Η επιχειρηματικότητα θα φέρει και πάλι τη νεότητα στη «Γηραιά Ευρώπη» - Η Ελλάδα και πάλι στην Πρωτοπορία

Λίγο πριν την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ, ο Αμερικάνος Υπουργός Εξωτερικών Ντόναλντ Ράμσφελντ είχε αναφερθεί στη «Γηραιά Ευρώπη» μετά την αποτυχημένη του προσπάθεια να έχει τη συμμαχία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ιστορία αφενός δικαίωσε μεν τους Ευρωπαίους ηγέτες καθώς ουδέποτε ανακαλύφθηκαν στο Ιράκ όπλα μαζικής καταστροφής – που σύμφωνα με τις ΗΠΑ ήταν η αιτία της εισβολής – αφετέρου δε, δυστυχώς, μέχρι σήμερα δικαιώνει τον κ. Ράμσφελντ ως προς τον χαρακτηρισμό του: Η Ευρώπη είναι πολύπλευρα γερασμένη.

Βασικό χαρακτηριστικό της νεότητας είναι η κίνηση, η ενέργεια. Αντίθετα, χαρακτηριστικό του γήρατος είναι η στασιμότητα. Σύμφωνα με το EBAN, www.eban.org, «The European Business Angels Network», το 2008 έγιναν στην Ευρώπη επενδύσεις πρώιμου σταδίου («angel investments») της τάξης των 4 δις €, ενώ την ίδια χρονιά στις ΗΠΑ ύψους 19 δις €. Αυτό, ενώ το ΑΕΠ της ΕΕ27 είναι κατά 20% μεγαλύτερο από των ΗΠΑ και ενώ τη χρονιά εκείνη [2008] η οικονομική κρίση ήταν πολύ εντονότερη στις ΗΠΑ σε σχέση με την Ευρώπη.

Το γεγονός ότι στις ΗΠΑ η δυναμική της νέας επιχειρηματικότητας είναι κατά περίπου 600% μεγαλύτερη από ότι στην Ευρώπη δίνει δίκιο στον κ. Ράμσφελντ. Πράγματι, αυτή η στασιμότητα, ο συντηρητισμός, είναι που έχουν γεράσει την Ευρώπη. Τα πάντα κινούνται αργά, τα πάντα συμβαίνουν πολύ προσεκτικά, ο κυρίαρχος τρόπος σκέψης είναι συντηρητικός.

Η Ελλάδα όχι μόνο δεν αποτελεί ευρωπαϊκή εξαίρεση στα παραπάνω αλλά με σιγουριά μπορούμε να πούμε ότι εδώ είναι που τα προβλήματα αυτά μεγιστοποιούνται. Είμαστε η πιο γερασμένη οικονομία στην Ευρώπη, είμαστε η κοινωνία όπου οι νέοι πτυχιούχοι 22 και 23 ετών αντί να ονειρεύονται ανάπτυξη και δημιουργία, συνωστίζονται σε εξετάσεις για να γίνουν χωροφύλακες και συνοριακοί φρουροί. Απίστευτη ανασφάλεια, εντυπωσιακό έλλειμμα αυτοπεποίθησης.

Δεν πρέπει να πέσουμε όμως στην παγίδα της «ελληνικής ιδιαιτερότητας», η οποία μάλλον είναι δείγμα πνευματικού επαρχιωτισμού. Το πρόβλημα είναι ευρωπαϊκό και έχει τα ίδια χαρακτηριστικά σε όλα τα μέλη της Ένωσης. Απλώς, στην Ελλάδα το πρόβλημα μεγιστοποιείται και είναι περισσότερο προφανές από οπουδήποτε αλλού. Περισσότερο προφανές και για έναν καθοριστικό λόγο ακόμα: Η Ελλάδα, μετά το τέλος του διπολισμού, έχει ανακτήσει την «ευτοπία» της, δηλαδή οι συνθήκες της γεωοικονομίας είναι τέτοιες που θα έπρεπε να αποτελεί ένα παράδειγμα προς μίμηση για την καινοτομία, τη δημιουργικότητα και την επιχειρηματικότητα. Έπρεπε να οδηγεί την Ευρώπη, όχι να είναι ουραγός της.

Ελλάδα και Ευρώπη συνολικά λοιπόν είναι γερασμένες, συντηρητικές, αρτηριοσκληρωτικές κοινωνίες και οικονομίες. Οι νέοι Ευρωπαίοι όμως έχουμε άλλη άποψη. Δεν γεννηθήκαμε γερασμένοι, θεωρούμε πως τα όνειρά μας αξίζουν μια ευκαιρία και πως η ευκαιρία αυτή δεν προϋποθέτει τη μετακόμισή μας στο San Francisco. Εξάλλου, μας αρέσει να ζούμε στην Ευρώπη, τη νέα μεγάλη μας χώρα, της οποίας η ποιότητα ζωής είναι κορυφαία στον κόσμο – Πιθανότατα με κορυφαία της Ευρώπης, την Ελλάδα.

Η Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Νέων Επιχειρηματιών, www.yes.be, ανακοίνωσε στα τέλη του 2010 την «YES Agenda 2010 – 2015» η οποία θέτει δυο βασικές προτεραιότητες:

i. Την προώθηση των επενδύσεων πρώιμου σταδίου για την ανάπτυξη της νέας και καινοτόμου επιχειρηματικότητας.
ii. Την δυναμική ανάπτυξη των ενδο-ευρωπαϊκών εμπορικών συναλλαγών ώστε η «ενιαία αγορά» να γίνει μια πραγματικότητα για τη μικρή & μεσαία επιχείρηση σε όλη την Ευρώπη.

Οι νέοι άνθρωποι της δημιουργίας σε όλη την Ευρώπη πιστεύουμε πως η επίτευξη των δυο αυτών στρατηγικών στόχων είναι σε άμεσο όφελος της νέας μεγάλης μας χώρας, της ισχυρότερης οικονομίας του κόσμου, και των 500 εκατομμυρίων συμπατριωτών μας. Πολύ περισσότερο, πιστεύουμε πως η επάνοδος της Ευρώπης στην τροχιά της δημιουργίας θα αποφέρει εντυπωσιακά αποτελέσματα τόσο για τους ίδιους τους Ευρωπαίους όσο και για όλη την ανθρωπότητα.

Η συνάντηση της ιστορίας και του πολιτιστικού αποθέματος χιλιετιών με την υψηλή τεχνολογία του 21ου αιώνα θα φέρει ότι πιο σύγχρονο, ότι πιο νέο, ότι πιο προοδευτικό έχει γνωρίσει ποτέ η παγκόσμια ιστορία. Οι νέοι Ευρωπαίοι θα είμαστε οι οδηγοί αυτής της πορείας.

Στο πλαίσιο αυτό, χτίζοντας το σύγχρονο πάνω στο παραδοσιακό, η Ελλάδα έχει όλες τις προϋποθέσεις για να επανέλθει στην πρωτοπορία και να είναι ηγέτιδα της νέας αναπτυξιακής πορείας της Ευρώπης. Οι νέοι είμαστε αποφασισμένοι για αυτό και θα το πετύχουμε.

Young Entrepreneurs turn "Old Europe" Young Again

My presentation at the recent YES European Confederation of Young Entrepreneurs ExeCom in Amsterdam, which took place on Friday October 1st, organized by JONG MANAGEMENT.

Yes – european confederation of young entrepreneurs

View more presentations from Dimitris Tsigos.

Ανοιχτή επιστολή στον Μανώλη Γλέζο για την κάθοδο της Ενωμένης Αριστεράς στην Περιφέρεια Αττικής

Σύντροφε Μανώλη,

Απευθύνομαι σε σένα καθώς οι τελευταίες εξελίξεις δείχνουν πως σε όποιον άλλο μιλήσω θα είναι σαν να μιλώ σε ώτα μη ακουόντων.

Υπάρχει σήμερα μια ιστορική ευκαιρία για την Αριστερά που όμοιά της δεν έχει υπάρξει πάλι τα τελευταία είκοσι χρόνια και αμφιβάλλω αν θα υπάρξει τα είκοσι επόμενα. Είναι η ευκαιρία της μετάβασης από την Αριστερά της Διαμαρτυρίας στην Αριστερά της Δημιουργίας. Η ευκαιρία αυτή δεν πρέπει να χαθεί.

Σίγουρα ο "Καλλικράτης" έγινε καθυστερημένα και στρεβλά. Δεν ήταν αυτό το όνειρό μας για την περιφερειακή επαναθεμελίωση του κράτους. Όμως, επίσης σίγουρο είναι πως η Περιφέρεια Αττικής θα έχει τη δυνατότητα άσκησης πολιτικής σε πρωτόγνωρο εύρος & βάθος στα χρονικά της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Η Αριστερά έχει σήμερα χάσει την πολιτική της ηγεμονία, σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Τα λεγόμενα "κεντρο-αριστερά" κόμματα, ιδιαίτερα στην τοπική εκδοχή τους, εμφανίζονται λίγο-πολύ ως πιο "χαλαρές" εκδοχές των νεοφιλελεύθερων δεξιών κομμάτων. Υπάρχει δηλαδή μια σιωπηρή παραδοχή - κάποιες φορές όχι και τόσο σιωπηρή μάλιστα - του ανέφικτου των προοδευτικών πολιτικών. Ιδιαίτερα στην Ελλάδα, η κατάσταση αυτή έχει υπερβεί κάθε όριο. Η έννοιες της προοδευτικής πολιτικής και της αριστεράς ιδεολογίας σίγουρα πρέπει να επαναπροσδιοριστούν. Αυτό όμως πρέπει να το κάνουμε στην πράξη, όχι θεωρητικά.

Στην Περιφέρεια Αττικής έχουμε μια λαμπρή ευκαιρία να δείξουμε στην πράξη πως η Αριστερά πέρα από το να διαμαρτύρεται μπορεί να αναλαμβάνει την ευθύνη των πράξεών της και να υλοποιεί προοδευτικές, βιώσιμες πολιτικές. Οι επιλογές των δυο λεγομένων "κομμάτων εξουσίας" όπως και το γενικότερο πολιτικό σκηνικό φέρνουν μια υποψηφιότητα της Ενωμένης Αριστεράς να έχει περισσότερες πιθανότητες από ποτέ να βγει νικήτρια από την εκλογική μάχη του Νοεμβρίου.

Είμαι απόλυτα βέβαιος πως ο Αλέκος Αλαβάνος, ο Γιάννης Δημαράς, ο Αλέξης Μητρόπουλος και ο Γρηγόρης Ψαρριανός με χαρά θα δεχτούν να είναι υποψήφιοι αντιπεριφερειάρχες στον συνδυασμό της Ενωμένης Αριστεράς του οποίου θα ήταν εξαιρετικά μεγάλη τιμή για κάθε προοδευτικό πολίτη εάν δεχόσουν να ηγηθείς.

Κλείνοντας την επιστολή αυτή, θα ήθελα να επαναλάβω το εξής: Οι νέοι θέλουμε την αριστερά ως δύναμη δημιουργίας. Δεν θέλουμε να μείνουμε στη διαμαρτυρία. Πιστεύουμε πως μπορούμε να τα καταφέρουμε, σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Οι εκλογές της Περιφέρειας Αττικής θα είναι ένα πρώτο σημαντικό βήμα. Για την απαραίτητη ένωση των προοδευτικών δυνάμεων στηριζόμαστε σε σένα.


Με πολύ μεγάλο σεβασμό,


Δημήτρης Τσίγκος

Tο Portal των 150 € και οι βυθισμένοι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων

Γίναμε όλοι μάρτυρες της ανακοίνωσης του νέου Portal του Υπουργείου Παιδείας με την επισήμανση ότι η συνολική δαπάνη του δημοσίου ήταν 150 €. Μάθαμε ακόμα ότι για την ανάπτυξη του εργάστηκε μια ομάδα οχτώ στελεχών του Υπουργείου, στους οποίους φυσικά αξίζουν θερμά συγχαρητήρια.

Κάπου εδώ όμως αρχίζει η αριθμητική. Πόσο χρόνο εργάστηκαν τα άτομα αυτά; Ας υπολογίσουμε κατά μέσο όρο δυο μήνες. Έτσι, το Portal κοστολογικά απαίτησε τη δαπάνη 16 ανθρωπομηνών. Και πόσο κοστίζει ο ανθρωπομήνας, θα αναρωτηθεί κάποιος. Να πούμε ίσως 2.000 €; Φοβάμαι πως το νούμερο αυτό είναι εξωπραγματικά χαμηλό. Αν υπολογίσουμε ασφαλιστικές εισφορές και εφαρμόσουμε βασικές αρχές activity based costing, όπως θα έπρεπε να γίνει σε όλο τον δημόσιο τομέα, θα πρέπει να επιμερίσουμε όλα τα overheads τα οποία είναι πολύ πάνω του 100% του actual costs για το ελληνικό δημόσιο. Ακόμα, πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι ο μισθωτός πληρώνεται [έστω, προ-ΔΝΤ :-(] 14 μισθούς αλλά εργάζεται 11, οπότε ότι βγαίνει από actual monthly cost + overheads πολλαπλασιάζεται με 14/11. Αν γίνουν αυτοί οι υπολογισμοί στο Υπυργείου Παιδείας το ποσό που θα βγει ανά ανθρωπομήνα θα είναι >> 5.000 €. Μιλάμε λοιπόν για ένα κόστος για τον έλληνα φορολογούμενο που θα μπορούσε να φτάνει και στις 80.000 €

Κάποιος παρατήρησε πως το κόστος αυτό είναι "θεωρητικό". Φοβάμαι όμως ότι οι αμοιβές του προσωπικού - όπως και τα overheads - δεν είναι καθόλου μα καθολου θεωρητικές. Είναι πολύ πραγματικές. Αντίθετα, εντελώς θεωρητικό είναι το κόστος των 150 €, που στην πραγματικότητα είναι κάποιες τάξεις μεγέθους μεγαλύτερο.

Δεν μπορώ ακόμα παρά να μην σημειώσω ότι διεθνώς τα IT departments μεγάλων οργανισμών, όπως π.χ. τα Υπουργεία, προωθούν όλο και περισσότερο το outsourcing και μειώνουν το in-house development. Επικεντρώνονται έτσι σε θέματα διοίκησης έργου και διασφάλισης ποιότητας τα οποία είναι και η αποστολή τους. Υπό το πρίσμα αυτό, η "εσωτερική ανάπτυξη" είναι αναχρονιστική.

Μια άλλη παράμετρος είναι η απαξίωση των εταιρειών πληροφορικής και η τοποθέτησή τους στην ομάδα των de facto κερδοσκόπων. Ακούει ο Πολίτης επίσημα χείλη να του λένε πως "το Portal του Υπουργείου Παιδείας κόστισε 150 €". Στη συνέχεια ο ίδιος Πολίτης δέχεται μια προσφορά για την ανάπτυξη μιας απλής εφαρμογής ηλεκτρονικού εμπορίου στην - ιδιαίτερα χαμηλή - τιμή των 2.500 €. Προφανώς ο Πολίτης θεωρεί ότι ο επαγγελματίας Πληροφορικός αισχροκερδεί εις βάρος του. Είναι όμως έτσι; Μάλλον όχι.

Το ζήτημα δεν είναι τελικά αν το Υπουργείο έδωσε 150 € ή περισσότερα αλλά να καταλάβουμε που αποσκοπεί η ανακοίνωση αυτή. Προφανώς το Υπουργείο θεωρεί το κόστος προσωπικού ως Sunk Costs σύμφωνα με την κοστολογική ορολογία. Γιατί να δεχόμαστε ότι το κόστος μισθοδοσίας του προσωπικού είναι εξ΄ ορισμού χαμένο; Είναι πολύ ύπουλη αυτή η προσέγγιση.

Η ταπεινή μου γνώμη είναι πως οι αμοιβές των δημοσίων υπαλλήλων θα έπρεπε να διπλασιαστούν - τουλάχιστον - παράλληλα όμως με την εισαγωγή ενός results-oriented μοντέλου διοίκησης και πολύ σκληρής μείωσης των overheads. Δίνουμε λεφτά για την Παιδεία. Δίνουμε λεφτά για την Υγεία. Δίνουμε λεφτά για τις Ένοπλες Δυνάμεις. Ούτε Παιδεία όμως έχουμε, ούτε Υγεία, ούτε δύναμη αποτροπής. Γιατί;

Το πρόβλημα δεν είναι οικονομικό, είναι ξεκάθαρα διοικητικό. Υπάρχει μια ένοχη συναλλαγή. Σου δίνω λίγα λεφτά, δίνεις λίγη εργασία. Μετά σε κατασυκοφαντώ στην κοινωνία και στο τέλος σε καταργώ. Οι οργανώσεις δημοσίων υπαλλήλων θα έπρεπε να κάνουν το παν για να αυξήσουν την παραγωγικότητά τους ώστε να διατηρήσουν τα κοινωνικά τους κεκτημένα.

Ρωτώ πολύ απλά:

- Αυτοί οι 8 υπάλληλοι προσελήφθησαν με job description του web developer;
- Αν όχι, τι έγινε με τα καθήκοντά τους το Χ διάστημα που έκαναν web development; Είτε καλύφθηκαν από κάποιον άλλο, ή έμειναν ακάλυπτα για το Χ διάστημα, ή - ακόμα χειρότερα - ουδέποτε υπήρξαν...

Καθένας μας ας δώσει τις απαντήσεις του.

65 χρόνια μετά το χειρότερο έγκλημα πολέμου στην ιστορία της ανθρωπότητας

Συμπληρώνονται σήμερα 65 χρόνια από την ημέρα που οι ΗΠΑ έριξαν την πρώτη ατομική βόμβα στη Χιροσίμα. Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο πως δεν υπήρχε κανείς επιχειρησιακός λόγος να γίνει αυτή η ενέργεια καθώς η Ιαπωνία είναι χάσει κάθε δυνατότητα άμυνας και ο πόλεμος θα έληγε σύντομα ούτως ή άλλως.

Πρόκειται για το χειρότερο έγκλημα πολέμου στην ιστορία της ανθρωπότητας. Μέσα σε δευτερόλεπτα δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι βρήκαν φρικτό θάνατο και εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι, όχι μόνο οι παρόντες αλλά και οι επόμενες γενιές, καταδικάστηκαν να ζουν με σοβαρότατα προβλήματα υγείας.

Το Αμερικάνικο έθνος βαρύνεται με το αισχρό αυτό έγκλημα, το οποίο έγινε στο βωμό της μεταπολεμικής ισορροπίας ισχύος, ή μάλλον για να πετύχουν οι ΗΠΑ καλύτερη τοποθέτηση στη μεταπολεμική ισορροπία του τρόμου.

Μετά από 65 ολόκληρα χρόνια, τώρα που οι τελευταίοι επιζήσαντες βρίσκονται στο τέλος της ζωής τους, ήρθε η ώρα το πανίσχυρο αυτό έθνος να ζητήσει έμπρακτα συγγνώμη. Αυτό δεν μπορεί να γίνει παρά με μια ριζική ανατροπή της στρατηγικής που θέλει την παγκόσμια επιρροή ως αποτέλεσμα υποταγής στη δύναμη των όπλων, δίνοντας τη θέση σε μια στρατηγική δημοκρατίας, κουλτούρας & πολιτισμού, βιώσιμης ανάπτυξης για όλους.

Θέλω να είμαι πάντα αισιόδοξος, η πρόοδος δεν έρχεται αλλιώς. Η αλλαγή θα έρθει από την Αμερική. Ο 21ος αιώνας θα είναι ο αιώνας της προόδου και της δημοκρατίας με πρωτοστάτη τον λαό που μας έφερε στο χείλος του ολέθρου και της ολοκληρωτικής καταστροφής.

Να μην επιτρέψουμε μια νέα διασπάθιση δημοσίου χρήματος

Πέρισυ ζήσαμε όλοι την απίστευτη διασπάθηση του δημοσίου χρήματος με τα μαθητικά netbooks.

Ποιοί ήταν οι μόνοι κερδισμένοι; Μα φυσικά οι κατασκευαστές του εξωτερικού. Ακόμα μια φορά χαρίσαμε εθνικό πλούτο στο εξωτερικό με μηδενικό παραγωγικό αποτέλεσμα -- πέρα από τα ψίχουλα που έβγαλαν κάποιοι χονδρέμποροι. Στην ΕΠΕ είχαμε βγάλει πολλές σχετικές ανακοινώσεις.

ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΗΦΘΕΙ Η ΙΔΙΑ ΤΡΑΓΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ.

Αυτό που συμβαίνει με τους διαδραστικούς πίνακες υπερβαίνει - κατά πολύ - τα όρια του γελοίου. Ξαφνικά η Ελλάδα ΓΕΜΙΣΕ με εταιρείες και ειδικούς στο θέμα των διαδραστικών πινάκων, απλώς και μόνο επειδή εμφανίστηκε ένας μεγάλος πελάτης: Το Υπουργείο Παιδείας.

Αυτή την κρίσιμη στιγμή για την Ελλάδα & την Ευρώπη η διασπάθιση του εθνικού πλούτου πρέπει να σταματήσει. ΑΡΚΕΤΑ ΠΙΑ!

Όσα κεφάλαια υπάρχουν να διατεθούν με γνώμονα την ουσιαστική βελτίωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Αν μπορούν να δώσουν και μόχλευση για την ανάπτυξη εγχώριας τεχνογνωσίας και ενίσχυση της οικονομίας έντασης γνώσης, ακόμα καλύτερα.

Ας μην γελιόμαστε, ένα είναι το μείζον πρόβλημα στην εκπαίδευση: Η απόλυτη απαξίωση της δημόσιας παιδείας και η άνθιση της παραπαιδείας. Πάνω από 2.000.000.000 € τον χρόνο σε φροντιστήρια. Ιδιωτικά λεφτά που η ελληνική οικογένεια επενδύει σε ένα ψεύτικο όραμα. ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ.

Οι αγρότες που πριν μερικούς μήνες έκλειναν τους δρόμους έλεγαν στην τηλεόραση "δεν έχουμε να πληρώσουμε τα φροντιστήρια των παιδιών μας". ΞΑΦΝΙΚΑ Η ΠΑΡΑΠΑΙΔΕΙΑ ΕΓΙΝΕ ΕΙΔΟΣ ΠΡΩΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ, κάτι σαν το ψωμί και το νερό. Αίσχος για την Ελλάδα του 2010. ΑΙΣΧΟΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ.

Μελέτες δείχνουν ότι μια οικογένεια ξοδεύει παρόμοια χρήματα για φροντιστήρια ανεξάρτητα της οικονομικής και κοινωνικής της τάξης. Μια οικογένεια στο Κερατσίνι πληρώνει ίδια τάξη μεγέθους με μια στην Κηφισιά. Σκεφτείτε όμως τη διαφορά στα ποσοστά ετησίου εισοδήματος... Δημιουργήσαμε ένα ψεύτικο όραμα και ο λαός επενδύει τα πάντα σε αυτό. ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΣΥΝΥΠΕΥΘΥΝΟΙ.

Πιστεύω ακράδαντα πως η Πληροφορική και οι Πληροφορικοί μπορούμε να βοηθήσουμε σημαντικά στη λήξη αυτού του διαρκούς εγκλήματος. Ας μην ΠΕΤΑΞΟΥΜΕ τα λιγοστά χρήματα του ελληνικού λαού σε διαδραστικούς πίνακες. Η ηλεκτρονική ενισχυτική διδασκαλία για όλους τους μαθητές είναι η λύση που χρειάζεται. Μπορεί μάλιστα να υλοποιηθεί με ένα κλάσμα των χρημάτων που ενδέχεται θα πεταχτούν σε άχρηστο εξοπλισμό - ή που όντωε πετάχτηκαν με τα netbooks.

Ας αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας.

Το eFront είναι μέτριο και δεν έχει αγορά: H αξιολόγηση της ΓΓΕΤ για την πρόταση του eFront στο spin-off / spin-out

Απορρίπτοντας την πρόταση του eFront στο spin-off/spin-out η ΓΓΕΤ μας είπε τα ακόλουθα:

«Το προτεινόμενο έργο έχει μέτρια χαρακτηριστικά καινοτομίας και υπάρχουν επιφυλάξεις για την ύπαρξη αγοράς για το συγκεκριμένο προϊόν. Το επιχειρηματικό σχέδιο δεν τεκμηριώνεται επαρκώς, δεν υπάρχει έρευνα αγοράς και οι προβλεπόμενες πωλήσεις δε βασίζονται σε σχετική μελέτη. Κατά συνέπεια, δεν τεκμηριώνεται η δυνατότητα βιωσιμότητας του επενδυτικού σχεδίου.»

Προφανώς η παρακάτω εικόνα δεν τους λέει τίποτα. Είναι μάλλον η συνηθισμένη εξέλιξη των ελληνικών επιχειρήσεων παραγωγής προϊόντων πληροφορικής.

Την περίοδο βέβαια που ανακοινώθηκε η απόρριψη από τη ΓΓΕΤ, το eFront βραβεύτηκε από το Brandon Hall με το "Award for technology excellence in the Learning Management Technology for Small- and Medium-Sized Businesses category", ενώ πρόσφατα είχε επιλεγεί από τη Fujitsu-Siemens Australia, το University of South Carolina και την Telenor.

Σίγουρα κάτι κάνουμε λάθος στο eFront, η επιτροπή αξιολόγησης θα ξέρει καλύτερα. Δεσμευόμαστε ότι θα κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε για να βελτιωθούμε.