Στα όρια της εκτροπής

Η σημερινή ειδησεογραφία είναι ιδιαιτέρως ανησυχητική. Είναι πραγματικά εκπληκτικό πόσο εύκολα αναφέρονται γεγονότα τα οποία βρίσκονται πολύ κοντά στην κόκκινη γραμμή της συνταγματικής εκτροπής, εάν μάλιστα δεν την ξεπερνάνε.

Θα αναφερθώ σε δύο πολύ συγκεκριμένα νέα:

1. Ετοιμάζεται, μάθαμε, "φωτογραφική" νομοθετική ρύθμιση που θα μετατρέπει σε... κακουργήματα (αντίστοιχα με δολοφονίες δηλαδή) τα "αδικήματα" που διαπράττει η συλλογικότητα "Ρουβίκωνας". Ναι, καλά διαβάσατε. Θα είναι ίδιας κατηγορίας αδίκημα το πέταγμα feuille volante ή το γράψιμο ενός συνθήματος σε τοίχο με μια εν ψυχρώ δολοφονία. Ξαναγυρνάμε λοιπόν στις μαύρες δεκαετίες του '50 και του '60; Θα έχουμε άραγε μια νέα γενιά πολιτικών κρατουμένων; Θέλω να πιστεύω πως το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου θα επαναφέρει στην τάξη τα ακροδεξιά στοιχεία που έχουν βρεθεί σε θέσεις ευθύνης της Ελληνικής Δημοκρατίας.

2. Μεταδόθηκε με πανηγυρισμούς από τα μέσα ενημέρωσης ότι οι προστατευόμενοι μάρτυρες της υπόθεσης Novartis θα κληθούν να καταθέσουν δίχως την προστασία της ταυτότητας τους. Πραγματικά, αυτό στέλνει την Ελλάδα στα βάθη του τρίτου κόσμου. Τι κι αν διανοητές και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού μιλούν με λόγια θερμά για την αξία των "whistleblowers" (ας μην ξεχνάμε πως κάπως έτσι τελείωσε ο πόλεμος του Βιετνάμ και ηττήθηκε η ιταλική μαφία), στην Ελλάδα το 'τρίγωνο της καταστροφής' θα επιτύχει να 'τους βγάλει την κουκούλα' και να 'τους πάει μέχρι τέλους'. Με άλλα λόγια, όχι μόνο το μέγα σκάνδαλο θα κουκουλωθεί οριστικά αλλά θα δοθεί κι ένα καλό μάθημα προς όλους να μην τολμήσουν ποτέ ξανά να αποκαλύψουν τις βρωμοδουλειές των ισχυρών.

Αλήθεια, ο φιλελεύθερος και ο κεντροδεξιός χώρος εντός της λεγόμενης ΝΔ τι λέει για όλα αυτά; Είναι η δημοκρατία και το κράτος δικαίου άραγε οι παράπλευρες απώλειες για να "επιστρέψουμε στην κανονικότητα".

Είμαι πραγματικά πάρα πολύ ανήσυχος με την τροπή που παίρνουν να τα πράγματα. Ελπίζω τα δημοκρατικά αντανακλαστικά εντός της συντηρητικής παράταξης να λειτουργήσουν γιατί αλλιώς μπαίνουμε σε έναν πολύ ολισθηρό δρόμο που θα έχει άσχημο τέλος.

Ο φασισμός και η ρεμούλα πάντα πήγαιναν μαζί

Διαβάζω τώρα εμβρόντητος στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ότι η Ελληνική Δημοκρατία προσχωρώντας στο δόγμα Orbán αποφάσισε να τοποθετήσει.... πλωτά φράγματα στο Αιγαίο για να αναχαιτίσει τις ροές των 'διαφορετικών' που έρχονται να μας αλλοιώσουν.

Το θέμα είναι τόσο γελοίο που δεν σηκώνει σοβαρή κριτική. Να που το τείχος του Νετανιάχου στην Παλαιστίνη και το τείχος του Τραμπ στο Μεξικό βρίσκουν το πλωτό ανάλογο τους στο τείχος του Μητσοτάκη στο Αιγαίο.

Τα πράγματα όμως γίνονται πιο σαφή εάν κάποιος διαβάσει πιο προσεκτικά. Για ένα πλωτό τείχος μήκους 2.700μ ο Έλληνας φορολογούμενος θα πληρώσει €500.000. Πώς είπατε; Δεν έχουμε αρκετούς δασκάλους, αρκετούς γιατρούς και τον σχετικό εξοπλισμό; Μην ανησυχείτε, έχουμε πλωτό φράγμα, η διάσωση της ταυτότητας του έθνους προηγείται.

Ο κ. Μητσοτάκης δηλώνει φιλελεύθερος. Δεν είχε κανένα πρόβλημα όμως να εκλεγεί από τους φασίστες και να ανέρχεται τους εκπροσώπους τους στο κόμμα του. Έτσι, για να ικανοποιήσει αυτό το ακροατήριο, φτάνει στο να υψώνει πλωτά τείχη. Κάτι σαν τα παλάτια στην άμμο δηλαδή, για τα οποία όμως ο λαϊκός ποιητής έχει έγκαιρα προειδοποιήσει.

Τα λεφτά όμως είναι πολλά. Αφού υπάρχουν κορόιδα που πιστεύουν πως τα... πλωτά τείχη θα ανακόψουν τις ροές, γιατί να μην "πάρουμε τα φράγκα" σκέφτονται κάποιοι (φράγμα και φράγκα διαφέρουν μόνο σε ένα γράμμα).

Ανέκαθεν εξάλλου ο φασισμός και η ρεμούλα πάντα πήγαιναν μαζί.

To "επαγγελματικό" "ποδόσφαιρο" πρέπει να καταργηθεί τώρα

Το "επαγγελματικό" "ποδόσφαιρο" πρέπει να καταργηθεί τώρα. Να καταργηθεί, διότι ούτε ποδόσφαιρο είναι ούτε επαγγελματικό. Πρόκειται για μια τριτοκοσμική γελοιότητα που υφίσταται για να παρέχει κάλυμμα νομιμοποίησης στο οργανωμένο έγκλημα και τίποτα άλλο. Ακούμε κάθε μέρα για ξυλοδαρμούς και τοποθετήσεις εκρητικών μηχανισμών. Έχει αρχίσει να μπερδεύεται το αθλητικό με το αστυνομικό ρεπορτάζ. Μια κατάσταση που θα ήταν πολύ αστεία αν δεν ήταν τραγική.

Πριν λίγες μέρες έγινε λέει σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας η συνάντηση των "Big4". Ποιοι είναι οι Big4; Οι ιδιοκτήτες των ποδοσφαιρικών ομάδων Ολυμπιακού, Παναθηναϊκού, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ.  Θυμάμαι ότι τον Δεκέμβριο του 2018 πετούσα από Σαγκάη για Λονδίνο. Είναι μεγάλη πτήση, πάνω από δέκα ώρες, οπότε είπα να δω μια ταινία όπως συχνά κάνουν οι επιβάτες τέτοιων πτήσεων. Είδα λοιπόν τη διάσημη ταινία (πρώτη φορά, το ομολογώ), "The Godfather" του μεγάλου Francis Ford Coppola με πρωταγωνιστή τον τεράστιο Marlon Brando.

Σε μια εμβληματική σκηνή στον "The Godfather" συναντιόνται οι αρχηγοί των οικογενειών της μαφίας της Νέας Υόρκης ώστε να ρυθμίσουν τις δουλειές τους και να σταματήσουν οι μεταξύ τους συγκρούσεις (πράγμα που προσωρινά το επιτυγχάνουν). Αν θυμάμαι καλά βέβαια, στην ταινία του Coppola οι αρχηγοί ήταν 5, ενώ στη συνάντηση του Grande Bretagne μόλις 4. Ίσως λοιπόν να είμαι υπερβολικός που διέκρινα κάποια αναλογία. Από την άλλη βέβαια, θα σχολίαζε κάποιος, πήρε μέρος και το κ. Αυγενάκης.

Πριν λίγο καιρό έκλεισα τα 42. Από μικρό παιδί μου άρεσε το ποδόσφαιρο και, το θυμάμαι καλά, πάντα μιλούσαμε για τους προέδρους:

- Ο Παναθηναϊκός είχε τον "Καπετάνιο" Γιώργο Βαρδινογιάννη (όχι, ο Ιβάν Σαββίδης δεν ήταν ο πρώτος που εμφανίστηκε με πιστόλι), ο οποίος στη συνέχεια άφησε κληρονομιά την ομάδα στον 'Τζίγγερ'. Μετά ήρθε ο Ανδρέας Βγενόπουλος και στη συνέχεια ο Αλαφούζος.
- Ο Ολυμπιακός είχε τον Νταϊφά, μετά τον Αργύρη Σαλιαρέλη, μετά φυσικά τον Γιώργο Κοσκωτά, στη συνέχεια τον Σωκράτη Κόκκαλη και τέλος τον Βαγγέλη Μαρινάκη.
- Η ΑΕΚ από την άλλη είχε κάποιον Ζαφειρόπουλο (ΖΗΤΑ Ελλάς - τη θυμάται κανείς) και μετά διάφορους τύπους σαν τον Μάκη Ψωμιάδη και σήμερα τον Μελισσανίδη.
- Για τον ΠΑΟΚ δυστυχώς δεν θυμάμαι λεπτομέρειες.... όμως νομίζω τα τελευταία χρόνια μπήκε και αυτός στο παραπάνω club με τον Ιβάν Σαββίδη.

Δηλαδή μιλάμε σοβαρά τώρα; Ποιο επαγγελματικό και ποιο ποδόσφαιρο;

Το πρωτάθλημα αυτό πρέπει να σταματήσει τώρα. Οι κύριοι αυτοί ας βρουν αλλού κάλυμμα και στρατούς οπαδών για τις δραστηριότητές τους, το άθλημα, ο αθλητισμός συνολικά, δεν τους φταίει τίποτα.

Θέλω να σημειώσω πως είναι μια μεγάλη ντροπή της αριστεράς και του Αλέξη Τσίπρα προσωπικά που δεν έκανε το αυτονόητο όταν πήρε την εξουσία: Να καταργήσει, με ένα άρθρο - έναν νόμο, αυτό το έκτρωμα που λέγεται επαγγελματικό ποδόσφαιρο στην Ελλάδα. Μια πραγματική ντροπή της ελληνικής κοινωνίας.

Ο κ. Μητσοτάκης λέει πως είναι φιλελεύθερος. Τι σχέση έχουν τα παραπανω με τον φιλελευθερισμό; Ίδωμεν.