Η αγορά των ΤΠΕ στην Ελλάδα ταλανίζεται από τη διαφθορά. Είναι μια πραγματικότητα που βιώνουμε όλοι οι Πληροφορικοί αλλά και άλλοι κλάδοι που έχουν επαφή με τις ΤΠΕ - πρακτικά δηλαδή το σύνολο της οικονομίας.
Ποιά είναι ή αιτία;
Η ρίζα του κακού έγκειται στο εξής απλό σημείο: Το κράτος είναι ο μεγαλύτερος Πελάτης της αγοράς ΤΠΕ με μεγάλη διαφορά από τον δεύτερο. Το γεγονός αυτό ωθεί επίορκους "λειτουργούς" του δημοσίου να εμπορεύονται τη θέση τους και να αποκομίζουν τεράστια, μαύρα, κέρδη. Το πελατειακό πολιτικό σύστημα στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στην κατάσταση αυτή. Οι επιχειρήσεις για να επιβιώσουν δεν έχουν καμία άλλη επιλογή, ή τουλάχιστον καμία άλλη προφανή / εύκολη επιλογή, παρά να "μπουν στο χορό και να χορέψουν".
Ποιές είναι οι συνέπειες;
Σημαντικότερη συνέπεια είναι η κατακόρυφη πτώση της ποιότητας των έργων καθώς και η υποστελέχωση των εταιρειών πληροφορικής. Πώς γίνεται να είναι καλό ένα παραγόμενο σύστημα όταν κανείς δεν νοιάζεται αν θα δουλέψει; Γιατί κανείς να στελεχώσει την εταιρεία του όταν η εμπορική επιτυχία δεν εξαρτάται από την ποιότητα της παραγωγής; Απλές διαπιστώσεις την τραγική σημασία των οποίων βιώνουμε καθημερινά.
Υπάρχει λύση;
Βεβαίως και υπάρχει λύση, εύκολη μάλιστα. Η εξωστρέφεια και η προϊοντική στρατηγική. Οι Έλληνες Πληροφορικοί έχουμε χρέος να αναπτύξουμε επιχειρήσεις που προωθούν προϊόντα ΤΠΕ υψηλής τεχνολογίας στη διεθνή αγορά. Με αυτόν τον τρόπο θα δημιουργήσουμε νέα revenue streams τα οποία θα είναι σε μεγάλο βαθμό quality-driven και δεν θα έχουν καμία εξάρτηση από "επιτροπές παραλαβής" δημοσίων έργων.
Είναι εφικτό;
Απολύτως. Η επένδυση που απαιτείται για μια εταιρεία έντασης γνώσης είναι μικρή συγκριτικά με άλλους κλάδους της οικονομίας ενώ η απόδοσή της στην περίπτωση επιτυχίας εντυπωσιακά μεγάλη. Δεν χρειάζεται να το σκεφτόμαστε άλλο. Ήρθε η ώρα να γίνουμε όλοι μάστορες της ψηφιακής εποχής!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ως τη Νίκη, Πάντοτε, Μιχάλη Χαραλαμπίδη
Αγαπημένε Δάσκαλε Μιχάλη Χαραλαμπίδη, Ήταν Ιούνιος του 1996, διάβαζα μαθηματικά για τις πανελλήνιες εξετάσεις της επόμενης μέρας. Στιγμή ιερ...
1 σχόλιο:
Καλό να είμαστε αισιόδοξοι Δημήτρη, αλλά εφόσον για αρκετό καιρό (πάντα;) ο βασικός εργολήπτης είναι το δημόσιο θα πρέπει το δημόσιο να αλλάξει ώστε να βλέπει με την σκοπιά της ποιότητας.
Προς το παρόν αυτό που βλέπουμε είναι σκάνδαλα το ένα πίσω από το άλλο (το καινούργιο θάβει το παλιό). Το πρόβλημα επομένως δεν είανι οι έλληνες πληροφοροικοί να κάνουν σωστά και καλά τη δουλειά τους (γιατί όπως λες καμιά φορά αναγκάζονται κι αυτοί να μπουν και να χορέψουν) αλλά πρωτίστως ο εργολήπτης να δρα με τα σωστά κριτήρια.
Υπάρχει βέβαια και ο δύσκολος δρόμος να πει κανείς: "εγώ δεν παίρνω δουλειές με το δημόσιο" πόσο ρεαλιστικό όμως είναι αυτό για τα ελληνικά σημερινά ΚτΠ Α.Ε. δεδομένα; Νομίζω αξίζει να αναφερθείς σε κάτι τέτοιο.
Στη Ρουμανία όταν ήμουν πέρσι γνώρισα έναν συνιδιοκτήτη μιας εταιρίας πληροφορικής. Αυτός μου είχε πει ότι εμείς (σε αντίθεση με την πλειονότητα) δεν κάνουμε καμιά δουλειά με το δημόσιο. Και στη συνέχεια μου περιέγραψε το ρουμανικό δημόσιο (και μπορείς να φανταστείς σε τι κατάσταση είναι αυτό σε σύγκριση με το ελληνικό..)
Δημοσίευση σχολίου