Δημιουργώντας ένα Επιχειρηματικό Οικοσύστημα

Εδώ και αρκετό διάστημα είμαστε σε ένα κρίσιμο στάδιο μετασχηματισμού της Virtual Trip από όμιλο σε "Επιχειρηματικό Οικοσύστημα".

Παραθέτω έναν ορισμό του "Επιχειρηματικού Οικοσυστήματος", ζητώντας συγγνώμη για τα Αγγλικά:

"An Entrepreneurial Ecosystem is a group of non-competing companies, including both start-ups, established companies and one or more coordination entities, which share the same vision, values, culture, strategy and business processes and decide to form an organization in order to explore economies of scale in business functions such as business development, financing, market analysis, marketing communications, IT / MIS infrastructure, human capital management, legal support, financial & accounting management. ".

Στη Virtual Trip πιστεύουμε πως πολλά από τα χαρακτηριστικά ενός οικοσυστήματος είναι εξαιρετικά χρήσιμα στην στρατηγική ανάπτυξης και συνεργασίας των νέων επιχειρήσεων. Σε κάθε περίπτωση, μεγιστοποιούν τις πιθανότητες επιβίωσης και ανάπτυξης τόσο κάθε μεμονωμένου επιχειρηματικού εγχειρήματος όσο και του ομίλου συνολικά.

Νέα προσέγγιση στην επιχειρηματική ηθική από τις τράπεζες Geniki Bank και Citibank

Πρώτα απ' όλα θα ήθελα να τονίσω πως δεν ανήκω σε αυτούς που συλλήβδην κατηγορούν όλες τις τράπεζες ότι είναι η ρίζα του κακού για ο,τιδήποτε κακό συμβαίνει στην οικονομία. Όταν υπάρχει πρόβλημα υπερδανεισμού που οδηγεί σε επισφάλειες, ευθύνη έχουν τόσο ο δανειστής όσο και ο δανειολήπτης. Ως εκ τούτου μακριά από μένα οποιαδήποτε απλουστευτική λογική "συλλογικής ευθύνης" των τραπεζών.

Πολύ περισσότερο τόσο προσωπικά όσο και εκ μέρους των δεκάδων Πληροφορικών του Ομίλου Virtual Trip, θα ήθελα να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου προς έναν μεγάλο αριθμό τραπεζών (Εθνική, Εμπορική, Eurobank, Αττικής, Παγκρήτια, Alpha, Marfin, κ.α) οι οποίες μας έχουν στηρίξει όλα αυτά τα χρόνια, δίχως τη σημαντική βοήθεια των οποίων θα είχαμε καταφέρει πολύ λιγότερα πράγματα.

Αυτό όμως που συνέβη με τις Geniki Bank και Citibank είναι πέρα από κάθε φαντασία. Συγκεκριμένα τα πράγματα έχουν ως εξης: Η Virtual Trip συνεργαζόταν με την εταιρεία Infocad, για πολλά χρόνια. Το καλακαίρι είχαμα κάνει στην Infocad μια σειρά αναθέσεων και είχαμε δώσει προκαταβολές με μεταχρονολογημένες επιταγές λήξης Νοεμβρίου και Δεκεμβρίου 2009, όπως είναι η συνήθης πρακτική στην ελληνική αγορά. Η Indocad είχε εκχωρήσει αυτές τις επιταγές σε διάφορες τράπεζες για να λάβει κεφάλαιο κίνησης, μεταξύ αυτών στις Geniki Bank και Citibank. Τον Οκτώβριο η Infocad μπήκε σε κατάσταση "παύσης πληρωμών" τον Οκτώβριο και δεν μπόρεσε να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της προς τη Virtual Trip. Έτσι, η Virtual Trip έκανε καταγγελία των συμβάσεών της με την Infocad και προχώρησε σε ανάκληση των εκδοθεισών επιταγών.

Βάσει νόμου, για να είναι έγκυρη η ανάκληση των επιταγών πρέπει το ποσό της επιταγής να υπάρχει στο λογαριασμό της εταιρείας της ημερομηνία έκδοσης και να παραμείνει εκεί για οχτώ μέρες. Η τυπική διαδικασία αυτή λέγεται "ανάκληση επιταγών και σφράγισή τους με επαρκές υπόλοιπο" και δεν δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στις εταιρείες έκδοσης των επιταγών. Έτσι και έγινε με τρεις επιταγές που είχαν εκδοθεί με ημερομηνία 6/11/2009 και ανακλήθηκαν, σφραγιζόμενες με επαρκές υπόλοιπο.

Οι τράπεζες Geniki Bank και Citibank όμως αποφάσισαν να κάνουν το εξής τέχνασμα: Έχοντας στα χέρια τους επιταγές λήξης 20/12/2009, πήγαν να τις εισπράξουν, απροειδοποίητα, η μεν Citibank στις 23/10 η δε Geniki Bank στις 13/11/2009.

Κατα την ταπεινή μου γνώμη η πράξη αυτή, η απροειδοποίητη δηλαδή είσπραξη μεταχρονολογημένων επιταγών δυο μήνες προ της ημερομηνίας έκδοσής τους, αντίκειται στην επιχειρηματική ηθική όπως και αν τη δει κανείς.

Η Virtual Trip μπόρεσε και κάλυψε αμφότερες τις επιταγές, το cash-flow της όμως ανατράπηκε εντυπωσιακά (το ποσό των δυο αυτών επιταγών ανέρχεται συνολικά σε περιπου 45.000 €), την στιγμή μάλιστα που η χρηματοπιστωτική κρίση εντείνεται και οι χρηματοροές είναι περισσότερο πιεσμένες από ποτέ.

Οι Κύριοι της Geniki Bank και της Citibank θα έπρεπε να ντρέπονται.

Oι Πληροφορικοί της Virtual Trip θα συνεχίσουμε τον αγώνα που κάνουμε από το 2000. Θα συνεχίσουμε να ρίχνουμε "γροθιά στο μαχαίρι", παρά τις "συμβουλές" που ακούμε κατά καιρούς να τα παρατήσουμε. Οι λεπίδες των μαχαιριών που απειλητικά μας προτάσσονται απένταντί μας θα συνεχίζουν να σπάνε και οι πληγές, όσο βαθιές κι αν είναι, θα επουλώνονται γρήγορα από τη χαρά της δημιουργίας.

Το όραμά μας για μια εταιρεία υψηλής τεχνολογίας με παρουσία στην παγκόσμια αγορά θα γίνεται ήδη πραγματικότητα και την πραγμάτωση αυτή την αφιερώνουμε στους ανθρώπους μας και όλους όσους μας έχουν στηρίξει όλα αυτά τα χρόνια.

Σχετικά με τη διαδικασία επιλογής Γενικών Γραμματέων: Δεν είναι αυτός ο δρόμος της προόδου

Eίμαι πολύ ανήσυχος, ενοχλημένος και φοβισμένος από τη διαδικασία που ακολουθήθηκε για την επιλογή των Γενικών Γραμματέων της νέας κυβέρνησης.

Η απαξίωση των συλλογικών υποκειμένων (π.χ. του κυβερνώντος κόμματος) και η πρόταξη του λαού ως μιας χαοτικής μάζας ιδιωτών από την οποία πρέπει να επιλέξουμε τις άριστες μονάδες, μόνο προοδευτική δεν μπορεί να χαρακτηριστεί.

Πολύ περισσότερο, η πρόταξη της τεχνοκρατικής έναντι της πολιτικής υπόστασης των υψηλόβαθμων κυβερνητικών αξιοματούχων, επίσης είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη.

Το καλύτερο που μπορούμε να περιμένουμε λοιπόν από τις κατευθύνσεις αυτές είναι να γίνει -επιτέλους- η Ελλάδα μια δημοκρατία δυτικο-ευρωπαϊκού τύπου, όπου υπάρχει μια αξιοπιστία στις βασικές κρατικές δομές (π.χ. υγεία, παιδεία, κλπ) αλλά και ένα κράτος νομικού - οικονομικού δικαίου. Π.χ. κάτι αντίστοιχο με τη Γερμανία.

Είναι αυτό όμως που ονειρευόμαστε οι νέοι το 2010;

Οι συνάνθρωποί μας στη Γερμανία, αν δεχτούμε ότι θα την έχουμε "φτάσει" σε 10 χρόνια (?), έχουν λύσει τα προβλήματά τους; Έχουν βρει την ευτυχία τους μέσα από τη χαρά της δημιουργίας; Έχουν απελευθερωθεί από τις κάθε λογής σχέσης εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπό; Λαμβάνουν τέλος ένα δίκαιο μερίδιο της υπεραξίας της εργασίας τους και έχουν μια ηθική / συναισθηματική σχέση με το αποτέλεσμά της; Πολύ φοβάμαι πως όχι.

Κατά την ταπεινή μου γνώμη οι παρούσες συνθήκες (οικονομικές, κοινωνικές, γεωπολιτικές) επέτρεπαν (και ακόμα επιτρέπουν) την εντυπωσιακή ανάπτυξη της χώρας μετατρέποντάς την σε μοντέλο ανάπτυξη για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Για να πραγματωθεί αυτό όμως απαιτείται κυβερνητική ηγεσία με πολιτικό-κοινωνικό όραμα που να συμπληρώνεται βέβαια από τεχνοκρατικές δομές.

Αυτά τα στελέχη της πολιτικής ηγεσίας νομοτελειακά αναδεικνύονται μέσα από τις πολιτικές διαδικασίες και την πάλη των ιδεών, όχι από "επιστημονική" αξιολόγηση βιογραφικών σημειωμάτων.