρίζονται ως γραφικοί καθώς και όσοι φοβούνται τα πρόστιμα.

Οι τελευταίοι, κυρίως οι εργαζόμενοι στους κλάδους του λιανικού εμπορίου και της εστίασης, αξίζουν ιδιαίτερης μνείας. Φορούν μια υφασμάτινη μάσκα, συχνά καταϊδρωμένη, η οποία προστατεύει το πλέον κρίσιμο τμήμα του σώματός τους: Το προγούλι (οι πλέον προχωρημένοι βέβαια τη μάσκα την έχουν να κρέμεται από το αυτί. Είμαι βέβαιος πως ήδη θα γίνονται εικασίες για το «τι σημαίνει» η επιλογή του δεξιού ή αριστερού αυτιού...).

Είναι γνωστό πως μελέτη 29 κορυφαίων ερευνητικών εργαστηρίων παγκοσμίου κλάσεως έχει αποδείξει πως το προγούλι είναι η κύρια περιοχή εισόδου των κορωνοϊών, συμπεριλαμβανομένου και εκείνου που προκαλεί την ασθένεια COVID-19, στον ανθρώπινο οργανισμό. Ας μην έχουμε κανένα φόβο λοιπόν, καμία ανησυχία: Τα προγούλια των Ελλήνων είναι καλά προστατευμένα.

Σάββατο 13 Ιουνίου 2020

Για ποιαν Ελλάδα;

Υπήρχε από τη μια η Ελλάδα της Οδησσού, της Αλεξάνδρειας, της Σμύρνης και της Πόλης. Από την άλλη η Ελλάδα των Κοτζαμπάσηδων — με κορυφαίους εκφραστές τους μαφιόζους Μαυρομιχάληδες, πληρωμένους δολοφόνους του Καποδίστρια.

Μετά την απελευθέρωση, οι δυο αυτές Ελλάδες συγκρούστηκαν. Ποια λέτε να επικράτησε;

Πρώτο hint: ο στίχος των Social Waste κι όμως τα σόγια τους μας κυβερνάνε ακόμα’ ίσως και να έχει κάποια σχέση με τα παραπάνω.

Δεύτερο hint: Έχετε επισκεφτεί την Ακαδημία Πλάτωνος; Το Λύκειο του Αριστοτέλη; Τον Κήπο του Επίκουρου ίσως; Όχι; Μα, πως είναι δυνατόν; Δεν υπάρχουν μνημεία στην Αθήνα στους χώρους που για οκτακόσια και πλέον χρόνια μεγαλούργησε το ελληνικό πνεύμα αφήνοντας μια τεράστια κληρονομιά στην Ανθρωπότητα;

— Τι εννοείς, θα ρώταγε κάποιος, «εκεί που ήταν η Ακαδημία Πλάτωνος τώρα θέλουν να γίνει γήπεδο»;

Για να τελειώνουμε (προσωρινά), τον Ιουστινιανό τον μαθαίνουμε σαν ένα μεγάλο αυτοκράτορα που μεγάλωσε το Βυζάντιο και έχτισε την Αγιά-Σοφιά. Για τα εγκλήματα του κατά της ανθρωπότητας όμως, για το κλείσιμο των σχολών των Αθηνών, γιατί δεν μαθαίνουμε τίποτα;

Ποτέ δεν είναι αργά να ανακτήσουμε τον ελληνικό τρόπο, να γίνουμε μια πραγματική Ελλάδα. Για την ώρα όμως φοβάμαι πως το όνομα μας είναι εν πολλοίς ψευδεπίγραφο. 

Ως τη Νίκη, Πάντοτε, Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Αγαπημένε Δάσκαλε Μιχάλη Χαραλαμπίδη, Ήταν Ιούνιος του 1996, διάβαζα μαθηματικά για τις πανελλήνιες εξετάσεις της επόμενης μέρας. Στιγμή ιερ...