Κυριακή 16 Μαρτίου 2008

Επιχείρηση και Σοσιαλισμός

Πολλές φορές ακούω διαφόρους να μιλάνε για θέματα σχετικά με την πολιτική που πρέπει να εφαρμόζει η κυβέρνηση σε συνάρτηση με κάποια ιδεολογία που (υποτίθεται πως) υποστηριζουν. Είναι λοιπόν τουλάχιστον δισκεδαστικά αυτά που ακούγονται, όταν το θέμα φτάνει στον σοσιαλισμό.

Λίγο πολύ, προάγεται ως σοσιαλιστικό όραμα η κρατικοποίηση των πάντων και η δημιουργία ενός τεράστιου, δύσκαμπτου και απολυταρχικού, ας μου επιτραπεί, μονοπωλείου. Ακόμα περισσότερο, οι φορείς αυτών τω απόψεων, εκ των προτέρων ισοπεδώνουν και απορρίπτουν οποιαδήποτε επιχειρηματική πρωτοβουλία

Προσωπικά, δυσκολεύομαι να σκεφτώ κάτι περισσότερο συντηρητικό. Είναι σαφές όμως πως το πλαίσιο δεν είναι ξεκάθαρο. Η κοινωνία είναι μπερδεμένη. Τελικά ποιό είναι το όραμά μας για την κοινωνία και την οικονομία;

Νομίζω πως για να διευκολύνουμε τα πράγματα πρέπει να θέσουμε τα ακόλουθα θεμελιώδη ερωτήματα:

1. Δύναται να υπάρξει επιχείρηση που δεν στηρίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο;

2. Δύναται να υπάρξει επιχείρηση που ο εργαζόμενος δεν αποξενώνεται από το αντικείμενο / αποτέλεσμα της εργασίας του;

3. Δύναται να υπάρξει επιχείρηση που ο εργαζόμενος λαμβάνει δίκαιο μερίδιο της υπεραξίας της εργασίας του;

Οι απαντήσεις δεν είναι καθόλου προφανείς. Νομίζω όμως πως αποδεικνύεται, πως μπορεί να υπάρξει θετική απάντηση. Η μικρή επιχείρηση έντασης γνώσης όχι μόνο μπορεί να έχει τα παραπάνω χαρακτηριστικά, αλλά, πολύ περισσότερο: Αν δεν τα έχει, είναι καταδικασμένη σε αποτυχια!!!

Το παιχνίδι είναι στα χέρια μας. Η νέα γεννιά, η γεννιά των μαστόρων του 21ου αιώνα, πρέπει να δώσει την απάντηση.

Η επιχειρηματικότητα έντασης γνώσης είναι ο φορέας της Μεγάλης, Νέας Αριστεράς η οποία σύντομα θα ενώσει και θα κυβερνήσει την Ευρώπη.

Συνέδριο Πα.Σο.Κ.

Μου έκανε μεγάλη εντύπωση το συνέδριο του ΠαΣοΚ στη χθεσινή μου ομιλία. Πρώτη φορά μετα από πολλά χρόνια, είδα το κόμμα να λειτουργεί, τους συνέδρους να συζητούν πολιτικά.

Ίσως τελικά υπάρχει μια ελπίδα για το Κίνημα.

Από την άλλη είδα και δεκάδες "υποψήφιους" να περιμένουν με τα κοστούμια τους σαν τα κοράκια τους συνέδρους, να μοιράζουν κάρτες στους "συντρόφους" και να τους ζητούν να "τους στηρίξουν.

Τα πράγματα είναι απλά: Το καρκίνωμα της διαφθοράς έχει μεγαλώσει στο ΠαΣοΚ. Αν δεν κοπεί, αν δεν καρατομηθούν τα διεφθαρμένα πρόσωπα, τότε δεν υπάρχει καμία τύχη. Δυστυχώς, δεν είναι ώρα για ενότητα. Είναι ώρα για ξεκαθάρισμα.

Σάββατο 15 Μαρτίου 2008

Ομιλία στο συνέδριο του ΠαΣοΚ

Αν και έχω δηλώσει δημόσια την ένθερμη υποστήριξή μου στον ΣυΡιζΑ (http://tsigos.blogspot.com/2007/10/blog-post.html αλλά και http://tsigos.blogspot.com/2007/09/16.html), με κάλεσαν να μιλήσω σήμερα, Σάββατο 15-3-2008, στο συνέδριο του ΠαΣοΚ, με θέμα "Νέα Επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα και στην Ύπαιθρο", με την ιδιότητά μου ως Προέδρου της Ένωσης Πληροφορικών.

Υποθέτω η πρόσκλησή μου έχει να κάνει και με το γεγονός ότι ήμουν Γραμματέας της Ν. ΠαΣοΚ ΑΕΙ Ν. Ηρακλείου, πριν με διαγράψουν το 2001... Ας είναι. Επέλεξα να πάω γιατί νομίζω πως η δημοσίευση των απόψεων είναι πάντοτε θετική. Εξάλλου, ας μην ξεχνάμε ότι ένα μεγάλο τμήμα της νέας, μεγάλης αριστεράς είναι ακόμα μέσα στο ΠαΣοΚ.

Η παρουσίαση που θα κάνω θα επικεντρωθεί στο θέμα της Επιχείρησης και του Σοσιαλισμού. Υπάρχουν κάποια πολύ βασικά ερωτήματα:

- Μπορεί να υπάρξει επιχείρηση που δεν στηρίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο;
- Μπορεί να υπάρξει επιχείρηση που ο εργαζόμενος δεν αποξενώνεται από το αντικείμενο / αποτέλεσμα της εργασίας του;
- Μπορεί να υπάρξει επιχείρηση που ο εργαζόμενος έχει δίκαιο μερίδιο στην υπεραξία της εργασίας του;

Αναμφισβήτητα τα ερωτήματα αυτά είναι προκλητικά δύσκολα.

Φρονώ πως η απάντηση, και στα τρία, είναι θετική! Ναι, μπορεί να υπάρξει επιχείρηση με τα χαρακτηριστικά αυτά, ακόμα και στο σημερινό οικονομικό, εργασιακό και κοινωνικό περιβάλλον!

Η επιχείρηση που έχει τα χαρακτηριστικά αυτά είναι η μικρή επιχείρηση έντασης γνώσης. Είναι νομίζω μάλιστα τρομερά ενδιαφέρον, πως όχι μόνο μπορεί να έχει τα χαρακτηριστικά αυτά, αλλά εάν δεν τα έχει, είναι καταδικασμένη σε αποτυχία!

Ως τη Νίκη, Πάντοτε, Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Αγαπημένε Δάσκαλε Μιχάλη Χαραλαμπίδη, Ήταν Ιούνιος του 1996, διάβαζα μαθηματικά για τις πανελλήνιες εξετάσεις της επόμενης μέρας. Στιγμή ιερ...