Ο προπάππους μου ο Δημήτρης Τσίγκος γεννήθηκε στο σπίτι που μεγάλωσα περί το 1870. Έκτοτε έχουμε ζήσει εκεί άλλες τρεις γενιές (Βασίλης Τσίγκος 1899, Γιώργος Τσίγκος 1928 και μετά Βασίλης Τσίγκος 1976 κι εγώ το 1977).
Σύμφωνα με τους σχεδιασμούς του κράτους των Αθηνών, η γενέθλια γη μου είναι πλέον ο σκουπιδότοπος της Αττικής. Μια τεράστια χωματερή που βασιλεύει ο υπόκοσμος και κάθε είδους ανομία. Πρέπει, λένε, να την εγκαταλείψω.
Ποια είναι άραγε η πιθανότητα να συμμορφωθώ με τον σχεδιασμό αυτό;
Ας μην υπάρχει αμφιβολία καμιά: Η πιθανότητα αυτή ισούται με 0%.
Να το πω και λίγο πιο λυρικά, δεν μου ανήκει το σπίτι αυτό για να το παραδώσω.
