Μια πολύ γνώριμη, υπέροχη αύρα γέμισε το δωμάτιο σήμερα.
Μια αστείρευτη πηγή ενέργειας και αισιοδοξίας εμφανίστηκε και πάλι.
Μια όμορφη μέρα.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον δημιουργό Ηλία Παπαηλιάκη.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ως τη Νίκη, Πάντοτε, Μιχάλη Χαραλαμπίδη
Αγαπημένε Δάσκαλε Μιχάλη Χαραλαμπίδη, Ήταν Ιούνιος του 1996, διάβαζα μαθηματικά για τις πανελλήνιες εξετάσεις της επόμενης μέρας. Στιγμή ιερ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου